02-29-2008, Saat: 05:07 PM
Unutmuştum sevmeyi, sevilmeyi, aşık olmayı.
Kalbimi kapatmıştım aşka
ve bir sürü asker yerleştirmiştim kalbimin kapısına.
Aşkın, sevginin içeri girmesini istemiyordum.
Unutmuştum seni seviyorum cümlesinin anlamını
çünkü ben o cümleyi hoyratça kullananlardan duymuştum hep.
Yalan sevdaları gerçek sanmıştım.
Binlerce yalanların içinde aşkı yaşadığımı sanmıştım...
Karanlıklarımda yalnızlığın koynuna bırakırken
kendimi sen geldin hayatıma.
Katran karası gecelerime bir ışık oldun sen.
Hayatımdaki bütün siyah renkler seninle birlikte canlı renklere dönüşüverdi. Hiç beklemezken aşkı,
sevgiyi usulca bıraktın yüreğimin kapısının aralık kalmış yerinden.
Sen varken dış dünyayla bütün bağlarımı koparıyordum ben.
Yüreğime sevgini, aşkını kısacası seni işliyordum ben.
Çünkü hayatta sendin artık aşkta...
Kendimi hiç bitmesini istemediğim bir rüyanın ortasın buldum.
Sanki herşey birer düştü; yaşananlar, hissedilenler...
Tarifini bilmediğim bir korku sardı tüm benliğimi.
sanki uyanıcaktım ve herşey bir yalandan ibaretmiş gibi tokat gibi suratıma çarpıcaktı tüm gerçekler ama yanıldım.
Uyandığımda bitmesini beklediğim herşeyin aslında birer gerçek olduğunu yüreğime inen tokatla anladım.
Sen gerçektin, aşk gerçekti ve sen artık hayatımın merkezi
aşkın ta kendisiydin...
Aşkın en saf halini yaşıyorum şimdi seninle.
Gerçekleşmesini beklediğim hayallerim var şimdilerde.
Biliyorumki onlarda bir gün tıpkı bugün olduğu gibi tüm gerçekliğiyle hayatımıza yerleşecek...
Hayatımın anlamı hoşgeldin yüreğime.
Merkezi sen olan bir hayatım var artık ve herşeyden önemlisi SEN varsın. Seni seviyorum gerçeğim... "Kalbimi kapatmıştım aşka
ve bir sürü asker yerleştirmiştim kalbimin kapısına.
Aşkın, sevginin içeri girmesini istemiyordum.
Unutmuştum seni seviyorum cümlesinin anlamını
çünkü ben o cümleyi hoyratça kullananlardan duymuştum hep.
Yalan sevdaları gerçek sanmıştım.
Binlerce yalanların içinde aşkı yaşadığımı sanmıştım...
Karanlıklarımda yalnızlığın koynuna bırakırken
kendimi sen geldin hayatıma.
Katran karası gecelerime bir ışık oldun sen.
Hayatımdaki bütün siyah renkler seninle birlikte canlı renklere dönüşüverdi. Hiç beklemezken aşkı,
sevgiyi usulca bıraktın yüreğimin kapısının aralık kalmış yerinden.
Sen varken dış dünyayla bütün bağlarımı koparıyordum ben.
Yüreğime sevgini, aşkını kısacası seni işliyordum ben.
Çünkü hayatta sendin artık aşkta...
Kendimi hiç bitmesini istemediğim bir rüyanın ortasın buldum.
Sanki herşey birer düştü; yaşananlar, hissedilenler...
Tarifini bilmediğim bir korku sardı tüm benliğimi.
sanki uyanıcaktım ve herşey bir yalandan ibaretmiş gibi tokat gibi suratıma çarpıcaktı tüm gerçekler ama yanıldım.
Uyandığımda bitmesini beklediğim herşeyin aslında birer gerçek olduğunu yüreğime inen tokatla anladım.
Sen gerçektin, aşk gerçekti ve sen artık hayatımın merkezi
aşkın ta kendisiydin...
Aşkın en saf halini yaşıyorum şimdi seninle.
Gerçekleşmesini beklediğim hayallerim var şimdilerde.
Biliyorumki onlarda bir gün tıpkı bugün olduğu gibi tüm gerçekliğiyle hayatımıza yerleşecek...
Hayatımın anlamı hoşgeldin yüreğime.