Biliyorum ki
Sevda sözlerimi aydınlatmak için
Ne saklandıkları yerlerden yıldızlar çıkacak, bir bir
Ne de kış uykusuna yatmış bir dolunay çalacak kapımı.
Son cümle, son noktasını arayacak
Hiç bitmeyecek aşkımızı anlatacak, öykünün yaprakları
Bilmelisin ki
Durgun ırmaklara savurdum, gizemli gülüşlerini
Türküler büyütmeyecek artık, umutlarımı
Sen gidince hatırlamaya korkacağım, adını
Kopardın işte, son gülümü
Tükettin iç evrenimdeki alevli masallarımı
Bir gecede ağarttın şakaklarımı
Biliyorum ki
Eski bir şarkıya yenik düştü, suskun bakışlarım
Ne terk edip giden turnalar
Ne de aşklar dönüyor geriye
Ruhuma vuran güneşler sönüyor,birer birer
Bir udi en oymalı hüzünleri gönderiyor uzaklardan
Bir hüzzama dönüştürüyor şafaklarımı
Bilmelisin ki
Sadece gözlerin kalsın geride, bana yeter
O isyankâr bakışların kalsın, ruhumu avutacak…
Belki aydınlık sabahlar bulurum, seni kaybettiğim yerde
Göçüp giden allı turnalar,isterse bir daha dönmesin geri
Öldürdüğün uykularım dirilmesin
Sadece gözlerini bırak geride, yeter
Viranelere döndürme, konaklarımı!
Onu başka kollarda görmeye dayanabilir misin?
Daha ona dokunamamışken bile sen,
Yalandan değil diyebileceğin bakışları yokken.
Dayanabilir misin unuttum desende hala severken
Dindirebilir misin ki ardındaki gözyaşlarını
Ne yapabilrsinki çaresizliğin pençesinde
Susukunluğun boğuldu gözyaşlarında
Çaren yok,yar şimdi başka kollarda
Yüreğin yüzsüzlüğüne hakim olamazsın
Başka eller olsada ellerinde yinede ararsın
Haykıramazsın ki suç yok senden öteye
Hesap soramazsın benliğine,vazgeçemezsin
Dayanamazsın işte,yürek alevelerde
Dayanamazsın onu başka kollarda görmeye
Vazgeç demek çok zor yürek hala onda
Ama ne olur kapılma tekrar rüzgarına
Elinde olsaydı yaşar mıydın bu aşkı?
Elinde olsaydı tutulur muydun fırtınalara?
Vazgeçmek kolay olsaydı sever miydin hala,delice?
Kıvılcım değseydi sadece yüreğine,döner miydin yine?
Haberin var mı
bugün dağlarından pencereme kar düştü
uzun uzun kapımı çaldı
ve
beyazlar içinden payıma sen düştün
lâpa lâpa mutluluğun dökülüyor üstüme
lâkin burun kanatlarım ıslak
badem çiçeklerini görmek için seni içime çekiyorum
ve yangınlarımı sırtıma yükleyip sana geliyorum
gördün mü bak ! odadan dışarı çıkıyorum
sen de dağlara doğru çık
karanlıkları ellerinle it ve beni bekle
söyle gökyüzüne
güneşi yollasın bana
söz! geleceğim...
donmuş dallar da çiçek açsın
kasırgayı,doluyu düşlerim eritsin
ve sevincinden ağaçlar çıldırsın
baharı bile oynayabiliriz seninle bu kış günü
ve siyah pardesün sarar beni
söz üşümeyeceğim ...
yaza da çeviririz baharı
denizde asla batmayan kağıt kayıklar yaparsın bana
nehirlerde gözlerimi yıkarsın
seninle bir güzel eğlenirim
gülerim / sevincim olursun
ha ...bir de kırların yeşil göğsüne uzanırım / yanımda sen
tabiat odam olursun
yağmurlarda unuttuğum şarkılarımı da bulursun
hüzünlü şarkılar sislerin içinde dursun
ve sen ıslık çal
söz! dinleyeceğim...
haberin var mı
beynimi uyuşturuyor yüreğim
attım kendimi caddelere
ve sevgimle elele tutuşa tutuşa
seni dolu dolu seveceğim...
Hasretin çökünce garip gönlüme
Yaş dolar gözlerim susar ağlarım
Aklıma gelince iki kelime
Kapanır gözlerim susar AÄžLARIM
Umut yabancıdır sanki dünyama
Izdırap yazılmış alın yazıma
Hayatım gelince birden aklıma
Kapanır gözlerim susar AÄžLARIM
Bir garip duygudur düşer gönlüme
Sanki götürecek gibi beni gönlüme
AŞK için söylenen her kelimeye
Kapanır gözlerim susar AÄžLARIM
Yalnız değilsin Gülüm Unutma
Hüzünlerini, Acılarını, Gözyaşlarını Yolla Bana
Acı veren hiç bir şey kalmasın sende
Yanarsa canın, kor olur ben de yanarım
Ağlarsa o güzel gözlerin, bil ki sel olur akarım
Yalnız değilsin gülüm unutma
Arada gelir uğrarım sana
Kim bilir uyuduğunda kırmızı bir gül bırakırım başucuna
Umutları, Mutlulukları saçarım o sen kokan odana
Zaman gelip gitme vakti çattığında
Saçlarını okşayıp köşeme çekilmek düşer bana
Unutma gülüm yalnız değilsin
Ben döktüğün yaşlardayım
Acıyan kalbinin bir yanıyım
Aldığın her nefesin yarısıyım
Nereye bakarsan bak işte ben ordayım...
Gerçek mutluluğu buldum seninle
Ölmek istiyorum teninde
Ölmek istiyorum, gözlerim gözlerinde
Ve bir gün, seni tanıdım işte
Nasıl oldu bilmiyorum
O gün benim için,
Gerçek bir mutluluktun içimde
Sonra, her yerde sen vardın
Ben beni unuttum seninle
Yetmedin bana, daha çok istedim seni
Yokluğunu çok hissettim ama;
Hiç yılmadım ve belli etmedim sana
Yine de mutluydum işte
Çünkü sevdayı ve hasreti öğrettin bana
Yandım bir kere tâ derinden
Burada tomurcuklar açmaz sen yokken
Rüzgar esmez, güneş hiç doğmaz
Şehrin bütün yağmurları içime yağar
Sel olup yüreğimi sular
Orada sen varsın
Yani bir gül fidanısın
Her gün biraz daha seviyorum
Ve içimde öyle büyütüyorum
Her an sevgimi veriyorum sana
Çünkü biliyorum;
Sevgiyle büyütülen bir gül
Asla solmaz iki cihanda.
Gerçek mutluluğu buldum seninle
Ölmek istiyorum teninde
Ve ölmek istiyorum, gözlerim gözlerinde
Ayağımdaki prangamsın
Bitmek bilmeyen hasretim
Son bulmayan aşkım
Karalayamadığım defterimin,
Satırlarısın....
Elini tutamadığım yarim
Yalnız gecen gecmisim
Belirsiz olan geleceğimsin
SEN....
Ey Hayat Kucakla Beni
Kalbimin kırıklarını toplayıp avuçlarıma
Çekip gitsem bu şehirden
Anılar incinir mi?
Üşür mü? dalında bir yaz çiçeği
Ve bilir mi?
Bir sevgiye karşılık yüreğini kanatanı
Bin ilmik atanı usuna
Çekilen her tetiğe karşılık
Kirpiklerinde
Baharını saklayan yaşlı bir çocuğum ben
Düşlerin yağmurunda ıslanmış gül izi
Ağlamak istediğim her sahilde bir martı ölür
Bir şiir vurur kıyılara / gücenik
Değip geçer ellerime ihanetin rüzgarları
İçimin ırmakları kurudu / bütün yapraklar soluk
Hüzün kokuyor çiçeğim
Hangi yağmurları müjdelersen müjdele
Yeşermez bir daha yangının düştüğü yer
Aşk da küstü
Kim dinler kalbimin kırık sesini artık
Ceylanların
vurulduğu bir dağbaşı ıssızlığıyım işte
Gelinciklerin ürperdiği şafak
Gülücükler kuruturum durmadan güz dudaklarında
Giden gelmedi terketti bütün mevsimler
Bir korkunç acıya düştümki
Sırtımda kırk paslı bıçak kırkyerimden kanayan
Avcılar vurdu küçücük serçe kuşlarımı
Acılar tünedi sevincin tüneğine
Giden dönmedi terketti bütün mevsimler
Bir tek gül kalmadı ömrümün bozkırında
Şimdi yalnızlığın en tenha kışındayım
Kirpiklerimde yıldızlar saklasamda
Bedenime buzdan rüzgarlar esiyor her gece
Testisi kırık bir yolcuyum/ yolum duman
Üşüyorum
Ey hayat kucakla beni
Mavikanatlarının altına al
Sığınıp kalayım bir sevginin sıcak iklimine
Seni Seviyorum...
Gece karanlığı örter üstümü
Gece ayaz, gece sessiz, gece sensiz
Böcekler bile bir farklı ötüyor yokluğunda
Gece yârim, gece sırdaşım, gece mâhkum
Sokak lambaları bile aydınlatmıyor karanlığı
Sesinle dans eden ağaçlar da yok artık
Seni görünce delice atan kalp
Senin yokluğunda ay bile hüzünlü, ay donuk
Senin oturduğun sandalyen bile artık bana düşman
Su içtiğin bardağın, çatalın, tabağın...
Dokunduğunda ses veren bozuk zilim
Artık o bile çalmıyor...iyice sustu.
Nedendir bilmem
Telefonlar bir sevdalı gelir oldu bana yokluğunda
Özlemeyi özlemişim besbelli
Düşünmeyi, sevmeyi birini, birilerini
Aşkı özlemişim, tutkuyu, su içmeyi, heyecanı
Sessizliğe dil olmayı, haykırmayı özlemişim
Kaybettiğim düşlerimi özlemişim
Varlığında doğduğum kadar yokluğunda ölmeyi
'SENİ SEVİYORUM'demeyi özlemişim
'S E N İ S E V İ Y O R U M'
özlediğim bir sen varsın
bir de o saf cocukluğum
bana kalsa büyümezdim
belki ondan burukluğum
yağmur düşer kirpiklerime
ağlardım sebepsizce
buhar olurdu soluklarım,
resim çizerdim pencereme
ellerime dolardım
tutam tutam saçlarını
söyleyecek laf bulamaz
tekrarlardım adını
