01-15-2007, Saat: 09:05 PM

[ses]http://www.muhurgozlum.com/Siir/seniseviyordum/images/Seviyordum.wma[/ses]
Sana uzak kentlerden birinde zamanın bir yerinde seni ve senli günleri anımsattı akşam güneşi...
Onca zamanın üstünde eskimeyen bir düşüncesin şimdi 
 
İnsan hergün anımsar mı aynı gözleri 
 SENİ SEVİYORDUM ve senin haberin yoktu 
 Saçlarını izliyordum uzaktan, kulağının arkasına düşüşü ve burnun, herkesten başkaydı işte... 
 Güldüğü zaman yukarıya bakardı; 
 Yukarı kalkan başın ve gülen gözlerin vardı... 
 Ne güzeldiler sen bilmiyordun... 
 BEN SENİ SEVİYORDUM... 
 Kalbime sığmıyordu aklımdan geçenler 
 Duvarlara, vitrin camlarına, kaldırımlara çarpıyordu 
 Geri dönüyordu, çoğalarak 
 Senin sesini duyduğum masalarda erteliyordum herşeyi, herseyi erteleyişim oluyordun 
 Kalp ağrısı oluyordun, 
 Birlikte soluduğumuz sokak isimleri oluyordun, 
 Mevsimler değişiyor ve büyüyorduk, 
 Dönemeçler geçiyor, köprüler göze alıyorduk ve bazen tekin olmayan suların üzerinden atlıyorduk 
 Cesurduk... 
 Ufuk çizgisi maviydi, gün batımı hep turuncu ve kırmızıydı bütün karanfiller... 
 Ben SENİ SEVİYORDUM sen bilmiyordun... 
 Sevinçlerim oluyordun arasıra sen hiç bilmiyordun 
 Sonra herhangi biri oldun, bütün sevinçlerim bittikten sonra 
 Yağmurlar yağdı, serin haziran akşamları 
 Derken bir gün uzaktan gördüm seni... 
 Saçların bana inat başın herseye meydan okuyarak işte yine aynı 
 Kalbimi acıttı her zamanki gibi... 
 Değiştik sanıyordum ve sen yine bilmiyordun 
 Şimdi bunları anlatsa sana birileri kim bilir yada boşver bilme en iyisi...
İclal Aydın


