02-04-2007, Saat: 01:17 AM
Gökyüzü ağlıyordu.Bir damla sen istediğim kül rengi bulutlardan.Sen, geldin...
Sana ait olan bendeki seni bıraktın da, bana ait olan duygularla beraber yok olup gittin.Geldiğine sevinmediğim gibi gittiğine de üzülmemiştim.Bu gelişin aslında bir gelişi olduğunuda biliyordum.Konuşuyorduk, üstü kapalı cümleler altında.Bu aşkın imkansız olduğunu söyledikten sonra neler konuştuk bilmiyorum.Gözlerimden iki bülbül yuvası kanatlanıp omuzlarına kondu.Duygularımda sendeydi artık, kalbim gibi....Başlamadan bitmişti herşey...Güneşe özlem duyan bir tohum gibi gece toprağı delmiş, sabaha çürüyüp gitmişti sevgim..Tek suçu bir damla sen istemekti, ayrılığı anlatan gözlerinden.Şaraptan tatlı gözlerinden bir yudum ayrılık içti gönlüm ve...Yok etti bendeki beni, ayrılığın sarhoşluğuyla ...
Sensizliğin kırbacı ile yaralanan yüreğimin acısını her attığım adımda yeniden hissediyorum.Yıldızları saymaktan usandım; gelmeyeceğini bile bile, belki gelirsin diye...Hayallerimi yıldızlara veriyorum, çünkü sen gittin.Gitmene karışamamda, neden duygularımıda götürdün? Sana bir daha yazmamam için mi? Eğer öyle ise bendeki seni almalıydın.Yanıldın...! Yoksa seni daha rahat uyumak için mi? Unutmamı istiyorsan duygularımı gönder bana yağmurlarınla..Sana yazmayacağım, gönlümde yeni bir sen yarattığımda.Unutmama yardımcı olmak istiyorsan eğer çıkma karşıma yağmurlarla, gezme sokaklarda rüzgarlarla!
Duygularımı bana geri ver, senden ayrılmanın acısını ile yanarken yüreğim, birde duygularımdan ayırarak yok etme benliğimi.
Bilsen ne kadar ağladı bu yürek, gözlerinin ardından; ne kadar uğraştı unutmak için.Söyleyeceklerini anlatmaya yetmedi sözleri..Belki bir gizli kapının arkasında saklanan, belki gözlerin hapsetti gözlerimi parmakların ardına.Belki bir oyunda perdenin kapanmasını bekleyen.Ama sadece seni sevdi ayrılığın acısıyla yanarken bile...
Senden duygularımı istiyorum sadece...Dönmeyeceğini bildiğim için seni istemiyorum...Her yağmurda gökten bir damla sen beklesem de, her rüzgarda seni arasam da...
Gidişinle volkanlar patladı içimde.Sensiz yağmurlarda yetmiyor söndürmeye.Bir tek seni kurtarabildim gönlümdeki felaketden...Ne kadar iyi bilsemde dönmeyeceğini, bir damla sen yeterdi gönlümün ateşini yok etmeye... Ayrılığın verdiği sarhoşluk geçmedi halen.Herkesi sen sanıyorum.Her gece gökyüzüne resmini çiziyorum yıldızlarla.Seni sensizliğin ile yaşıyorum.Dön sevgilim bile diyemiyorum, bir gün sensizlikte bırakıp gider diye..Her gece dualar ediyorum, bir damla sen göndersin diye gökler.
Yıldızlar bile diyor ayrılığın eşiğindeki gönlüme.Onlar bile anlamıyorlar artık beni...
Her gece haykırmak geliyor içimden diye.Duymayacağını, duysan bile gelmeyeceğini biliyorum; vazgeçiyorum...
Sen yoksun, duygularım yok...Bir ben varım senden uzakta...
Sana yazdığım son yazımı, son bir şiirle aşkım gibi noktalıyorum...
Ve ayrılık uzayan yolda tek sırdaşım
Bu oyunun son sahnesi olacak
Perde kapandıktan sonra
Ne sen beni bir daha göreceksin
Ne de ben seni
Bu birlikte son oyunumuz
Son kez gülümse
Son kez tut ellerimden
Sonra düşeceğim dipsiz karanlıklara
Alkışlarla beraber gözyaşlarımı duyacaksın
Bir gün
Anlayacaksın bir damla sen isteyişimin sebebini
İşte o zaman sende ağlayacaksın....