Bizimde bir ayrılık vaktimiz varmış,hiç hesaba katmadığımız...
Sancıyan cümlelerimiz varmış..
Tırnak içine aldığımız umutların arasında parantez içindeki anılarımız yatarmış..
Yazları nefes aldığımız,kışları yağmur damlalarına sonu gelmeyen hırslarımızı fısıldadığımz penceremizin kenarında yaşarmış..
Maviliğin vuslatına inanır gibi rol yapan hain dalgalar
Yalanlarını göğe salan çakıl taşlarımız varmış..
Bizimde bir ayrılık vaktimiz varmış,
Hiç hesaba katmadığımız...
Bir gün avuçlayarak sevdamıza dair tüm şiirleri
Denizlerin sahte yalanlarına kanmış..
Ve tüm şairlerin mısralarında
Buruk bir sevda olarak
Tüm hırçınlığını ekleyim hecelere
ve hırsını...
Uçuk maviliklerle yerini almış....
Yenildim..
Varlığına değil,varlığıma yenildim..
Her cümlemde gizli öznenin 'sen' oluşuna ve benim bunu bile bile adına binlerce cümle kuramama..
Gitmene yenildim yar..
Beni yarı yolda bırakıp sevdayı öldürmene..
Defterlerim vardı benim
Üstüne sevda sözleri yazıp yazıp sildiğim..
Ellerim vardı ellerine hasret
Gözbebeklerime gizlediğim eldeymemiş umutlarım,sevinçlerim vardı
Sen giderken hacze geldi tüm anılarım(ız)
El deymeyen umutlarıma dokundular kirli elleriyle
Bilinçsizce tamir ettiler gidişinle paramparça olan yüreğimi
yenildim yar...
İçimdeki çocuğun çocukluğunda bırakabileceği tüm hatıralar sana dairdi
Sana aitti tüm sevgiler
Çoğul ekleri yoktu bende yar...
İmla hatalarımda kaybettim kendimi..
Ya$aması daha da mükemmel...
Özlenmekti senin bende bıraktığın duygu..
Hani küçük bir çocukken her gördüğümüz uçurumdan atlamak isterdik ya deli gibi
Ufacık bir şeker için ağlardık ya saatlerce
Yada bir öpücüğe değişmezdik ya dünyaları
Öyleydin sen bende gitmeden önce...
Sonra siyah gelinliklere uğurladım umutlarımı
Yalan harflerle kurdum basit ama yürek yakan elvada cümlelerimi
bitti dedin bi gün..
Bitirdin..
Harflerim bir kaosta kayboldu ve sen gittin..
Özlenmekti senin bende bıraktığın duygu...
Yüzünü sabah güneşlerine dön sevgili
Avuçlarına serp bir bir yalnızlığın korkunç şiddetini
Bitti derken bitirdim ben gerçekten...
Akşam güneşlerine aşığım ve hep öyle kalacağım
Senin o sevdam bildiğin sabah güneşlerine yalnızca aşinayım..
Haziran'a ait güncemin en kirli sayfasındaki en beyaz yazıydın
Sahip çıkamadım...
Henüz şarkılarımı unutamadım...
Sahil boyunda içip içip yanlış söylediğim şarkılar
Defterime yazdığım yüzünü bile hatırlamadığım kadınlar
Meyhanedeki şerefsizin zar tutuşu
Okumaya cesaret edemediğim mektuplar...
Sen belki içlerinde en değerlisiydin
Ama benim sonuma denk geldin..
Üzgünüm sevgili,bilemedim değerini..
Olamadım Sabahları güneşi izlerken buğulu gözlerin
Canını yaktım birazdan fazla..
Alışkanlıklarımdan kurtulamadım
Üzgünüm sevgili... Henüz bulamadım kayıp hacmimi..
daha 14 yasındasın fızıkı olarak ama, cok buyuksun.
ıns ılerıde gururla okuyacagımız yazıların olur ya
İstemesemde büyüyorum... Hayat,kader,zaman her neyse onun yüzünden işte...
Teşekkürler...
Başlangıçtın...
Sonu gelmeyen yazılarıma koyduğum virgüllerimden farksızdın
Perçemine adamıştım tüm üşüyüşlerimi
Onlar gibi darmadağın ve uzundu..
Senin gözlerini kapatırdı
Benim dudaklarımı...
Üç noktalar koydum hep şiirlerimin başına
Ve şarkılara senin için diye başladım..
Elime elinde gördüğüm kalemin aynısının mürekkebi bulaştı diye çocukça kahkahalar attım
Yürüdüğün yollardan geçtim defalarca
Yağmurlara sevdamı fısıldadım...
Karşı koyamadığım bir tutkuydu seni deli gibi sevmek
Karşı koyamadım...
Sonra gidişin mühür oldu dudaklarıma
üşüyüşlerimi denkledim suskunluğuma
Ve sevdim...
Senin sevgisizliğin kadar sevdim..
Şimdi yürüdüğün yollardan yürüyüp yağmurları öpüyorum bir bir
İstanbulun ıssız sokaklarına fısıldıyorum gurursuzca sevişimi
Gidişinin bıraktığı iz kadar iz var avuçlarında..
Tüm şiirlerim ordan doğma..
Ama her şiir yüzümde bir çizgi bırakmakta..
Herşeye rağmen sevdim,seveceğim..
Senin sevgisizliğini benim sevdama eşitleyeceğim..
Ve en ince şarkılarımın sonuna
Bitişim diye not düşeceğim....
AyLnjm süpersin yüreqine saqLık..
