02-05-2007, Saat: 03:41 PM
İnanın ki Kendim Yazarken Gözlerim Doldu.Ayrıca hiç Bir Şekilde silme , Karalama , Düzeltme Yapmadım...Nasıl Devam Etiysem Öyle Gittim...Sonuna Kadar Okumanızı Tavsiye Ederim...Yemin Ederim Pişman Olmıyacaksınız...
14 Şubat
Karanlık Bir Gece...Yine Yağmur Damlaları Cama Vurarak Sessizliği Öldürüyor... Genç Evin Penceresinden Boş Sokağa , Ve Bu Sokağı Aydınlatan Lambaları İzleyerek Aklından Kurduğu Tüm Hayalleri Geçiriyor...Gözleri Biraz Ağlamaklı " Benim niye Hiç Sevgilim Olmadı " Diyor Kendi Kendine... Sonra Aklına Geliyor Kanser Olduğu... Ama Ne Var ki..? Her Kanser Olan Ölecek Değil Ya... Birden Gencin Gözleri Doluyor... Ailesinden İzin Alıyor Ve Sokağın Bitişindeki İskeleye Doğru Yol Alıyor... Sokak Lambalarının Aydınlattığı ve Kimsenin Olmadığı Bu Yolda Yaşadıkları Tüm Hayal Kırıklıkları , Üzdüğü Kişiler , Hayalleri , Anıları , Hoşalndıkları Ve Bunun Gibi Bir Çok materyal Aklına Geliyor...Topu topu 100 Metrelik bir Yol... Sonunda İskeleye Varıyor... Her Zaman Oturduğu Gibi İskelenin En Önünde Bulunan Ve İki Adet Lamba İle Aydınlatılmış Bank'a Doğru İlerliyor... Fakat Orada Yalnız Oturan Birisi Var... Ürkütmek İstmediğinden Yanına Yaklaşmıyor... Fakat Sanki Arkasından Esen Rüzgar Yağmur İle Beraber Ortak Olmuş , " Hadi Git Ne Duruyorsun o da Yalnız Bir Derdi Var Kesin " Diyor... Yada Genç Duymak İstediğini Duyuyor... Kibar Bir Dille " Merhaba Oturabilirmiyim " Diyor... Kızın Yüzünden Yağmurla Karışık Gözyaşı Düşerken Kafasını Sallıyarak " Evet " Eylemini İma Ediyor... Gençler Uzun Bir Sohbet'den Sonra Birbirleriyle Kaynaşıyorlar...Saatin Gece Yarısını Geçmesi İle Kız Telaşlanıyor ve " Beni Eve Bırakabilirmisin " Diyor... Genç Tabi ki Bırakırım , Fakat İlk Önce bizim Eve gidelim bir Şemsiye alalım Diyor... Evden Şemsiyesini Aldıktan Sonra Yine sokak Lambalarının Aydınlattığı Bu Yolda Yürüyorlar... Havanın Soğukluğu , Gencin Sıcaklığı Genç Bayanı Gencin Koluna Girmeye zorluyor... Sanki İkiside Yıllar önce Tanışmış Bir Çift Gibiler... Sonra Yolun Ortasında Islanmış Duran bir Adamı İşaret Ederek " Şemsiyemiz Büyük Arkdaşı da İstediği Yere Kadar Bırakalım " Diyor... Ama Genç Kıskanmanın Verdiği Duyguyla " boşver Herkes Kendi Çaresine Bakar " Diyor... Bu Gençlerin Aşı Mutlu Mesut Devam Ediyor... Aradan Tam Tamına 11 Ay Geçiyor... Genç Kanser Olduğunu Sevgilisine Belli Etmiyor... Herşeyden Habersiz Mutlu Mesut Geçiniyorlar... Ama Gencin Bazen Aklına Takılıyor... " Ya Ben Ölürsem , Ya Ayça Yalnız Kalırsa " ...Sonra Kendi Kendini teselli Edercesine , " aman Canım Bende Bu Yaşama Hırsı Olduğu Sürece Ölmem " Diyor...
Ve Günlerden 14 Şubat...Sevgililer Günü...Genç Belkide hayatında Yapmadığı Kadar Büyük Bir Hata Yapıyor Ve O Günü Sevgilisine Ayırması Gerekirken Bahçe İşlerine Yardım İçin Babasıyla Geçiriyor... 14 Şubat , Saat 22:00... Gencin Aklına Bugünün Sevgililer Günü Olduğu Geliyor... Evine Gidiyor , Annesi " Kızım Evde yok Dışarı Çıktı " Diyor... Geçn Kara Kara Düşünürken Aklına İlk Tanıştıkları Yer Geliyor...Koşarak İskeleye Gidiyor...Fakat Rüzgar Ve Yağmur O Kadar Sertki " Geri Git " Dercesine Defalarca Uyarıyor... Gencin Aklına birden Gül Almak Geliyor... Sokak Üzerinde Açık Olan Çiçekciye Gidiyor... Kırmızı Bir Gül... Sonra Koşar Adımlarla İskeleye Doğru Gidiyor... Bank'ta Kimse yok... Sonra Geri Dönüyor Sokaktan Eve Doğru Üzgün Üzgün Gidiyor... Yağan Yağmur Şiddetini İyice Arttrıyor..Kafaya Düşen Her Damlar Sanki Kafanı delercesine Beynine İşliyor... Genç Aldırış Etmeden Yürüyor...
Hemen Önünde çiçekçiden Çıkan bir Çift Görüyor... İçinden Geçiriyor : " Ne Güzel çiftler , Keşke Bende Hatırlasaydımda Şimdi kollarımda Olsaydı " Diyor... Kız Adama birşeyler Dedikten Sonra Adam Genc'e Doğru Dönüyor... " Gel Şemsiyemiz büyük Evine Kadar Bırakırız " Diyor... Gencin Aklında Bimbir Teşekkür , Şemsiyenin altına Giriyor...O da ne? Evet Ayça...Gencin Sol Tarafında Bir Sıkışma... Sonra Adamın Şu Sözleri Belkide Gencin Şu Dünya'da Yaşamaya Sebep Bıraktırmayacak Sözleri Oluyor... " Bundan yaklaşık 1 Yıl önce İki çift Bu Yolda yürüyordu..İmrenerek Bakmıştım.Genç Bayan Erkek Arkdaşına birşeyler Söyleyip Beni gösterdiler...Sanırım Şemsiyenin Altına Davet Ediceklerdi... Fakat Adam Oralı bile Olmadı...O Yüzden Seni Davet Ettim " Diyor...Genç hiç birşeyden Haberi Yokmuş Gibi " Evet Böyleleri Çoğaldı , Neyse Ben Gidiyorum İyi Akşamlar , İyi akşamlar Hanımefendi..." Kim Bilebilirdi ki Gencin Son Sözleri Olduğunu... Genç İlk Tanıştıkları Bank'a gidiyor...Gökyüzündeki Ayın Yansıması Denizde...Yakamoz Diye Tabir Ettikleri Şey... Genç Yaklaşık 1 Senedir Aldatılıyormuş. Ayrıca Aldatıldığı Kişide Aldatılıyor...Ayça her İki Erkekle'de Oynamış...
Genç'te Bu Yaşama Hırsı Olduğu Sürece Kanser Etki Etmez...Yaşama Hırsı??? O Evet Son Yaşama Hırsı'da Yokoldu...Genç Oracıkta Gözlerini Dünya'ya Yumuyor...Genç Bayan Ne Kadar Ağlasa , Sızlasa Kar Etmiyor... Fakat Bayan Yemin Ediyor...Asla Ama Asla Evlenmiyecek , Aşık Olmuyacak...Belkide Kendini Cezalandırıyor...
Her Yıl 14 Şubat Saat 23'te Tanıştıkları Yere Gidip Gökyüzünü ve Denizi İzliyor... Çünkü O da Farkında...
Genç Cennet'ten Onu İzliyor...
Saygılarımla EmreHAN
14 Şubat
Karanlık Bir Gece...Yine Yağmur Damlaları Cama Vurarak Sessizliği Öldürüyor... Genç Evin Penceresinden Boş Sokağa , Ve Bu Sokağı Aydınlatan Lambaları İzleyerek Aklından Kurduğu Tüm Hayalleri Geçiriyor...Gözleri Biraz Ağlamaklı " Benim niye Hiç Sevgilim Olmadı " Diyor Kendi Kendine... Sonra Aklına Geliyor Kanser Olduğu... Ama Ne Var ki..? Her Kanser Olan Ölecek Değil Ya... Birden Gencin Gözleri Doluyor... Ailesinden İzin Alıyor Ve Sokağın Bitişindeki İskeleye Doğru Yol Alıyor... Sokak Lambalarının Aydınlattığı ve Kimsenin Olmadığı Bu Yolda Yaşadıkları Tüm Hayal Kırıklıkları , Üzdüğü Kişiler , Hayalleri , Anıları , Hoşalndıkları Ve Bunun Gibi Bir Çok materyal Aklına Geliyor...Topu topu 100 Metrelik bir Yol... Sonunda İskeleye Varıyor... Her Zaman Oturduğu Gibi İskelenin En Önünde Bulunan Ve İki Adet Lamba İle Aydınlatılmış Bank'a Doğru İlerliyor... Fakat Orada Yalnız Oturan Birisi Var... Ürkütmek İstmediğinden Yanına Yaklaşmıyor... Fakat Sanki Arkasından Esen Rüzgar Yağmur İle Beraber Ortak Olmuş , " Hadi Git Ne Duruyorsun o da Yalnız Bir Derdi Var Kesin " Diyor... Yada Genç Duymak İstediğini Duyuyor... Kibar Bir Dille " Merhaba Oturabilirmiyim " Diyor... Kızın Yüzünden Yağmurla Karışık Gözyaşı Düşerken Kafasını Sallıyarak " Evet " Eylemini İma Ediyor... Gençler Uzun Bir Sohbet'den Sonra Birbirleriyle Kaynaşıyorlar...Saatin Gece Yarısını Geçmesi İle Kız Telaşlanıyor ve " Beni Eve Bırakabilirmisin " Diyor... Genç Tabi ki Bırakırım , Fakat İlk Önce bizim Eve gidelim bir Şemsiye alalım Diyor... Evden Şemsiyesini Aldıktan Sonra Yine sokak Lambalarının Aydınlattığı Bu Yolda Yürüyorlar... Havanın Soğukluğu , Gencin Sıcaklığı Genç Bayanı Gencin Koluna Girmeye zorluyor... Sanki İkiside Yıllar önce Tanışmış Bir Çift Gibiler... Sonra Yolun Ortasında Islanmış Duran bir Adamı İşaret Ederek " Şemsiyemiz Büyük Arkdaşı da İstediği Yere Kadar Bırakalım " Diyor... Ama Genç Kıskanmanın Verdiği Duyguyla " boşver Herkes Kendi Çaresine Bakar " Diyor... Bu Gençlerin Aşı Mutlu Mesut Devam Ediyor... Aradan Tam Tamına 11 Ay Geçiyor... Genç Kanser Olduğunu Sevgilisine Belli Etmiyor... Herşeyden Habersiz Mutlu Mesut Geçiniyorlar... Ama Gencin Bazen Aklına Takılıyor... " Ya Ben Ölürsem , Ya Ayça Yalnız Kalırsa " ...Sonra Kendi Kendini teselli Edercesine , " aman Canım Bende Bu Yaşama Hırsı Olduğu Sürece Ölmem " Diyor...
Ve Günlerden 14 Şubat...Sevgililer Günü...Genç Belkide hayatında Yapmadığı Kadar Büyük Bir Hata Yapıyor Ve O Günü Sevgilisine Ayırması Gerekirken Bahçe İşlerine Yardım İçin Babasıyla Geçiriyor... 14 Şubat , Saat 22:00... Gencin Aklına Bugünün Sevgililer Günü Olduğu Geliyor... Evine Gidiyor , Annesi " Kızım Evde yok Dışarı Çıktı " Diyor... Geçn Kara Kara Düşünürken Aklına İlk Tanıştıkları Yer Geliyor...Koşarak İskeleye Gidiyor...Fakat Rüzgar Ve Yağmur O Kadar Sertki " Geri Git " Dercesine Defalarca Uyarıyor... Gencin Aklına birden Gül Almak Geliyor... Sokak Üzerinde Açık Olan Çiçekciye Gidiyor... Kırmızı Bir Gül... Sonra Koşar Adımlarla İskeleye Doğru Gidiyor... Bank'ta Kimse yok... Sonra Geri Dönüyor Sokaktan Eve Doğru Üzgün Üzgün Gidiyor... Yağan Yağmur Şiddetini İyice Arttrıyor..Kafaya Düşen Her Damlar Sanki Kafanı delercesine Beynine İşliyor... Genç Aldırış Etmeden Yürüyor...
Hemen Önünde çiçekçiden Çıkan bir Çift Görüyor... İçinden Geçiriyor : " Ne Güzel çiftler , Keşke Bende Hatırlasaydımda Şimdi kollarımda Olsaydı " Diyor... Kız Adama birşeyler Dedikten Sonra Adam Genc'e Doğru Dönüyor... " Gel Şemsiyemiz büyük Evine Kadar Bırakırız " Diyor... Gencin Aklında Bimbir Teşekkür , Şemsiyenin altına Giriyor...O da ne? Evet Ayça...Gencin Sol Tarafında Bir Sıkışma... Sonra Adamın Şu Sözleri Belkide Gencin Şu Dünya'da Yaşamaya Sebep Bıraktırmayacak Sözleri Oluyor... " Bundan yaklaşık 1 Yıl önce İki çift Bu Yolda yürüyordu..İmrenerek Bakmıştım.Genç Bayan Erkek Arkdaşına birşeyler Söyleyip Beni gösterdiler...Sanırım Şemsiyenin Altına Davet Ediceklerdi... Fakat Adam Oralı bile Olmadı...O Yüzden Seni Davet Ettim " Diyor...Genç hiç birşeyden Haberi Yokmuş Gibi " Evet Böyleleri Çoğaldı , Neyse Ben Gidiyorum İyi Akşamlar , İyi akşamlar Hanımefendi..." Kim Bilebilirdi ki Gencin Son Sözleri Olduğunu... Genç İlk Tanıştıkları Bank'a gidiyor...Gökyüzündeki Ayın Yansıması Denizde...Yakamoz Diye Tabir Ettikleri Şey... Genç Yaklaşık 1 Senedir Aldatılıyormuş. Ayrıca Aldatıldığı Kişide Aldatılıyor...Ayça her İki Erkekle'de Oynamış...
Genç'te Bu Yaşama Hırsı Olduğu Sürece Kanser Etki Etmez...Yaşama Hırsı??? O Evet Son Yaşama Hırsı'da Yokoldu...Genç Oracıkta Gözlerini Dünya'ya Yumuyor...Genç Bayan Ne Kadar Ağlasa , Sızlasa Kar Etmiyor... Fakat Bayan Yemin Ediyor...Asla Ama Asla Evlenmiyecek , Aşık Olmuyacak...Belkide Kendini Cezalandırıyor...
Her Yıl 14 Şubat Saat 23'te Tanıştıkları Yere Gidip Gökyüzünü ve Denizi İzliyor... Çünkü O da Farkında...
Genç Cennet'ten Onu İzliyor...
Saygılarımla EmreHAN
paylaşım için tşkler
