Hani bir yerlerde birisinin varlığını hissedersin ve bir gün mutlaka gelip seni bulacağını bilirsin ya... Hani bu yüzden hayatına giren herkesi geçici olarak görüp sadece ona odaklanır ve sadece onu beklersin ya... Hani onun geleceğine dair umudunu bir tek gün bile kaybetmeden, her güne "Belki de bugün gelecek" diye başlarsın ya... İşte öyle bir şeydin benim için...
Seni ilk gördüğüm an yıllardır beklediğim o insan olduğunu anladım. Güya şaşırmayacaktım ama şaşırdım. O güne kadar yoktun ama hep bendeydin. Şimdi burada, yanı başımdaydın. Yeni bir hayat başlamıştı benim için ama yanıtlanmamış sorularım da vardı. Belli etmeli miydim ki kendimi? Sen benim için "o"ydun ama ya ben senin için?
Ne kadar istesem de kendimi tutamıyordum., saklayamıyordum. Seninle konuşurken yüreğimin atışlarını duymandan korkuyordum. Ölecek gibi oluyordum. Aklıma ve dilime gelen her şeyi sana da söylüyordum. Söyledikten sonra pişman oluyordum ama bir işe yaramıyordu. Karşındakinin dilini çözen bir büyücüydün belki. Belki de büyüydün. Sen Allah'ın bana ödülüydün.
Peki sen niye konuşmuyordun? Kendini niye gizliyordun? Ben içimdeki coşkuyu anlatmak için yeni yeni kelimeler keşfederken, sen yıllardır söylenen klasik kelimeleri bile söylemiyordun. Hep beni dinliyordun, bense abartıyordum. Sana karşı hislerimi durdurmuyordum, yüreğimi susturmuyordum. Değişiyordum senin karşında, güçsüzleşiyordum.
Çünkü ben, söndüğünü sandığım alevi seninle körükledim. İçimi titreten soğuklarda, martıların Boğaz'ın üzerinde uçuşunu tek başıma seninle izledim. Kıyıyı boydan boya ellerim ceplerimde amaçsızca "Seninle belki bir gün böyle…" diye diye dolaştım. Şimdi istiyorum ki sen de teslim ol aşka. Serbest bırak yüreğini ve beni takip et. Bırak taşsın içindeki o kan, durdurma sakın. Bedenin çekilsin, boğazın düğümlensin, yutkunduğun zaman beynine bin kat özleyiş gitsin. Senin için ben olayım, hep olayım. Aşk olup kalbine dolayım, kan olup damarlarında dolaşayım. Artık ağzından çıkan kelimelere başka başka anlamlar yüklemek istemiyorum. Ne söyleyeceksen dümdüz ve basitçe anlatmanı istiyorum. "Ya sev beni, dünyanın en mutlu çifti olalım, ya da bırak ben yalnızlığımda kalayım" diyorum. Öyleyse… Söz sende…
Ooooo 1 Numarasın Var ya Harika Bişey
Teşekkürler eRci YüReğine SağLık...
Teşekkürler hasan o senin kendi yüreğinin güzelliği sağol.....
Sen baharın yağmurla getirdiği özlemdin içimdeki, sen çiğ tanesi kadar saf ve ne olduğunu asla anlayamadığım yanımdın benim ve denize düşüp de ıslanmaktan korkutan bir savaştın yüreğimde...
Şimdi Yanımda Olacaktın Beraber İçecektik Şu Yarım Sigaramı
Beraber Alacaktık Sevgi Kadehinden Yudum Yudum
Sonu Olmayan Sözlere Nokta Koyup
Mutluluğa Parantez Acacaktık
Şimdi Yanımda Olacaktın
Dalacaktım Gözlerinde Bitmek Tükenmek Bilmeyen Okyanuslara
Kaybolup Gidecektik Bu Kışın Ayazında
Bakışlarında Isınacaktı Üşüyen Gönlüm
Güneşe Uzanıp Yakana Takmayı Düşünürdüm
Ama Nafile
Sönük Kalacaktı Şüphesiz Senin Yanında
Şimdi Yanımda Olacaktın
Koparıp Sevgi Dolu Mutluluğu Körpe Dalından Yerdik Eminim Ölene Kadar...
Tüm Kalabalığını Al... Gel Şimdi...
Şu Anda.
En Çocuk Bakışını...
En İçten Sevmelerini Al... Gel...
Yoksa Ağlayacağım….
Gecenin Bu Kör Saatinde...
Çıkıp Sokaklara...
Seni Nasıl Özlediğimi Haykıracağım.
Gördüğüm... Baktığım
Tüm Pencerelerin
Işıkları Yanacak Birer-İkişer….
Sokak Köpekleri Eşlik Edecek
Yalnızlık Türküme….
ben ne sevdasıyla tanınan mecnun
ne hakka kendini adamış yunus
ne de acılarıyla şöhret olmuş kahraman
kurtaramam dünyayı
devrik cümlelerimle
yüreğimi giydim üstüme
açtım kapısını kalbimin cümlelere
mecnun gibi aşık
yunus gibi yalın ayak
kahraman gibi yalın kalem gidişim var
cümlelerin üzerine
bundandır yalınlığı harflerin
bundandır anlaşılmazlığı öznelerin
ama sevda
yitirilmiş bir cümledir şairin hayatında
peşine düşer harflerin izini sürer kaybedişin
kelimeleri yenik düşer hayata
sessizce dökerler gözyaşlarını beyaz sayfalara
sevda kayıp cümledir şairin lugatında
uçurumların kenar mahallelerinde konar geceye
zilzallerle sarsılır ruhu
onu bulmak için yazar bi ömür boyu
oysa
oysa sevda
siyah bir cümledir gecenin karanlığında
bulunmaz kalem oynatmakla
hiçbir sevda bulunmaz el yordamıyla
kahırdan kararan yüzüm
esmer bir bakış yapıyor gözlerimi kimi zaman
kendi bakışlarında kendini kaybeden
aynalara bırakıyorum yüzümü
yüzsüz gezme korkaklığından değil
kendimi taşıyamamaktan
sabırla bekliyorum
kendi yangınında yanan
kendi denizinde boğulan bir benin
karşısına çıkıp
korkusuzca burdayım
işte burdayım demeyi bekliyorum
acıdan yas tutmuş ömrüme
yeni devrim yaratmayı bekliyorum
tamam vicut ayakta durmuyor isteklerinin üstünde
için geçiyor içimden
içim üşüyor içinden
kaza süsü verilmiş yaşantımda
imtahanlardan geçiyorum
hasretler bırakıyorum
mavi okyanusuna kalbinin
kasım kardeşliğinde ıslatıyorum gözlerimi
beynime geçirilen prangalar
ruhumun dizginleri şimdilerde
dilimin hürlenen suskunluklarında kayboluyorum
artık susuyorum bir süre kendime
çünki sevgili
gidişinin gözlerinden öperken
dudaklarım kaldı yokluğunda
günahlarım kaldı sırtında
veballerim kaldı boynunda
bu yüzden yokluğunu
bi oruç gibi dilimde tutuşum
bu yüzden kelimelerin dilsizliği
dilsizce susuşum
gerçekleşmeyen düşlerim
sonu gelmeyen düşüşlerim var
bu şehrin kaldırımlarında
her imkansızlığım sen oldun
her engelin hasretim oldu
oysa ne çok istemiştim
bi kerede mutluluktan dolmasını gözleimin
bi kerede sevinçten dönmesini başımın
yüreğime çelme takmasını sevdanın düşürmesini beni bu kentin yorgun kaldırımlarına
ama olmadı
mutluluk
kendimi sende kaybettim
yoluma çıkan her ben
bu kadar sen olmuşken
sen yoksun artık sevgili
sen yokluğa giden yolsun artık
bense suskunum
çünki sendin en büyük cümlem
aşktı sırtımdaki ağır heybem
acıyla kaplıydı kara kaplı sırdaş güncem
yoksulduk sevdadan
yoksunduk mutluluktan
sen yoksun artık sevgili
dudaklarım sensiz kaldı yani kelimesiz
ben sende kendimi bulmuştum sevgili
sen vuslata varmayan çıkmaz yolsun artık
aranmayan bi kayıptır mutluluk kumsallarda
bir varmış bin yokmuştun tüm sevda masallarında
bense kaybettim kendimi aşkta
önüm düş
arkam aşk
sağım acı
solum sevda
bulsaydım kendimi
sobeliyecektim bu defa...........
Gitme,
[SIZE=3]Gitme ölürüm… [/SIZE]
[SIZE=1]Güneşim batar, gecelerim uzar;
Seni arar ellerim,
Seni bekler bedenim,
Gitme,
Gitme ölürüm…
Gözlerim dalar uzaklara,
Ne elim kalkar,
Ne kolum,
Seni bekler çaresiz bedenim,
Yokluğuna sarılır,
Sensizliğe küfrederim,
Kızma seni bu kadar sevdiğe,
Sevda nedir bilmezmiş meğer yüreğim,
Beklemenin acısını hiç çekmemişim meğer…
Sana benzer her gölge,
Her sesi sana yorarım,
Buğulanan gözlerimi bile silemem,
Yokluğunu unutturmasın diye…
Gitme,
Gitme meleğim,
Sensizliği çoktan unuttu yüreğim,
Yalnızlık alışılır sorun sensiz günlerim.
Gitme,
Gitme meleğim,
Bir nefesi sensiz almaya,
Bir güne sensiz gözümü açmaya,
Dayanamam,
Sen gitme meleğim, [/SIZE]
"Herşeye varım!" diye
bağırmak geçiyor içimden.
Oysa bağırsam,
yorgun güllerin solmaya yüz tuttuğu bu gecede,
her heves bir düş kırıklığı..........
Gercekten harika tesekkürLer
