gel de girme gecenin karanlığına...
böylesine azaba denk olmuşken, sensizlikten kaçak gecelerin üzerimdeki hakimiyeti...gel de görmezden gel karanlıktaki gölgelerin şehirlerime bıraktığı kimsesiz sokakları...
sen geldin geleli ne bir yudum acıya karşı çıkar oldum ne de senden başka bir yardıma minnet duydum...öylesine yeterli oldu ki sadece seni düşünmenin yarattığı serinlik...öylesine yeterli ki senin üzerime serdiğin o yalınlanmış ve bu dünyaya ait ne varsa yalanlamış gerçeklik...ne dilediysem öylesine benim ve öylesine bana ait ki...anlatamam denesem de...
eğer bir geleceğim olacaksa mutluluktan yana türküler söyleyen...
eğer bir cümlem olacaksa son nefeslerde dilime doğru yürüyen...
seni sevmenin ne denli kalp doyurucu bir ekmek olduğunu söyleyecek bu adam...
ve sen asla bir gözyaşı kadar uzak olmayacaksın uğruna her gece sessiz türküler besteleyen bu bedenden...
bir hasret vardı senden önce adını koymaya yüreklerin dayanmadığı...
öylesine güçlü ve öylesine sensiz bir duygu olmuş ve öylesine ele geçirmişti ki beni...belki de görebildiği için gururlara teslim etmeliydim yaşlarla tıkanmış gözlerimi, seni...
her yere sıçramış artık yüreğimin dar geldiği sevgin...senden kaçtığım her noktaya ulaşmış aşkından bana kalan resim...
ne zaman yalnızlıkla terbiye etmeyi denesem bünyemi...aklıma gelerek esaretin en güzelini yaşatır bana yüzüne baktığımda sevda şarkıları söyleyen sesin...
keşke verebilseydim sana bir yudum acı...
ne kadar değerli de olsa kaçak gözyaşların...yine de ağlatabilseydim seni kuytularda hıçkırırca ve kimselere aldırmadan saatlerce...
verebilseydim keşke seni sana...senden geriye kalanlara duacı olabilseydim yalnızlık sabahlarında...herkeslere aşık olabilecek denli karaktersiz ve senin aşkına ait kokuları unutabilecek kadar çürümüş yürekli olabilseydim keşke...
verebilseydim keşke senli haykırışlarıma son...
keşke bir an olsun seni düşünmekten daha yorucu bir çabaya teslim edebilseydim aklımı,
verebilseydim keşke senin içimi yakan ve her gün beni yaşama bağlayan aşkına son...
gidersin...kokun kalır bende...
sensiz gecelerime sen dolar...belki bir an olsun; bir rüzgarlık esinti kadar...ne kadar kaçınsam...sen varsın ruhumda tepeden tırnağa yar...
karşılıksız sevmeli gece boylarınca...belki bir ufak gülümsemeye ömürler feda edilmeli...hiç düşünmeden yakılmalı yürek ateşler içinde ve küllenmeli sen içindeyken sonsuza dek...
kim karışır asi yağmurlarla ıslanmışlığıma...kim anlayabilir böylesi serin bir sevdaya terk edilişimi çar.esizce...kimden beklerim benimle aynı güçte aşklar yaratır diye kendine...?
göz alabildiğince sus ve sessizliğe çalan şarkılar söyle bebeğim...
ben senin ömrüne,
sen benım kanıma karıştığın sürece...
sonu gelmez sevgimin
olur ya sabahlarıma sığmazsan...
oturur geceler yazarım sana hiç tükenmeyen...ilahi bir şafağa teslim ederim her gece bitmek bilmeyen hasretini...
olur ya sabahlarıma sığmazsan...
korkmam...aldırmam...alnı açık şiirler yazarım sana günaşırı...herkes şaşırır seni sevmeme bu denli aşırı...anlmsızcasına bakarım her saklı kalmış cevaba inat...ne kadar bilinmezse senden önce; o kadar net olmuş artık seninle hayat...
olur ya sabahlarıma sığmazsan...
ben senli gecelerin kıymetini bilmek istercesine uyurum kollarında...ve saçlarına dokunurum akıp giden bir sudan kaçırılmayacak denli değerli bir yudum daha alabilirlik tadında...
olur ya sabahlarıma sığmazsan...
en uzun geceyi yaratır tanrım
ve içinde sen barınırsın yüreğimden başka gidecek yeri olmayan...
yürek sarhoş aşkınla...biçare
senden uzak dakikaları hangi avuntuyla hafifletse diye düşünr durur gecelerde...keşke bir yolu olsa...keşke sensizliğe bulunacak kulplar bıraksaydı aşk tazelenmiş bahar meyvesi tadında yüreğime...
ne denli içimdesin...ne kadar kaçınılmaz olmuş seni düşünerek uyumak...ne bitmez bir gülümseyişe sabitlenmiş iki yüzlülüklerle eğitimden geçmiş yüzüm...ne de anlaşılmaz...ne de gerçek dışısın...
sen aldırma bana sevgili seni inanılmaz kıldığım için içimde...
yürek ne kadar olsa da senden önce avare...
sarhoş artık aşkınla...biçare...
ellerim açık yüreğine...
kutsal bir duayı dile getirir oldu seninle olduğu her güzel güne...Tanrı özel günler yaratır diye seni sevmenin zamanın ötesinde süreceği dönemlere...gerçekler diledim her biri gecelerce süren hayallerim yerine...
ellerim açık yüreğine...
tutkular yağdı her sabah tepeden tırnağa üzerime...ne kadar sen dilediysem o kadar alevlendi bu sağnak...ve kimseler seçemedi sana olan aşkımdan bir yudum olsun anlam...kimseler bilemedi sevda yağdığını damlalar yerine...
ellerim açık yüreğine...
ne denli uzaktaysam bedenine...
o kadar geç kalınmışlık yaşar ruhum ve...
o denli seni diler yalnız gecelerinde...
yokluğun derin...
kime baksa gözlerim...seni diler, seni taşır her bir damla yakarışta...dualar yaratırım...yalnızca seni dileyen bir ibadete bürünür ellerim...
yokluğun derin...
kimlere giderim...kimleri yollarıma sunar tanrım...her an biraz daha uzak ve her anım benliğime tuzak olmuşken, seni yitirmiş yamaçlarımda...kimler eser böylesi serin...
yokluğun...
yokluğun derin...ne kadar kaçışlara sığınsa bedenim...var gücüyle hayata da tutunsa kimliğim...hangi güce sığar senin olmadığın bir güne uyanmak...ve hangi kuvvet beni ayakta tutar bu denli emin...
yokluğun...
yokluğun olmaz olası derin...
varlığınla ısıt beni ve gitme bir bakış uzağa sevdiğim...
aaa olmuyo ama böle güsel paylaşımda aşkın kim snn 
tşklerrrr datlım güselldiii...
