02-28-2007, Saat: 08:52 PM
Güneş doğdu. Etrafını sisten bir hale kuşatıvermiş. Ne ufku, ne mor dağları görüyorum. Hava duman duman. Sisin silemediği varlıklardan bazılarını şöyle böyle seçebiliyorum. En yakınımdaki ağaçlarda bile tek yaprak kıpırdamıyor. Şimdi kuşların da ötüşme zamanı değil.
Sabahın sessizliği, yalnızlık türküsü sanki.
Yalnızlık türküsü, sensizlik!
Akıp giden zamana aldırmıyorum. Yüreğim kıpır kıpır değil. Hislerim ayaklanmadı daha. Bozgun görmüş sayısız düşünce ve duygu, sonsuz akınlara çıkmış, aklımı ve kalbimi peşine takmış, alıp gidiyor. Sürükleniyorum.
Sessizlik ve sensizlik, ne zor şey?
Sisler desen gittikçe ağırlaşıyor, göz gözü görmüyor.
Güneş doğdu fakat nedense sen, görünmüyorsun.
Anladım: Sevgi denilen sel, bir tufanmış meğer. Sevgimize yenildik biz.
Tuttuk, birbirimizin olduk. Büyülü bir dünyanın pencerelerini açtık. Rüyâ gibi zamanları yaşadık. İyi mi yaptık? Bilemiyorum.
Dedim ya, sevgimize yenildik biz.
Hele ben… Huyum da mı değişti ne?
Varsan endişeliyim, yoksan perişan! Endişe ve perişanlık, bir türlü yakamı bırakmıyor.
Endişe ve perişanlık, sensizlik demek.
Üstelik seninle de, sensiz olmak!
Sevgiye yenilmek bu işte. Sevgimize yenilmek! Kalbinde yangınlarla yaşamak. Kor ateşleri ellerinle tutmak. Seninle, sensiz olmak…
Güneş doğdu fakat nedense sen, görünmüyorsun.
Nerdesin?
Sabahın sessizliği, yalnızlık türküsü sanki.
Yalnızlık türküsü, sensizlik!
Akıp giden zamana aldırmıyorum. Yüreğim kıpır kıpır değil. Hislerim ayaklanmadı daha. Bozgun görmüş sayısız düşünce ve duygu, sonsuz akınlara çıkmış, aklımı ve kalbimi peşine takmış, alıp gidiyor. Sürükleniyorum.
Sessizlik ve sensizlik, ne zor şey?
Sisler desen gittikçe ağırlaşıyor, göz gözü görmüyor.
Güneş doğdu fakat nedense sen, görünmüyorsun.
Anladım: Sevgi denilen sel, bir tufanmış meğer. Sevgimize yenildik biz.
Tuttuk, birbirimizin olduk. Büyülü bir dünyanın pencerelerini açtık. Rüyâ gibi zamanları yaşadık. İyi mi yaptık? Bilemiyorum.
Dedim ya, sevgimize yenildik biz.
Hele ben… Huyum da mı değişti ne?
Varsan endişeliyim, yoksan perişan! Endişe ve perişanlık, bir türlü yakamı bırakmıyor.
Endişe ve perişanlık, sensizlik demek.
Üstelik seninle de, sensiz olmak!
Sevgiye yenilmek bu işte. Sevgimize yenilmek! Kalbinde yangınlarla yaşamak. Kor ateşleri ellerinle tutmak. Seninle, sensiz olmak…
Güneş doğdu fakat nedense sen, görünmüyorsun.
Nerdesin?
