03-07-2007, Saat: 06:01 PM
Ben aºkım
fitarihinde muhtelif cömertlikler doğurdu beni
hayatın kıpırtısıdır yüreğimi kancalayan atılgan düºlerime
hiçbir kalemin çizemediği bir yeryüzüm var –saklıdır–
iyi hal üzre yoğunlaºtıkça kalbim
ayın rahminde rahmana açılan eller benim elimse
aºkımı söylemeye bu can az gelir.
Ben aºkım
ºair körfezime tabiat imge taºır ben ceylan adım
ºiirim yılan kabuğunca soyunur suya nakºeder kuytulardan
usandıkça girerim kemik köprülerimin kıl besleyen evine
düºe-kalka tozuturum gövdemi sana karºı
okurum yastığıma yazılmıº gül cengini kâlû belâdan beri
çavdar ekmeğine varınca bir sarı anka
çaprazlanmıº bir aºkı yürürlüğe sokarım.
Ben aºkım
gümrah gözlerimde harfi harfine sen varsın
kıyamet arºivinde yağmurlanmıº bu gözlerimde
çok muhacir olmuº süryani ilinde kıyama durmuº
utanmıº arınmıº yanmıº velhasıl
ve benim kükremiº zamanımda ölçmüº kendini
bir niºan almıº azrail örtülü namus gelincik
evcil tutmuº isyanları kendinde ºahan kıymıº
esmiº yemenlere eºkiya rüzgârlarla ve bana doğru
üç usul devenin ümmi çobanı aºkımın selâmı
veysel karani.
Ben aºkım
kimse dolduramaz bu fukara isteğimi karºılanmıº sevdayla
zenci bir çocuğun göz aydınlığında kokar dururum
kokar dururum eğrelti kalmıº yontulmamıº zamanda
uçtukça havalandıkça bütün bu kuºlar ve aramakla sözlü ben
hamd ü senalarımı göklere düğümlerim
sevgilim bozdikenler içinde rüya yollayan hür ağzımla
bir akkuºun uçuºundan inanç emerim.
Ben aºkım
iºte böyle bir tutam köz koyarken kalbime serinkanlı
ferah kentler adına hicretlerim gitgide çoğaldıkça
yakup bir gözde anneler anneleri hep bekledikçe varım
ve bütün yollarım hakka çıktıkça çekingen kırlangıçlar örneği
elimde namlu kaldıkça
ben aºkım.
Ben aºkım
kardeºim söz atmıº mercan benzerliklerle
çemrenmiº gömleğimde açık ve gerili pazım
bu uyanık göbeğim alanlarda attıkça
öpüºler kovalarken sizi
demir atacağım bulutların ardından menekºeler kentine
umuda yakı yaktım
ben aºkım
fitarihinde muhtelif cömertlikler doğurdu beni
hayatın kıpırtısıdır yüreğimi kancalayan atılgan düºlerime
hiçbir kalemin çizemediği bir yeryüzüm var –saklıdır–
iyi hal üzre yoğunlaºtıkça kalbim
ayın rahminde rahmana açılan eller benim elimse
aºkımı söylemeye bu can az gelir.
Ben aºkım
ºair körfezime tabiat imge taºır ben ceylan adım
ºiirim yılan kabuğunca soyunur suya nakºeder kuytulardan
usandıkça girerim kemik köprülerimin kıl besleyen evine
düºe-kalka tozuturum gövdemi sana karºı
okurum yastığıma yazılmıº gül cengini kâlû belâdan beri
çavdar ekmeğine varınca bir sarı anka
çaprazlanmıº bir aºkı yürürlüğe sokarım.
Ben aºkım
gümrah gözlerimde harfi harfine sen varsın
kıyamet arºivinde yağmurlanmıº bu gözlerimde
çok muhacir olmuº süryani ilinde kıyama durmuº
utanmıº arınmıº yanmıº velhasıl
ve benim kükremiº zamanımda ölçmüº kendini
bir niºan almıº azrail örtülü namus gelincik
evcil tutmuº isyanları kendinde ºahan kıymıº
esmiº yemenlere eºkiya rüzgârlarla ve bana doğru
üç usul devenin ümmi çobanı aºkımın selâmı
veysel karani.
Ben aºkım
kimse dolduramaz bu fukara isteğimi karºılanmıº sevdayla
zenci bir çocuğun göz aydınlığında kokar dururum
kokar dururum eğrelti kalmıº yontulmamıº zamanda
uçtukça havalandıkça bütün bu kuºlar ve aramakla sözlü ben
hamd ü senalarımı göklere düğümlerim
sevgilim bozdikenler içinde rüya yollayan hür ağzımla
bir akkuºun uçuºundan inanç emerim.
Ben aºkım
iºte böyle bir tutam köz koyarken kalbime serinkanlı
ferah kentler adına hicretlerim gitgide çoğaldıkça
yakup bir gözde anneler anneleri hep bekledikçe varım
ve bütün yollarım hakka çıktıkça çekingen kırlangıçlar örneği
elimde namlu kaldıkça
ben aºkım.
Ben aºkım
kardeºim söz atmıº mercan benzerliklerle
çemrenmiº gömleğimde açık ve gerili pazım
bu uyanık göbeğim alanlarda attıkça
öpüºler kovalarken sizi
demir atacağım bulutların ardından menekºeler kentine
umuda yakı yaktım
ben aºkım