Sen zorsun.
Yokluğun, daha zor
Bu kadar kolay mı?
Kendini masum mu sandın?
Kaybolunca unutulacak,
Sadece sen dönersen hatırlanacak.
Sen ne sandın?
Ben sana değer sandım!
Sen yokken daha mı iyiydim?
Görünüyor muydum?
Sen varken daha mı kötüydüm?
Hissediyor muydum?
Aslında yoksun!
Sen ne sandın?
Ben seni sevdiğimi sandım!
Baharda rüzgârla geldin.
Yazımı zaten sen yaşadın.
Kışımı bana yaşatmadın.
İstediğini aldın!
Beni bırakmadın.
Sen ne sandın?
Ben seni insan sandım
Sevmiyorum artık seni,
Sevemiyorum, içimden gelmiyor
Bakmak zulüm gibi geliyor,
Keza dokunmak işkence bedenime
Konuşmak yerine susmayı tercih ediyorum karşında
Susarak anlatmaya çalışıyorum,
Seni dinlemek istemediğimi
Ama yok anlamıyorsun bir türlü
Düşünemk zorluyor beni,
Düşünmemek daha kolay
Umursamıyorum artık seni,
Umrumda değilsin açıkçası,
Kusura bakma bunu bilmelisin
Kutlamıcam doğum gününü
Doğarken bana mı sordun sanki?
İyi dileklerimi sunmıcam sana
Zaten sunmaya ne gerek var ki?
Bi kurtulabilsem,
Ah bi yakamı kurtarsam senden
Kimbilir neler olacak
Konuşamıyorum,
Hani derler ya konuşsa neler anlatacak
İşte aynı durumdayım bende
Gözlerimi oku diyorum sana
Sense boş boş bakıyorsun,
Sanki içinden tavşan çıkacak
Hayır, olmuyor senle
Anlamalısın yürümüyor işte
Şimdi beni birisi görse
Yazık delirmiş derler
Aynanın karşısında dert yanıyor kendine
İşte böyleyim bende
Sevemiyorum kendimi
Gelmiyor içimden sevmek
Ayrılmalıyım artık kendimden
Ne dersin belkide en iyi çözüm ölmek?
Geceye vuruyorum kendimi epeydir
Sahtekar çığlıklarımın suskunluğu
Lacivert bir oturuştur kulaklarına
Hepten karşı durur duvarlar
Boşuna mıdır sükunetin dörtnalı
İhtirasların kavurucu soğuklarına
Ve.. huzurun kapı zili çalmaktadır
Sihirli bir anahtar tutuşturuyorum
Parmaklarına..
Kendimi geceye vuruyorum epeydir
Gözlerimden kaydırılan yıldızlar
Bir kucak dolusu çiçektir, ellerine
Çoktan ayağımın altındadır
Yumuşak dokunuşlarını
İple çektiğimiz siğim siğim yağmurlar
Ve.. kapanmıştır şimdilik, kaygının kapısı
Pervazına tırmanan sarmaşık
Bir gün mutlaka dolanır mı
Ayaklarına..
Epeydir geceye vuruyorum kendimi
Mestane kurt ulumalarında lezzet
Savruk harmanlardan artakalan emektir
Bir çobanın çeşme başı yalnızlığı
İkindi üstlerinde uykuyla olan muharebendir
Hiddet, şiddet, nefret, kasvet, şehvet..
Külleri arasında sigara izmaritlerinin
Ve.. dudaklarımdaki yarım tebessüm
Kelepçe olup yapışacak, görürsün!
Tırnaklarına..
Geceye vuruyorum epeydir kendimi
Pişmanlıkların ateşi ısıtırken odayı
Halihazıra rıza, kirlerimizi soymaktadır
Şaşkın ördek dalgaları, bu ummanda
Sebeb-i vasl-ı zevk olan
Cılız kulaçları kırmaktadır
Bu ne zahmetli beton yapışkanlığı
Martıların çöl kumu eşelediği hiç görülmüş mü
Ve.. gecikmiş nedamet, kamçılayıp arzularını
Devrilmiş dağlarca ter yürütecektir
Şakaklarına...
******************************
BiLiyormusun.; Ben asLında Kendimden Nefret Ediyormuşum, Haberim OLmamış..!!!
Suskunluk hüznün rengidir gözlerde.
Hüzün ki silinmez bir daha
Yerleşirse gözbebeklerine...
Anlat,
Susma acılarını.
Paylaşmaktır en çok yakışan acılara
Nasıl ki çoğalırsa sevinçler paylaşıldıkça
Acılar da eksilmez yürekte gizlenirse...
Anlat,
Sustukça çareler çıkmaz yollara girer.
Gönül ırmakları kurur,
Susuz kalır umudun Ceylanları
Yağmurlar yağmaz,
Bulutlar küser göğüne...
Anlat,
Kederler büyür sessizlikte.
Mevsimler bile döker içini
Yağmurla,
Karla,
Rüzgârla söyler, kendi dilince...
Hep son cümlelerde kavuştum sana..
Dinlemeliydim,gözlerimi ayırmadan gözlerinden..
Senden sonra çok okudum yazdıklarını..
Anlamasına anladım da, artık çok geç(ti)..
Hep geç kalınmış zamanlarda buldum kendimi..
Ne vakit yere bir kibrit atsam, neden sebepsiz yaktığımı düşündüm..
Oysa son pişmanlık kimseye fayda vermedi..
Şimdi ömrümü yakarak gidiyorum..
Geriye baktığında göremeyecek kimse beni..
Tutulmamış, hatta hiç vaad edilmemiş sözler gibi unutulup gidieceğim..
Bir zaman aralığında ve zamansız ilerliyor saatler..
Artık bana boş yaşama dair tüm hevesler..
Savaşımı kaybettim ben çoktan..
Savaştım ve bitti!
Öykünün başı, sonu ve hepsi bu..
Gidiyorum aslında, her nekadar aldırmasanızda..
Kendimden bilerek ölümümü..
Bir cinayet diyebilirsiniz buna..
Masum bir ruhu katlettim ben..
Ellerimde günahlar..
Kalbimde haram bir ölüm dokusu..
Silinmeliyim akıllarda ki tüm zaman diliminden..
Söylenecek ne kadar sözüm varsa yuttum..
Paylaşılacak ne kadar acı varsa, içime gömdüm..
Ve aşk adına attığım tüm adımlarımı geriye saydım..
Şimdi bir metre kefenden ibaret ihtiyacım..
Toprak beni alır koynuna..
Utanırım cesedimden..
Varsın kayıp bilsinler..
Zaten çoktan kaybedildim ben..
"Kimseyi bir zerre üzecek kadar mutlu olmadım ben.."
...
Ne olur dön, ne olur!
İhtiyacım var sana..
...
Sahipsiz bırakılmış muhabbet kuşları gibiyim sokkalarda,üşüyorum.. Bu özgürlüğe alışkın da değilim..
Pencerenin arkasından hep hoş gelirdi ya..
Öğrenmek istediğim bu değildi..
Ben sadece uzaktan bakıp, hayal kurmayı sevdim..
Ayak bileklerimden çekiyor bir cesed..
Yürüyemiyorum, her adımda devriliyorum..
Biri kurtarsın beni bu ölümden..
Paçalarıma yapışan bu telaş bana ait değil..
Bu kokuyu sevmedim hiç ben..
Güzel günlerim yok mu?
Ya da güzel günlerde ben yok muyum?
Yaşamalıyım..
Uzatın ellerinizi..
Nerdeyim ben?
Bu kader kimin?
Kimdi o? Yanındaki kimdi? Ne konuşuyordunuz? İşte buna dayanamam. Kahrolurum...
Dün gece ne yaptın? Nereye gittin? Ah otursaydın, beni düşünseydin ya? Eğlenebildin mi bari?
Yatarken ne okudun? Sonra iyi uyuyabildin mi? Rüyanda neler gördün? Söylesene...
Anladım artık beni sevmiyorsun. Sevdiğini sanmakla yanılmışım.
Zaten çirkin bir adamım ben, sinirliyim, kıskancım, fazla hisliyim. Daima beni seveceğini düşünmemeliydim. Suçluyum. Kendime sevgilerimin bencilliğinden kurtaramadım. Zayıf, bencil bir adamım öyleyse.
Sonra yalancıyım, iki yüzlüyüm.
Kendime göre hesaplarım da var benim. Yanımda olman gurur veriyor, sevinç veriyor bana. Fakat sana kimse bakmasın istiyorum, kimse konuşmasın seninle. Hep benim ol, durmadan benim ol. Günün her saatinde ve ölünceye kadar benim ol.
Beni seviyor musun? Evet mi? Öyleyse söyle, kimdi o? Yanındaki kimdi? Nereye gidiyordunuz?
Seven zalimdir biliyorsun, aşk egoisttir. Sen zalim olma. Anlamıyorsun, anlamıyorsun... Biraz anla beni...
Sana sitem etmeyeceğim artık. Bütün suç benim. Seni bu kadar sevmemeliydim. Şu köhne ve utanmaz dünyada ne bir kimse bu kadar sevilmeye değer, ne de bir kimsenin bu kadar sevmeye hakkı var.
Kendimizi ne sanıyoruz? Biz neyiz ki? Sus, cevap verme. Teselliye ihtiyacım yok...
Seni bu kadar sevmemin cezasını kendime ödeteceğim!..
Göreceksin...
Sus! .. Dinle bak Tenim konuşuyor..
Sızım sızım akıyor gözyaşım
Fısıldıyor acımasız ayrılık yaşları
Yüreğim yetermi bu son vuruşlarına sanıyorsun?
Ne yapsamda unutsam seni! ..
Vaz mı geçsem kendi canımdan.
Sus artık! .. Sus konuşma! ..
Her bağırışın; Bana her arkanı dönüşün;
Bir avuç kor gibi yakıyor bağrımı
Sensizlik savaş ülkesi..
Acılardayım,kurban etmişim kendimi senin uğruna
Dinmeyen ağrımsın Kurumuşum çölde ağaç misali
Ölüyorum acından.. Umurunda mı söyle? ..
Dökülmüşüm yollarına Toz olmuşum dolanmışım etrafına
Keşke! .. Keşke düş olsaydın..
Uyanınca bitseydi bu acı
Keşke kör olsaydım görmeseydim seni
Lal olsaydı dilim,dolamasaydım seni dilime..
Söyle bana deli sevdam Ne yapsam da unutsam seni..
Ne kendimi sensiz bırakabiliyorum
Ne seni kendimden sıyırabiliyorum...
Eşliğin İçin Saol Emrehan..
eyv.. kardeşim sen de bu güzel şiirler için saol
Rica Ederim Canım Kardeşim..
asıl Ben Rica ederim Kardesim
