03-16-2007, Saat: 11:27 PM
[INDENT]O gece, evde her zaman ki bir sessizlik vardı.. kimsenin de pek umurunda değildi.çünkü herkes kendi içindeki fırtınalarla boğuşuyordu.kendince hepsi mutsuz,hepsinin bir sorunu vardı ve onlara göre hayat ne kadarda zordu ne kadarda çekilmezdi..öylemiydi acaba tüm ailenin kendi köşesine çekilip birbirlerini görmeyecek birbirleriyle ilgilenmeyecek kadar zor muydu..
Anne,sabah erkenden kalkmış kahvaltıyı hazırlamış herkesi bir bir işine,okuluna yolcu etmiş,akşama kadar evin işleriyle uğraşmış, temizliği yapmış ,yemeği yapmış…o kadar yorulmuştu ki bir kere bile tebessüm edecek hali kalmamıştı hiç kimseye.baba ise işte bir sürü zorluklarla uğraşmış kendi işi yokmuş gibi bir başka arkadaşının yanlış yaptığı bir işi düzeltmek zorunda kalmış ve buda tüm bir gününü almış böylelikle kendisinin yapması gereken işleri de yapamamış patrondan bir dolu azar işitmişti,,nasıl sinirli olmazlardı ki ikisi de akşama kadar dünyanın işleriyle uğraşmış çok yorulmuşlardı çocuklarına,birbirlerine hatır bile soramazlardı uğraşamazlardı bunlarla..hatta uzun zamandır çocuklarıyla yakından ilgilenmediklerinin onların hiç bir şeyinden haberdar olmadıklarının farkında bile değillerdi..hem zaten kim için çalışıyordu ki ikisi de çocukları için tabi ki de.. neyse bugün bitmişti zaten yarın uğraşırlardı hepsiyle…
Evin en büyüğü olan Mehmet ise bugün tam 3 tane sınava girmişti ve hepsinden de geçmek zorundaydı çünkü daha önce kalmıştı bu derslerden,kendi kendine bir çok kez kızmıştı nasıl olurdu da kalırım bu derslerden diye.sınavlar için kaç haftadır çalışıyordu sabah akşam demeden hatta arkadaşlarıyla bile görüşmemişti uzun zamandır..belki de kaç gecedir oğlum dersine daha iyi çalışsın diye kendisine her gece çayını kahvesini yapan annesini bile görmemişti gözleri bir teşekkür bile etmemişti annesine..hem niye teşekkür etsin ki olabilirdi,çok yoruluyordu o,hakkıydı kendince böyle yapması hem ne olacaktı ki sonra ederdi teşekkürünü.bu gecede çok yorgundu tam 3 tane sınavı bitirmişti yarın sabah ederdi söylerdi hepsini..
Gizem ilkokul 4.sınıfa gidiyordu ve bugün okulda çok kötü şeyler yaşamıştı.öğretmeni sınıfta herkesin oturduğu yeri değiştirmişti sınıftaki herkes daha iyi arkadaş olsun herkes birbirini daha iyi tanısın diye bundan sonra ayda bir değiştirecekti öğrencilerin yerini.öğretmen onu hiç istemediği birinin yanına oturtmuştu.ne kadarda kötüydü onun için yarın okulda nasıl ders dinleyecekti en yakın arkadaşı olsaydı keşke yanında..peki acaba yarın serdar ona günaydın diyecek miydi bugün gizem demeden önce dememişti çünkü..peki yarın ne giyecekti okul eteğinin üstüne hangi hırkasını renkleri uyacak mıydı acaba..onu yarın zor bir gün bekliyordu..dün anne ,babası ve abisine yaptığı gereksiz çıkıştan dolayı özür dileyecek zamanı yoktu çünkü düşünmesi gereken bir sürü şeyi vardı…
Herkes bu düşüncelerle uykusuna daldı..yarın sabah herkes kalkacak ve zorlu bir güne başlayacaktı..hepsinin düşündüğü tek ortak şey ise iyi ki bugün bitmişti ne kadarda kötü bir gündü…yarın zor ve yorucu bir gün onları bekliyordu..
Herkes birden çığlıklarla uyandı insanlar bağırıyor etrafta hep feryat figan kimse ne olduğunu anlayamıyordu birden tüm beton yığınları üstlerine çökmüştü tüm apartman yerle bir olmuştu..kimseden ses çıkmıyordu ne olmuştu herkese..yoksa herkes..yok hayır olamazdı böyle bir şey..nasıl olurdu ki hem..herkesin yapacağı bir sürü iş vardı yarın düşünmesi gereken kafasını yorması gereken bir sürü şey..geleceğe dair planları endişeleri tahminleri vardı..daha yapmak istediği çok şey vardı herkesin..bazılarının bitirmesi gereken işler,ödevler,görevler..peki şimdi kimse bunların hiç birini yapamayacak mıydı ..anne ve baba çocuklarıyla ilgilenecekti birbirlerine olan sevgilerini göstereceklerdi daha,Mehmet annesine teşekkür edecekti şimdiye kadar ona yaptığı tüm emekler için,gizem ise annesi babası ve abisinden özür dileyecekti yanlış davranışlarından dolayı..olmamalıydı hiç biri bunları yapamadan gitmemeliydi hiç olmazsa karşılıklı son defa birbirlerine sevdiklerini söyleyebilselerdi..keşke bir dakikaları bari olsaydı..şimdi imkanları olup ta bunları söyleyemedikleri anlara dönebilselerdi..oysa ne kadarda çok seviyorlardı birbirlerini bunu söylemeyi hiç tercih etmemişlerdi nasıl olsa biliyorlardı hepsi bunu hep sonralara attılar sevgi sözcüğünü sonra dediler hep..bilebilselerdi hep söylerlerdi seni seviyorum derlerdi…..
[/INDENT]
Anne,sabah erkenden kalkmış kahvaltıyı hazırlamış herkesi bir bir işine,okuluna yolcu etmiş,akşama kadar evin işleriyle uğraşmış, temizliği yapmış ,yemeği yapmış…o kadar yorulmuştu ki bir kere bile tebessüm edecek hali kalmamıştı hiç kimseye.baba ise işte bir sürü zorluklarla uğraşmış kendi işi yokmuş gibi bir başka arkadaşının yanlış yaptığı bir işi düzeltmek zorunda kalmış ve buda tüm bir gününü almış böylelikle kendisinin yapması gereken işleri de yapamamış patrondan bir dolu azar işitmişti,,nasıl sinirli olmazlardı ki ikisi de akşama kadar dünyanın işleriyle uğraşmış çok yorulmuşlardı çocuklarına,birbirlerine hatır bile soramazlardı uğraşamazlardı bunlarla..hatta uzun zamandır çocuklarıyla yakından ilgilenmediklerinin onların hiç bir şeyinden haberdar olmadıklarının farkında bile değillerdi..hem zaten kim için çalışıyordu ki ikisi de çocukları için tabi ki de.. neyse bugün bitmişti zaten yarın uğraşırlardı hepsiyle…
Evin en büyüğü olan Mehmet ise bugün tam 3 tane sınava girmişti ve hepsinden de geçmek zorundaydı çünkü daha önce kalmıştı bu derslerden,kendi kendine bir çok kez kızmıştı nasıl olurdu da kalırım bu derslerden diye.sınavlar için kaç haftadır çalışıyordu sabah akşam demeden hatta arkadaşlarıyla bile görüşmemişti uzun zamandır..belki de kaç gecedir oğlum dersine daha iyi çalışsın diye kendisine her gece çayını kahvesini yapan annesini bile görmemişti gözleri bir teşekkür bile etmemişti annesine..hem niye teşekkür etsin ki olabilirdi,çok yoruluyordu o,hakkıydı kendince böyle yapması hem ne olacaktı ki sonra ederdi teşekkürünü.bu gecede çok yorgundu tam 3 tane sınavı bitirmişti yarın sabah ederdi söylerdi hepsini..
Gizem ilkokul 4.sınıfa gidiyordu ve bugün okulda çok kötü şeyler yaşamıştı.öğretmeni sınıfta herkesin oturduğu yeri değiştirmişti sınıftaki herkes daha iyi arkadaş olsun herkes birbirini daha iyi tanısın diye bundan sonra ayda bir değiştirecekti öğrencilerin yerini.öğretmen onu hiç istemediği birinin yanına oturtmuştu.ne kadarda kötüydü onun için yarın okulda nasıl ders dinleyecekti en yakın arkadaşı olsaydı keşke yanında..peki acaba yarın serdar ona günaydın diyecek miydi bugün gizem demeden önce dememişti çünkü..peki yarın ne giyecekti okul eteğinin üstüne hangi hırkasını renkleri uyacak mıydı acaba..onu yarın zor bir gün bekliyordu..dün anne ,babası ve abisine yaptığı gereksiz çıkıştan dolayı özür dileyecek zamanı yoktu çünkü düşünmesi gereken bir sürü şeyi vardı…
Herkes bu düşüncelerle uykusuna daldı..yarın sabah herkes kalkacak ve zorlu bir güne başlayacaktı..hepsinin düşündüğü tek ortak şey ise iyi ki bugün bitmişti ne kadarda kötü bir gündü…yarın zor ve yorucu bir gün onları bekliyordu..
Herkes birden çığlıklarla uyandı insanlar bağırıyor etrafta hep feryat figan kimse ne olduğunu anlayamıyordu birden tüm beton yığınları üstlerine çökmüştü tüm apartman yerle bir olmuştu..kimseden ses çıkmıyordu ne olmuştu herkese..yoksa herkes..yok hayır olamazdı böyle bir şey..nasıl olurdu ki hem..herkesin yapacağı bir sürü iş vardı yarın düşünmesi gereken kafasını yorması gereken bir sürü şey..geleceğe dair planları endişeleri tahminleri vardı..daha yapmak istediği çok şey vardı herkesin..bazılarının bitirmesi gereken işler,ödevler,görevler..peki şimdi kimse bunların hiç birini yapamayacak mıydı ..anne ve baba çocuklarıyla ilgilenecekti birbirlerine olan sevgilerini göstereceklerdi daha,Mehmet annesine teşekkür edecekti şimdiye kadar ona yaptığı tüm emekler için,gizem ise annesi babası ve abisinden özür dileyecekti yanlış davranışlarından dolayı..olmamalıydı hiç biri bunları yapamadan gitmemeliydi hiç olmazsa karşılıklı son defa birbirlerine sevdiklerini söyleyebilselerdi..keşke bir dakikaları bari olsaydı..şimdi imkanları olup ta bunları söyleyemedikleri anlara dönebilselerdi..oysa ne kadarda çok seviyorlardı birbirlerini bunu söylemeyi hiç tercih etmemişlerdi nasıl olsa biliyorlardı hepsi bunu hep sonralara attılar sevgi sözcüğünü sonra dediler hep..bilebilselerdi hep söylerlerdi seni seviyorum derlerdi…..
[/INDENT]
