03-19-2007, Saat: 06:18 PM
*Sensiz Geçiyor*
Sensiz geçiyor belki de hayatimin son günleri,
Sensiz koskoca, sancı dolu bir hafta..
Hayalin ellerimden tutup
Dayanmalısın diye fısıldıyor kulağıma..sessizce..
Sensiz geçiyor belki de hayatimin son günleri,
Sensiz gecen her güne bir çizik atıyorum
Kalbimin en hassas yerine..
Biliyorum ki; sana kavuştuğum an hepsi silinecek..
Sensiz geçiyor belki de hayatimin son günleri,
Damarlarımda aşk iksiri, durmaksızın geziniyor içimde
Adin yankılanıyor odamın karanlık ve soğukluğunda,
Sonra bir yüz beliriyor, penceremin diğer tarafında.
Elini uzatıp sonu olmayan bir yolculuğa çağırıyor…
Sensiz geçiyor belki de hayatimin son günleri,
Ağlıyorum.. her dakika her saniye hasretinden
Ama sen ağlama gülüm..!
Sen gülmelisin, ben ağlarım ikimizin yerine..
Ben ölürüm, ikimizin yerine..
Sensiz geçiyor belki de hayatimin son günleri,
Çoğu kez bir melek gelip
Papatyalar ile dolu bir bahçeye götürüyor beni
Gecenin alacakaranlığında..
Sonra sen geliyorsun, elinde papatya demetleriyle..
Sensiz geçiyor belki de hayatimin son günleri,
Umutla bekleyen, bir çocuk misali..
Sensiz geçiyor belki de hayatimin son günleri,
Sensiz koskoca, sancı dolu bir hafta..
Hayalin ellerimden tutup
Dayanmalısın diye fısıldıyor kulağıma..sessizce..
Sensiz geçiyor belki de hayatimin son günleri,
Sensiz koskoca, sancı dolu bir hafta..
Hayalin ellerimden tutup
Dayanmalısın diye fısıldıyor kulağıma..sessizce..
Sensiz geçiyor belki de hayatimin son günleri,
Sensiz gecen her güne bir çizik atıyorum
Kalbimin en hassas yerine..
Biliyorum ki; sana kavuştuğum an hepsi silinecek..
Sensiz geçiyor belki de hayatimin son günleri,
Damarlarımda aşk iksiri, durmaksızın geziniyor içimde
Adin yankılanıyor odamın karanlık ve soğukluğunda,
Sonra bir yüz beliriyor, penceremin diğer tarafında.
Elini uzatıp sonu olmayan bir yolculuğa çağırıyor…
Sensiz geçiyor belki de hayatimin son günleri,
Ağlıyorum.. her dakika her saniye hasretinden
Ama sen ağlama gülüm..!
Sen gülmelisin, ben ağlarım ikimizin yerine..
Ben ölürüm, ikimizin yerine..
Sensiz geçiyor belki de hayatimin son günleri,
Çoğu kez bir melek gelip
Papatyalar ile dolu bir bahçeye götürüyor beni
Gecenin alacakaranlığında..
Sonra sen geliyorsun, elinde papatya demetleriyle..
Sensiz geçiyor belki de hayatimin son günleri,
Umutla bekleyen, bir çocuk misali..
Sensiz geçiyor belki de hayatimin son günleri,
Sensiz koskoca, sancı dolu bir hafta..
Hayalin ellerimden tutup
Dayanmalısın diye fısıldıyor kulağıma..sessizce..
