SEN YOKKEN...BUGÜN SOLUDUGUM HAVAYDIN...ILIK ILIK DAMARLARIMDA DOLASAN KANDIN YÜREGIMDEN HER GECiSINDE iSMINi SAYIKLADIK BERABERCE BAKTIGIM MANZARAYDIN YÜRÜDÜGÜM YOL GECTiGiM TÜNELDiN RADYOMDA CALAN SARKIYDIN BAHCEMDEKI AGACIN DALLARINI SALLAYAN RÜZGAR GÖKYÜZÜNDEKi BEYAZ BULUTTUN....
SEN YOKTUN...YOKLUGUN VARDI AVUCLARIMDA..
Kağıdımın ucunu çiziyorum asiye'nin türküsünü dinlerken hani senin dağlarını dolaştığın ve henüz gelmezden önce senin kendi benim kendi dünyalarımızda dinlediğimiz türkü ah bu türküler beni yürek parelerine ayıran türküler uzaklarda bir diyar okurdum ders kitaplarında;
Trakya binlerce yıl anlatılan efsaneler aşkın ve öfkenin insan yansıması
Tuva; Paris ve Helen yazamamanın sancılarnı yaşadığım bıcak yarası yüreğime değen namelerde sen yoktun...
Şiir de yoktu
Sen varsın
Şiir de var...
Sevgiler...
SEN yoksun ya..
Ulaşamıyorum duygu yüklü bedenine
Ben alışık değilim sensiz geçecek gecelerime
Ruhumun derinliklerinde saklı kalmış
Ask şarkılarıyla bakıyorum resmine
Belki duyarsın diye...
Kurşuni yollarda yürürken sen yoktun Soğuk bir ayaz vardı yüzümü yalayan Boş banklarda oturdum sen yoktun Keskin çam kokuları sardı birden Kokun yoktu, adın yoktu bu sabah aklımda..
Deniz kıyısına yürüdüm parke taşlardan Dalga sesleri ve yosun kokuları vardı Simit aldım susamlı,paylaştım martılarla Canım sıkkın ellerimse cebimde Karşı kıyıya el salladım öylesine sen yoktun..
Öfkeliydim...
Kahırlıydım insan selinde Boş gözlerle baktım sana benzeyenlere Vakit epeyce geç girdim bir meyhaneye İçtim peşpeşe kadehleri dinledikçe şarkıları Islandı kirpiklerim bıraktım kendimi sen yoktun..
Senİn Benİ BekledİÄžİ BİldİÄžİm SÜrece Hep SeveceÄžİm
Ama Sen HİÇ Bİlmeden GÖrmeden AŞkimi, GÖzyaŞlarim Aci Sevgİ İÇİn Akacak................
sen yoktun ya.... ;
Gönlümün içi bir virane belde
Gelip te gör sevdiğin ne halde
Onmaz derdime derman getir gel de
Ne olur bir an evvel gel sevgilim
Daraldı ufkum akºamdan sabaha
Kaybolan dertler dizildi bir daha
Söken her ºafak düºürdü eyvaha
Ne olur bir an evvel gel sevgilim
Gittiğin gündür durdu tüm saatler
Bir yalan oldu beslenen ümitler
Gönül kapımda bitmedi nöbetler
Ne olur bir an evvel gel sevgilim
Gönül beklerken sanmaki hep bıkar
Sabrımın sonu selamete çıkar
Çıkıp gelmezsen halime kim bakar
Ne olur bir an evvel gel sevgilim
Engin NAMLI
Sensizliğin ertesi yağmur yağar
Seni söyler gözyaşlarım
Seni yazar tenime
Sensizliğin ertesi fırtına kopar
Seni söyletir fırtına dudaklarıma
Seni haykırır bedenime
Sensizliğin ertesi nefes alamam
Seni solurum
Seni çekerim içime
Sensizliğin ertesi denizler dalgalanır
Seni taşırırım içimde
Seni gezdiririm damarlarımda
Sensizliğin ertesi güneş doğmaz olur
Seni aydınlatırım içimde
Seni senle ararım hücrelerimde
Sensizliğin ertesi buz tutar sokaklar
Seni saklarım içimde
Seni dondururum bedenimde
Sensizliğin ertesi kıyamet kopar
Seni kaybederken ölürüm
Kaybederken ölürüm!!!
Sen yokken yağmayan yağmuru seyrediyordum karanlık odamın penceresinden.
Çalışmayan radyoda bizim şarkımız çalıyordu ardı ardına.
Ve odamın boş duvarları senin hayalinle dolup taşıyordu yokluğunda.
Dilimden sürekli olarak bilmediğim bir şarkının hiç olmayan sözleri dökülüyordu.
Çakmayan çakmağımla boş paketimden çıkarttığım olmayan
sigaramı yakıyordum ve hiç sıkılmadan çalışmayan saatime bakıyordum.
Sanki gelecekmişsin gibi...! ! !
Kulaklarımda hala esmeyen bir rüzgarın çıkarttığı ıslık sesleri yankılanıyordu.
Bilmem.! belki de yazmayan kalemimle yazıyordum sana bu satırları.
Belki de sen hiç yoktun...! ! !
SEN YOKKEN SENDEN ÖNCE:BEN YOKTUM GÖZLERIM ELLERIM,BEDENIM VARDI....RUHUMA YASAKLAR KONMUS KELEPCELER TAKILMIS YÜREGIM O SUSTURULMUSTU
DOGMASINI BEKLEMEDIGIM BiR GÜNES GiBi GELDiN YÜREGiME..HAYAT VERDiN...CAN VERDiN
NE OLUR:ANSIZIN GELDiN ...ANSIZIN GiTME...DAYANAMAM:....DA-YA-NA-MAM
Bana koyan; akan zamanın beni ölüme götürmesi değildi Geçen an’da senin olmayışındı... Sen yoktun ama Seninle olma hayaliydi beni ayakta tutan. Sen yoktun ama... Bensiz yüreğindi bana karşılıksız sevgiyi hatırlatan... Sen yoktun ama Koklayamadığım tenindi genzimi ferahlatan... Sen yoktun ama Tutamadığım ellerindi her düşüşümde beni yerlerden kaldıran... Sen yoktun ama Okşayamadığım kıvırcık saçlarındı ellerimi titreten... Sen yoktun ama Cansız çerçevede ölümsüz gözlerindi beni eriten....
Sen;
Beni yaralayan Yavru Ceylan
YOKTUN AMA HEP VARDIN.
