04-09-2007, Saat: 12:36 AM
Küçük bir kasabada mutlu bir aile var imiş.Bu aile 5çocuk,anne baba ve annenin oğlan kardeşinden oluşurmuş.İbrahim dedenin hazin sonnu anlatan bir yazı bu.
Birgün evin hanımı kız kardeşlerinle kışlık yakacak olan fındık kabuğu almak için fındık fabrikasına gitmiş.Paralarını ödemişler;Fındık kabuklarını almaya sıra gelince ödedileri parayla eşit olmadığını anlayınca,fabrika saybine bu nasıl iştir.Biizim ödeme yaptığımızın yarısı demiş.Fabrika saybi ben ne kadar verdimse ona kanat geleceksiniz demiş.Ağız tartışması olmuş.Bayanları kovmuş fabrika saybi,eve giden kadınlar erkek kardeşine olan biteni anlatmışlar.Erkek kardeş bir hışımla çıkıp.Fabrikanın yolunu tutmuş.Fabrika saybinle ağız dalaşı yapmış.Sen nasıl kovarsın nasıl hak yersin.Bayan görüpte sayipsiz mi sandın demiş.Biraz ağız dalaşı ağır olmuş.Bunu hazmademeyen fabrika saybi kafaya koymuş.Ogenci öldürmeyi.Genç bunun bu düşüncesini bilmeden akşam olacak mahellerinde ki düğüne gitmiş.Aradan bir iki saat geçmeden İBRAHİM dedenin evine koşarak bir akrabası gelmiş.Kapıyı kırarcasına yumrukluyor.Bağırarak yenge yetişin kardeşini öldürecekler diye.Buna nasıl tepkisiz kalırmış kadıncağız.Eşine yalvarmış.İBRAHİM ne olur kardeşimi kurtar!Öldürmesinler kardeşimi diye buna elbette kayıtsız kalmamış.İBRAHİM dede evden çağıran kişiyle koşar adımlarla uzaklaşmış.Kadın evde bi çaresiz haber gelmesini bekliyormuş.Saat baya ilerlemiş.Ne gelen ne giden varmış.Birden yine kapı çalınmış.Kadın kapıyı açmış yine akrabası olan kişi gelmiş.Yenge İBRAHİM eniştem gelmedimi demiş.Kadıncağız şaşkın ağlar gözlerle ne oldu kardeşim eşim nerde diye sormuş.Akraba olan kişi demiş ki eniştemle ayrıldık biz yolda o nereye gitti bilmiyorum diye.Kadıncağız sülalesiyle eşini aramaya gitmişler.Kardeşide sapasağlam düğünden dönmüş.Ablasınla eniştesini aramaya koyulmuş.Şafak nerdeyse söktü sökecekmiş.Yine akraba olan kişi elinde İBRAHİM dedinin kanlı şabkasıyla gelmiş.Eniştemin şapkasını şurdaki mısırlık tarlasında buldum demiş.Hemen aile oraya koşmuşlar.Karşılaştıkları manzara karşısında deliye dönmüşle.İBRAHİM dede kanlar içinde cansız gene yatıyormuş.Onlarca yerinden bıcak darbesi almış.Öldüren fabrika saybi adaletin mevlanın adaletinden kurtulamamış.Senelerce ceza evinde yatıp çıktıktan sonra.Vicdan azabına dayanamayp kendini asmış.Mevlam hiçbir zaman haksısızın yanında olmayacağı gibi haklınında kanını yerde bırakmaz.O kişide kendi vicdanı onu nasıl genç yaşta İBRAHİM dedeyi mezara koydusay nasıl 5çocuğu yetim koyduysa onuda huzuruna almıştır.
Dedeceğim seni görememiş olsam da.Öyle özlüyorum ki bu yaşadığın hazin sonunu yazarken her damla gözyaşım sana olan özlemimden.Her gördüğüm yaşlı bir dede de senin kokunu aramak çok zor.Bu sene mezaraına gelipte orda senin adını taşıyan torununla yanyana yatarken görmek.Beni öle derinden yaraladı.Torunun da sonu bir nebze seninkisi gibi bitmesi derinden sartı beni.Şimdi ikinizin ismi olan İBRAHİM oğlumda can buluyor.Mevlam kimseye böle acı son yaşatmasın....
YAZAN:SELİN DENİZ
Birgün evin hanımı kız kardeşlerinle kışlık yakacak olan fındık kabuğu almak için fındık fabrikasına gitmiş.Paralarını ödemişler;Fındık kabuklarını almaya sıra gelince ödedileri parayla eşit olmadığını anlayınca,fabrika saybine bu nasıl iştir.Biizim ödeme yaptığımızın yarısı demiş.Fabrika saybi ben ne kadar verdimse ona kanat geleceksiniz demiş.Ağız tartışması olmuş.Bayanları kovmuş fabrika saybi,eve giden kadınlar erkek kardeşine olan biteni anlatmışlar.Erkek kardeş bir hışımla çıkıp.Fabrikanın yolunu tutmuş.Fabrika saybinle ağız dalaşı yapmış.Sen nasıl kovarsın nasıl hak yersin.Bayan görüpte sayipsiz mi sandın demiş.Biraz ağız dalaşı ağır olmuş.Bunu hazmademeyen fabrika saybi kafaya koymuş.Ogenci öldürmeyi.Genç bunun bu düşüncesini bilmeden akşam olacak mahellerinde ki düğüne gitmiş.Aradan bir iki saat geçmeden İBRAHİM dedenin evine koşarak bir akrabası gelmiş.Kapıyı kırarcasına yumrukluyor.Bağırarak yenge yetişin kardeşini öldürecekler diye.Buna nasıl tepkisiz kalırmış kadıncağız.Eşine yalvarmış.İBRAHİM ne olur kardeşimi kurtar!Öldürmesinler kardeşimi diye buna elbette kayıtsız kalmamış.İBRAHİM dede evden çağıran kişiyle koşar adımlarla uzaklaşmış.Kadın evde bi çaresiz haber gelmesini bekliyormuş.Saat baya ilerlemiş.Ne gelen ne giden varmış.Birden yine kapı çalınmış.Kadın kapıyı açmış yine akrabası olan kişi gelmiş.Yenge İBRAHİM eniştem gelmedimi demiş.Kadıncağız şaşkın ağlar gözlerle ne oldu kardeşim eşim nerde diye sormuş.Akraba olan kişi demiş ki eniştemle ayrıldık biz yolda o nereye gitti bilmiyorum diye.Kadıncağız sülalesiyle eşini aramaya gitmişler.Kardeşide sapasağlam düğünden dönmüş.Ablasınla eniştesini aramaya koyulmuş.Şafak nerdeyse söktü sökecekmiş.Yine akraba olan kişi elinde İBRAHİM dedinin kanlı şabkasıyla gelmiş.Eniştemin şapkasını şurdaki mısırlık tarlasında buldum demiş.Hemen aile oraya koşmuşlar.Karşılaştıkları manzara karşısında deliye dönmüşle.İBRAHİM dede kanlar içinde cansız gene yatıyormuş.Onlarca yerinden bıcak darbesi almış.Öldüren fabrika saybi adaletin mevlanın adaletinden kurtulamamış.Senelerce ceza evinde yatıp çıktıktan sonra.Vicdan azabına dayanamayp kendini asmış.Mevlam hiçbir zaman haksısızın yanında olmayacağı gibi haklınında kanını yerde bırakmaz.O kişide kendi vicdanı onu nasıl genç yaşta İBRAHİM dedeyi mezara koydusay nasıl 5çocuğu yetim koyduysa onuda huzuruna almıştır.
Dedeceğim seni görememiş olsam da.Öyle özlüyorum ki bu yaşadığın hazin sonunu yazarken her damla gözyaşım sana olan özlemimden.Her gördüğüm yaşlı bir dede de senin kokunu aramak çok zor.Bu sene mezaraına gelipte orda senin adını taşıyan torununla yanyana yatarken görmek.Beni öle derinden yaraladı.Torunun da sonu bir nebze seninkisi gibi bitmesi derinden sartı beni.Şimdi ikinizin ismi olan İBRAHİM oğlumda can buluyor.Mevlam kimseye böle acı son yaşatmasın....
YAZAN:SELİN DENİZ