04-09-2007, Saat: 03:02 AM
Tanımadığım kişiler var hep aynadaki yüzümde
Hiç bilmedim ki istediğimi,ne seni ne de kendimi...
Alıştırmaya çalıştım kendimi senin varlığına
Bana mutluluk vereceğine
Kanat takıp omuzlarına beni de alıp çok uzaklara götüreceğine...
Ama yanıldım...
Uzun zamandır deniyorum senden kaçıp gitmeyi
Ama sanki ayaklarım bağlanmış,olduğum yere mıhlanmış gibiyim
Her defasında denediğimde bir kez daha düşüyorum kollarına...
Korkuyorum
Ya bensiz kaldığında,geceleri o soğuk yatağında beddualar edersen bana?
Lanet etsen bu hayata,dünyaya,bana?
Bu azabı yaşamaya gücüm var mı acaba?
Ya bensiz mutsuz olursan?
Ve mutsuz olduğun her dakika için suçlu ben olsam?
Ya geceleri uyumaya çalışırken hep gözümün önüne gelip pişmanlıktan kıvranmama neden olursan?
Ya ben meleksiz kalırsam bir daha?
Onun için hala senin O olduğuna inandırmaya çalışıyorum kendimi
Zaman hızla geçiyor
Ama ben hep olduğum yerdeyim
Hiçbir yere kıpırdayamıyorum
Gitmek istiyorum ama
Bir türlü başaramıyorum...
Omuzlarım senin acılarının altında eziliyor sen ne kadar inkar etsende..
Ben hep seni avutmaya çalıştıkça,
Sen bir köşeye sinip dinliyorsun sadece...
Benim istediğim bu değil
Sen beni yoruyorsun her defasında
Minicik bedenim eziliyor
Ama sen bunun farkında bile olmuyorsun
Bir rüyada yaşıyorsun
Ve rüyadaki peri benim sanıyorsun...
Ama ben senin minik perin değilim
Kendi meleğini arayan küçük bir kızım sadece...
Benim istediğim acılarla yoğrulmak değil
Geçmişte kalmış kederleri avutmakta değil
Asıl acıyla büyüyen benim zaten...
Benim istediğim sen de değilsin...
Ben zaten ne istediğimi hiç bilemedim ki...
Ne hissettiğimi bilmiyorum
Ama sana neyi hissettirdiğimi biliyorum...
Yine de bu bana yeterli değil
Artık bende mutlu olmak istiyorum
Senin gecelerini aydınlatırken
Bir yandan kendim karanlıklarda kaybolmak istemiyorum
Bu sefer doğru yolu bulamam biliyorum...
Benim tek istediğim geceleri huzurlu uyumak
Ancak böyle bir umudum olur peşinden gidebileceğim
Ben her gece senin için ağlayarak uyumak istemiyorum...
Gidiyorum sevgilim..
Minik kelebek artık özgürlük istiyor
Zincirlerin canımı yakıyor artık
Ben yine kanatlarımı takıp uçmak istiyorum
Sen beni böyle tutarken hiçbir yere gidemem ki..
Bırak beni..
Bırak da yeniden kendim olayım...
Kendi dünyama gideyim..
Ve bu sefer benim acılarımı dindireceklere açayım gizli kapılarımı
İzin ver sevgilim..
Bu sefer gideyim...
Hiç bilmedim ki istediğimi,ne seni ne de kendimi...
Alıştırmaya çalıştım kendimi senin varlığına
Bana mutluluk vereceğine
Kanat takıp omuzlarına beni de alıp çok uzaklara götüreceğine...
Ama yanıldım...
Uzun zamandır deniyorum senden kaçıp gitmeyi
Ama sanki ayaklarım bağlanmış,olduğum yere mıhlanmış gibiyim
Her defasında denediğimde bir kez daha düşüyorum kollarına...
Korkuyorum
Ya bensiz kaldığında,geceleri o soğuk yatağında beddualar edersen bana?
Lanet etsen bu hayata,dünyaya,bana?
Bu azabı yaşamaya gücüm var mı acaba?
Ya bensiz mutsuz olursan?
Ve mutsuz olduğun her dakika için suçlu ben olsam?
Ya geceleri uyumaya çalışırken hep gözümün önüne gelip pişmanlıktan kıvranmama neden olursan?
Ya ben meleksiz kalırsam bir daha?
Onun için hala senin O olduğuna inandırmaya çalışıyorum kendimi
Zaman hızla geçiyor
Ama ben hep olduğum yerdeyim
Hiçbir yere kıpırdayamıyorum
Gitmek istiyorum ama
Bir türlü başaramıyorum...
Omuzlarım senin acılarının altında eziliyor sen ne kadar inkar etsende..
Ben hep seni avutmaya çalıştıkça,
Sen bir köşeye sinip dinliyorsun sadece...
Benim istediğim bu değil
Sen beni yoruyorsun her defasında
Minicik bedenim eziliyor
Ama sen bunun farkında bile olmuyorsun
Bir rüyada yaşıyorsun
Ve rüyadaki peri benim sanıyorsun...
Ama ben senin minik perin değilim
Kendi meleğini arayan küçük bir kızım sadece...
Benim istediğim acılarla yoğrulmak değil
Geçmişte kalmış kederleri avutmakta değil
Asıl acıyla büyüyen benim zaten...
Benim istediğim sen de değilsin...
Ben zaten ne istediğimi hiç bilemedim ki...
Ne hissettiğimi bilmiyorum
Ama sana neyi hissettirdiğimi biliyorum...
Yine de bu bana yeterli değil
Artık bende mutlu olmak istiyorum
Senin gecelerini aydınlatırken
Bir yandan kendim karanlıklarda kaybolmak istemiyorum
Bu sefer doğru yolu bulamam biliyorum...
Benim tek istediğim geceleri huzurlu uyumak
Ancak böyle bir umudum olur peşinden gidebileceğim
Ben her gece senin için ağlayarak uyumak istemiyorum...
Gidiyorum sevgilim..
Minik kelebek artık özgürlük istiyor
Zincirlerin canımı yakıyor artık
Ben yine kanatlarımı takıp uçmak istiyorum
Sen beni böyle tutarken hiçbir yere gidemem ki..
Bırak beni..
Bırak da yeniden kendim olayım...
Kendi dünyama gideyim..
Ve bu sefer benim acılarımı dindireceklere açayım gizli kapılarımı
İzin ver sevgilim..
Bu sefer gideyim...
