:: Duygusuz.com - Dostluk ve Arkadaşlık Sitesi

Bugün biraz gerginim yine,
sesim değişik gelebilir biraz,
Ama sen anlarsın,
Bana katlanırsın..

Tuhaf laflar edebilirim,
Seni belki üzebilirim,
Ama sen susarsın,
Çünkü beni tanırsın...

Neydi mutluluk? Küçük belkiler mi? Gelip geçici hevesler mi? Sen miydin yoksa?
Ben peşinde dolaşıp ararken nerede olduğunu, elimi uzatsam tutabileceğim kadar yakınmış oysa..

"Öyle çabuk kızma" derdin hep,
"Bu kadar da kolay alınma"
o zaman beni sar,
Hadi sarıl bana..

Değişmez huylar bilirsin,
Bir kere de sen dene alışmayı,
Ben göğsüne yatarken,
Öyle derin nefes alma...

Tut ellerimden, çek çıkart içimden unuttuğum her ne varsa..
Sevdaya kapkara bakan yüreğime ışık oldun, güneş oldun karanlık gecelerime.
Öylesine işliyorsun ki içime her hücrem sana, her zerren bana ait oluyor gitgide. Ben sahip çıkamıyorum bana, daha bir sen oluyorum gün geçtikçe.
Kendimce yalnızlığa ait hissedip kendimi, sımsıkı sarılmışken ona, sarılmak istediğim senmişsin aslında..

Bu ara ihtiyacım var sana,
Ellerimi sakın bırakma..
Bana huzur veren tek yer,
Senin yanın unutma...

Gün varıncaya kadar sabaha,
Sakın hiç bir yere kalkma,
Fazla birşey istemem,
Sadece dur burda..

Kaçmak..
Farkında olmadan gözlerimizin anlattıklarından mı?
Hiç düşünmeden dilimizden dökülecek cümlelerden mi?
Yoksa..
İçimizde kopan fırtınadan karşı tarafı koruma iç güdüsü müdür?

Nereye kadar söylesene..
Anlat bana bu can, bu kalp nereye kadar dayana bilir...
Ne zamana kadar kaça bilir...
içinde ki duygulardan...

Ya karşı taraf..
Onun hiç hakkı yok mudur?
Onları duymaya yada hissetmeye.......

İnsan içinde ki kendi varlığından nasıl kurtula bilir ki?
Çözüm müdür kaçış yolu...
Yoksa ısrarla kendi kendine, birçok şeyi kanıtlama savaşı mıdır...

Ne zamana kadar?
Nereye kadar sürer bu yangın, bu isyan...
İnsan gerçekten tutabilir mi içindekileri...
Bir gün gelir bu kaçış zamanındaki acılarla beraber ..
Yüreğindeki saklı tuttuğu hislerle alır intikamını...

O zaman ne mi olur...
Kim bilir o kadar zaman ve emek verdiğin kişi..
Bir de bakmışsın ki..

Bu kez o senden kaçmaya başlamıştır...

Çünkü artık onunda dayanacak gücü kalmamıştır...
Belki isyanlarıyla, göz yaşlarıyla..
Her seferinde dilinin ucuna gelen sözcüklerle artık o ..
Galibiyeti eline geçirmiştir...
Her yaşadığı acıya rağmen..
Bir de bakmışsındır ki o senden bir adım ilerdedir...

Neden olduğu gibi her şeyi yaşamak varken..
Bu kadar acı, isyan, susuş...
Neden her iki tarafta da her şey saklı gizli kalır ki?
Sonradan yaşanacak KEŞKE ler o insandan daha mı önemlidir..
Ona duyduğun hisler karşısında...

Yüreğin Dert Görmesin ..
Dert Nedir Bilmesin ..
Kaçmalara , Gitmelere Uzak Olsun ..
İyiki Varsın ..