04-23-2007, Saat: 10:39 PM
Oldukça hırçın karakterli bir genç varmış.
Bir gün babası ona çivilerle dolu bir torba vererek,
ona şöyle bir nasihatte bulunmuş;
" Bir arkadaşınla tartışıp kavga ettiğinde,
bir arkadaşını herhangi bir sebepten dolayı
incittiğinde veya kalbini kırdığında,
o arkadaşın için odana koymuş olduğum
şu tahta perdeye bir çivi çak."
O günden sonra genç adam babasının tavsiyesine uyarak
birinci gün tahta perdeye 37 çivi çakmış.
Sonraki günlerde kendi kendini kontrol etmeye çalışmış
ve geçen her günün sonunda daha az çivi çakmış.
Nihayet bir gün gelmiş ki hiç çivi çakmamış.
Babasına gidip söylemiş.
Babası onu yeniden tahta perdenin önüne götürerek oğluna;
"Bugünden başlayarak tartışmayıp kavga etmediğin
her gün için tahta perdeden bir çivi çıkart (sök) demiş."
Günler aylar geçmiş.
Bir gün gelmiş ki tahta perdede hiç çivi kalmamış.
Babası ona "aferin evladım, bu durum senin arkadaşlarına
iyi davrandığının ve onlarla iyi geçindiğinin
bir göstergesidir ama bu tahta perdeye
biraz daha dikkatli bakmanı senden rica ediyorum.
Görmüş olduğun gibi tahta perdede bir çok delik var.
Artık arkadaşların ve dostlarınla arandaki ilişkiler
geçmişteki gibi güzel olmayacak" demiş.
Arkadaşlarınla tartışıp kavga ettiğin zaman onları kırıcı,
incitici kötü kelimeler söylemiş olabilirsin veya
yapabilme imkanın olduğu halde onların makul ve mantıklı
istek ve arzularını yerine getirmeyerek
onları incitmiş veya elinde imkanların olduğu halde
zor anlarında arkadaşlarına yardım etmemiş olabilirsin.
Arkadaşlarına söylemiş olduğun her kötü kelime veya
yapmış olduğun olumsuz bir davranış veya
elinde imkanın olduğu halde onların makul isteklerini
yerine getirmemiş olman, bil ki arkadaşlarını derinden incitir
ve onların yüreğinde derin bir yara bırakır.
Aynen bu çivilerin tahta perdede bıraktığı delikler gibi.
Yaptığın her olumsuz davranış sonrası arkadaşına seni
bin defa affetmesini söyleyebilirsin ama bu delik
aynen arkadaşının yüreğinde kalacaktır ve
asla kolay, kolay kapanmayacaktır.
Ve babası son olarak oğluna şu nasihatte bulunmuş:
"Gerçek bir dost veya bir arkadaş
ender bir mücevher gibidir.
Seni güldürür, yüreklendirir,
sen her ihtiyaç duyduğunda sana yardımcı olur,
seni dinler, sana yüreğini açar" demiş
Bir gün babası ona çivilerle dolu bir torba vererek,
ona şöyle bir nasihatte bulunmuş;
" Bir arkadaşınla tartışıp kavga ettiğinde,
bir arkadaşını herhangi bir sebepten dolayı
incittiğinde veya kalbini kırdığında,
o arkadaşın için odana koymuş olduğum
şu tahta perdeye bir çivi çak."
O günden sonra genç adam babasının tavsiyesine uyarak
birinci gün tahta perdeye 37 çivi çakmış.
Sonraki günlerde kendi kendini kontrol etmeye çalışmış
ve geçen her günün sonunda daha az çivi çakmış.
Nihayet bir gün gelmiş ki hiç çivi çakmamış.
Babasına gidip söylemiş.
Babası onu yeniden tahta perdenin önüne götürerek oğluna;
"Bugünden başlayarak tartışmayıp kavga etmediğin
her gün için tahta perdeden bir çivi çıkart (sök) demiş."
Günler aylar geçmiş.
Bir gün gelmiş ki tahta perdede hiç çivi kalmamış.
Babası ona "aferin evladım, bu durum senin arkadaşlarına
iyi davrandığının ve onlarla iyi geçindiğinin
bir göstergesidir ama bu tahta perdeye
biraz daha dikkatli bakmanı senden rica ediyorum.
Görmüş olduğun gibi tahta perdede bir çok delik var.
Artık arkadaşların ve dostlarınla arandaki ilişkiler
geçmişteki gibi güzel olmayacak" demiş.
Arkadaşlarınla tartışıp kavga ettiğin zaman onları kırıcı,
incitici kötü kelimeler söylemiş olabilirsin veya
yapabilme imkanın olduğu halde onların makul ve mantıklı
istek ve arzularını yerine getirmeyerek
onları incitmiş veya elinde imkanların olduğu halde
zor anlarında arkadaşlarına yardım etmemiş olabilirsin.
Arkadaşlarına söylemiş olduğun her kötü kelime veya
yapmış olduğun olumsuz bir davranış veya
elinde imkanın olduğu halde onların makul isteklerini
yerine getirmemiş olman, bil ki arkadaşlarını derinden incitir
ve onların yüreğinde derin bir yara bırakır.
Aynen bu çivilerin tahta perdede bıraktığı delikler gibi.
Yaptığın her olumsuz davranış sonrası arkadaşına seni
bin defa affetmesini söyleyebilirsin ama bu delik
aynen arkadaşının yüreğinde kalacaktır ve
asla kolay, kolay kapanmayacaktır.
Ve babası son olarak oğluna şu nasihatte bulunmuş:
"Gerçek bir dost veya bir arkadaş
ender bir mücevher gibidir.
Seni güldürür, yüreklendirir,
sen her ihtiyaç duyduğunda sana yardımcı olur,
seni dinler, sana yüreğini açar" demiş