08-06-2007, Saat: 08:20 PM
Ben seni kocaman bi yürekle sevdim.
Gözlerim degil, yüregimdi seni gören.
Sen damarlarimdaki kana karisip, geldin oturdun zaten.
Sen, benim en degerli yerimde, yüregimdi olmaliydin, orada kalmaliydin.
Cok aska ev sahipligi yapan bu yürek, ilk kez bu kadar kolay kabullendi seni.
Herhangi bir konuk degildin artik.
Bu yüzden ne agirlama fasli vardi, ne de ugurlama.
O yüregin gercek sahibiydin.
Simdi sonbahar, kisa giriyoruz ya...
Ben dört mevsim bahari yasadim seninle.
Cicek cicek actin yüregimde.
Gökkusagi zayif kaldi, senin renklerin karsisinda.
Taze bir yaparak gibi yesildin.
Acelyaydin pembeliginle.
Üzerine cig taneleri düsmüs sari güldün.
Kirmiziydin bir ates gibi.
Ve maviydin...
En sok bu renkle anmayi sevdim seni.
Denize tutkundum, denizi sensiz, seni denizsiz düsünemedim.
Seni severken dünyayi da sevdim ben, insanlari da... Kendime bile dar gelirken, icinde herkese yer olan bir hayatin sahibiydim artik.
En kizgin, en tahammülsüz oldugum anlarda bile, seni düsünmek yetti bana.
İcimdeki sevinc yüzüme yansidi, güldüm.
Beni böylesine güldüren senin sevgindi ve ben kaygisiz, icten gülüsün ne demek oldugunu, nasil güzel bir sey oldugunu anladim seninle.
Her seye ragmen sevdim seni.
Güclüydüm ve asamayacagim hicbir zorluk yoktu.
Koca bir kente, koca bir ülkeye kafa tutabilirdim.
Sen elimden tuttugunda, patlama hazir bir volkan gibi hissederdim kendimi.
Menzil sendin ve ben o menzile ulasmak icin önüme cikan her seyi yok edebilirdim.
Sana ulasmami engelleyecek her seyi eritirdim, kül ederdim. Sana ulastigimdaysa sakin bir göle dönüsürdüm.
Ve o göle bir tek sen girebilirdin.
Sevdim ve hayrandim da...
Her halin çekti beni.
Durusunu, uyumani, gülmeni, kizmani, saskinligini, safligini, kurnazligini, cocuklugunu, olgunlugunu sevdim.
Sesini de sevdim suskunlugunu da. Kücük oyunlarini, kaprislerini, sitemlerini, korkularini sevdim.
Seni ve o doyumsuz sevdani, ucari sevdani anlatacak kelime bulamadim coğu zaman.
Sigmadin cümlelere ve hicbir cümle seni yeterince tarif edecek kadar derin olmadi.
Seni severken yorumlamadim.
Cünkü sen yasam kaynagiydin.
Her gün yenilendim.
Seninle cogaldim, büyüdüm.
Eksik kalan neyim varsa tamamladin.
Ölmeyecektim cünkü sen ölmezligin ta kendisiydin.
Sevdim iste ötesi yok...
itiraf ediyorum:''benim tek sevdiğim kalemim en büyük ihanetim sevgilim ''yazdıklarımın bir sahibi yoktur bunlar suların yüzüne yazılan sözlerdir ....saygılar...
