04-25-2007, Saat: 12:38 PM
Kimselere söyleyemedim,
Yokluğunda neler çektiğimi.
Geceler buz gibiydi yokluğunda,
Bedenim üşüyordu.
Küçük bir çocuğun
Annesini isteyişi gibi
Ben de seni istiyordum.
Yarım söndürdüğüm sigaralarda
Arıyordum seni!...
Kayan her yıldızdan,
Seni diliyordum eyvahlar çekerek...
Çaresizliğim gecenin
Karanlığını bastırıyordu.
Ben üşüyordum!...
Hüzün sarıyordu saçlarımın her telini.
Boşuna bir bekleyişti benimkisi;
Biliyordum!...
Ama elimde değildi seni unutmak
Seni halen seviyordum.
Tek kelime etmeden gidişin
Geliyordu ara sıra aklıma.
Oysa bir neden bulamıyordum
Senin bu yaptığına.
Oysa,oysa ne çok hayalimiz vardı
Yaşamak adına..
Yaşatmadan bitirdin ya
Helal olsun sana.
Ne vardı bilmem ki
Beni böyle çocukça bekletecek
Başka bir istek
Beni bunca bağlayacak ne vardı?
Kanıma girecek
Gözbebeklerime,Kalbime oturacak
Ne vardı?
Hiç çıkmasaydın karşıma
Bu kör olası gözler görmeseydi seni
Güzelliğini hiç bilmeseydim.
Ne vardı?
Ne vardı ha bütün gece
Gözlerimi tavana dikerek
Seni düşünmeseydim!...
Şimdi;
Şimdi yalnızım hiç olmadığım kadar.
Ve üşüyorum!...
Hatırlar mısın bilmem;
Güneşim derdim sana.
Güneş gibi ışıtırdın bedenimi.
Sen çekip gittikten sonra,
Terk ettikten sonra,
Güneşede küser oldum.
Küser oldum yerini
Zifiri karanlıklara bıraktığı için.
Aylardır özlemini bir yumağa sarıyorum
Günden güne büyüyor özlemin
Hasretin desen, tarifini yapamıyorum.
Beynimde çete kuran gözlerin
İzin vermiyor geceleri uyumama
Yürekte bir yangın ki
Sorma!...
Bilmem ki şu an nerdesin?
Gökyüzü işgal altında
Görüyor musun?
Yokluğun yanardağın
Hırçın ifrazatı oldu.
Biliyor musun?
Ateşler, lavlar sarmış dört yanımı.
Anlıyor musun?
Gör,
Bil,
Anla artık ve gel!...
Nasıl geleceğini sorma bana.
Kah bir ışık,
Yanık bir türkü,
Hırçın esen bir rüzgar eşliğinde,
Bir damla yaş,
İki mısra şiir o.l
Mavi de umut,
Beynimdeki tümör ol.
Yeter ki gel,yeter ki gel
Özlemin, hükmünün zirvesindeyken
Yeter ki gel
Özlemin, hükmünün zirvesindeyken,
Gel!...