05-06-2007, Saat: 07:17 PM
bilmiyorm varamıorm ölüyorm!
Depresif miyim bilmiyorum artık..
Depresif olmam yaşadıklarımın bir sonucu mu yoksa içimde var olan bir duygumu bilemiyorum..
Daha dün gibi hatırlarım,ağlamaya uğraştığım zamanları..
Ağlayamıyorum diye hayata gıcık oluşlarımı..
Şimdi öyle mi?
Durup düşünsem onlarca sebebim oluyor yüzüme yastık basmam için..
Kalbin olsa benimle birlikte ağlarmıydın günlük?
Yoksa sende diğerleri gibi yalan dolana mı sarılırdın?
Ben bu hayata bağlanmaya çalıştıkça,
Daha ne kadar bu hayat beni kibarca ona bağlanmaktan vazgeçiricek?
Daha ne kadar acı çekmeliyim günlük..
biryerlerde denildiği gibi;
"bugün kendimi tonlarca yük taşıyan
gemilerin denizi gibi hissediyorum
kaldırma kuvvetim var ama şehrin atıkları
içime akıyor"
Bana acı veren anılar yetmez gibi,yeni acı verecek anılarım oluşuyor zamanla..
Anıların biri bitse,diğeri üstüme geliyor..
Ağlıyorum..
Ağlar iken bir yandan da dua ediyorum kimse odamın önümden geçmesin diye..
Benden güç alan insanlara güçsüz gözükmek istemiyorum.
Zehrini içine akıtan yılan gibi,
Güçsüzlüğümü içime akıtmak istiyorum..
Ama bir noktayı es geçiyorum..
Yılan kendi zehrinle ölmüyor,
Ama ben bu güçsüzlükle her gün ölüyorum..
O masum hayallerime varamıyorum bir türlü..
Depresif miyim bilmiyorum artık..
Depresif olmam yaşadıklarımın bir sonucu mu yoksa içimde var olan bir duygumu bilemiyorum..
Daha dün gibi hatırlarım,ağlamaya uğraştığım zamanları..
Ağlayamıyorum diye hayata gıcık oluşlarımı..
Şimdi öyle mi?
Durup düşünsem onlarca sebebim oluyor yüzüme yastık basmam için..
Kalbin olsa benimle birlikte ağlarmıydın günlük?
Yoksa sende diğerleri gibi yalan dolana mı sarılırdın?
Ben bu hayata bağlanmaya çalıştıkça,
Daha ne kadar bu hayat beni kibarca ona bağlanmaktan vazgeçiricek?
Daha ne kadar acı çekmeliyim günlük..
biryerlerde denildiği gibi;
"bugün kendimi tonlarca yük taşıyan
gemilerin denizi gibi hissediyorum
kaldırma kuvvetim var ama şehrin atıkları
içime akıyor"
Bana acı veren anılar yetmez gibi,yeni acı verecek anılarım oluşuyor zamanla..
Anıların biri bitse,diğeri üstüme geliyor..
Ağlıyorum..
Ağlar iken bir yandan da dua ediyorum kimse odamın önümden geçmesin diye..
Benden güç alan insanlara güçsüz gözükmek istemiyorum.
Zehrini içine akıtan yılan gibi,
Güçsüzlüğümü içime akıtmak istiyorum..
Ama bir noktayı es geçiyorum..
Yılan kendi zehrinle ölmüyor,
Ama ben bu güçsüzlükle her gün ölüyorum..
O masum hayallerime varamıyorum bir türlü..