çok güzel
sadece bir hikaye olsaydı keşke
yada sadece düz bir yazı yaşanmış olmasaydı bazı şeyler
sızlatmasaydı keşke insanın içini
yüreğin acımasın hiçbir zaman
Bir tek seni kaybetmekten korkuyordum. Oda geldi başıma..
Bahtın beyaz bağrına bağlayıp bedenini
Kâh aktı kâh durdurdu devranın ırmağında.
Görmedi gülüşlerin giziyle gidenini
Çırpınıp can vererek ömrün ten tuzağında.
Çıldıran çağlayandan akıp gitti zamanı
Çığlıklar deldi göğü dinlemedi âmânı
Gözlerinde birikti damla damla her anı
Uykuya daldı birden doğduğu kundağında.
Sahipsiz saltanatın kıvılcımlar saçıyor
Yanardağdan lav gibi yüreğime akıyor
Semadaki selamın çınlatıyor çakıyor
Gülücükler kayboldu çatlayan dudağında.
Sen ey toprağın gülü, sen ey dertli sevgili
Hasret miydin yerlere ak kundağa düşeli
Fırtınaya dönüştü şimdi zamanın yeli
Sonsuzda benimlesin ben senin uzağında.
İnsan kaybetmekten korktukları hep kaybedeyoo ne yazık ki!!
emegine ve yüregine saglık
saolun arkadaslar 
Artık ne yüreğim kimseye ait olabilecek,nede yüreğini sarılabileceğim birini isteyeceğim Hapsolmuşçasına yüreğim. Unuttum kendimi artık eski gülüşleri,sıcak sevmeleri,duygulu bakışları,unuttum artık unutturdular,yaşamaya dair hiçbir şey bırakmadılar
Karanlıklara gömdüm gömdüm çünkü yüreğimin yalnızlığını sadece o giderebilir sadece o merhem olabilir. şimdi tozduman,paramparça
Yalnızlığım kör etmiş artık gözlerimi,Parçalanmış yüreğim
Kıyamete kadar kapatım kalbimi
Şimdi sen gideceksin ve ben arkandan bakakalacağım. Dur diyemeyeceğim, sesim çıkmayacak. Susuşlarımda saklı kalacak duygularım ne kötü... Söz geçiremeyeceğim göz yaşlarıma akacak. Saklayacağım görmeyesin diye, beceremeyeceğim. "Ağlama" diyeceksin bana, seni dinlemeyeceğim. İçimde biriken ne varsa gözlerimden taşacak dışarı. Dokunmak isteyeceksin, başımı geri çekeceğim öfkeyle. Kızgınım gidişine çünkü, öfkem bir dağ gibi büyük. Ne varsa hayata dair alıp götürüyorsun benden farkında değilsin. Ya da farkındasın ama değilmiş gibi davranıyorsun. Sen kendi yolunu çiziyorsun şimdi ve doğru bildiğini yapıyorsun. Bense binlerce yanlışın ortasında tek başımayım. Oysa beklediğim sevgiliydin sen. Yorgun dünlerden damıtılmış, kimliksiz sevdalardan süzülmüş aşkımın tek sahibi. Sanki seni aramıştım yıllarca da , ararken aşk niyetine yabancı kollarda uyumuştum. Bu yüzden kimse kandırmadı beni, dindirmedi aşka susamışlığımı. Hep eksikti hep yarım. Ne yazık ki "Bu kez tamam" dediğimde de yarım kaldığımı görüyorum. Belki de sevmeyi beceremiyorum ben.
Öyle ya, deli sevdalar bana göre değil belki de. Dümdüz, heyecansız, içimdeki kuşlar kanat çırpmadan ve tutkuyu kanımda hissetmeden yaşamalıyım aşkı. Buna aşk denirse tabii.. Bu yarım kalmışlık duygusu yok olur mu o zaman? Peki sen biliyor musun bu acıya katlanmaların ilacını? Bu yürek sancısını ne dindirecek? Bu geceler nasıl geçecek? Söyle yar, içimi kor gibi yakan bu ateş nasıl sönecek?
Acelen var biliyorum. Gideceksin, yaşanmamış zamanları da beraberinde götüreceksin. Bunu hiç istemiyorum. Ne berbat bir duygu bu.. İstemediğim bir şeyi yaşıyorum ve buna engel olamıyorum. Benden bağımsız gelişiyor her şey. Çarpmanın etkisiz elemanı gibiyim. Ya da bir savaş filminin daha ilk karesinde atılan ilk kurşunla düşüp ölen ve bir daha da hiç görünmeyen figüran...
Haydi git, bu yol senin yolun. Dilediğince özgür at adımlarını. Kendin için iyi olanı yapıyorsun ya ne önemi var gerisinin. Yaşadığımız kısa günlerin anısına sığınır, atlatmaya çalışırım bu acıyı. Sensiz olmaktan daha kötü ne olabilir bu hayatta ki? Bir insanın başına en kötü şey gelmişse başka hiçbir şeyden korkmuyor. Bir tek seni kaybetmekten korkuyordum, onu da yaşadım zaten. Haydi git, merak etme yaşayacağım. Sensiz olsam da bu sevdayı yaşatacağım..
Sensiz olmaktan daha kötü ne olabilir bu hayatta ki? Bir insanın başına en kötü şey gelmişse başka hiçbir şeyden korkmuyor. Bir tek seni kaybetmekten korkuyordum, onu da yaşadım zaten. Haydi git, merak etme yaşayacağım. Sensiz olsam da bu sevdayı yaşatacağım..
çok güzeldi tskler yüreğine saglık
