05-25-2007, Saat: 11:04 AM
Sen varken güzeldi her şey.Öncelikle vardın,büyük bir yer işgal ediyordun hayatımda ve yüreğimde.Varlığın varlığıma ümit veriyordu ve gittin...Ümitlerimi de beraberinde götürdün.
Saklamaya hiç gerek duymuyorum.yıkılmadığını göstermeye çalışan aşıklardan değilim.Çünkü yıkıldım.Öylesine alışmıştım ki sana,öyle değer vermiştim ki...
Sen yokken değiştiğimi fark ettim.Varlığında ve yokluğunda iki kişi olduğumu anladım.Varlığında gülen ben,yokluğunda ömründe hiç gülmemişçesine kederli bir yüzle baktı aynalara.Sonra alıştım galiba.Gülmeye yeni nedenler buldum.
Gittiğinde gitmenin nedenlerini aradım.Bir olmamızın seni neden korkuttuğunu,gerekçelerini anladım.Seni ne kadar kutsallaştırdığımı,sana nasıl bir dokunulmazlık,ulaşılmazlık zırhını giydirdiğimi ve senin bu zırh içinde sen olmadığını anladım.
Aslında ben en çok kendimi anladım.Bu bağlılığı,zihnimde ve kalbimde oluşturduğum ütopyayı anladım.Yıllarca aradığını bulamamanın o iğrenç tadıyla yine aynı hataları yaparak yeni bünyelere sarılışımı anladım.
Sen uzaklaştıkça ben kendime yaklaştım.Artık seni de kendimi de tanıyorum.Varlığının tamamen benim olmasını istemiyorum artık.Çünkü ben de varlığımı emanet edemem ki bir başkasına!
Gelmen değiştirmeyecek hiçbir şeyi.Çünkü senin yokluğun benim varlığım demek.Bir tercih yapmak gerekirse ben kendimi seçtim,ruhum artık benim
Saklamaya hiç gerek duymuyorum.yıkılmadığını göstermeye çalışan aşıklardan değilim.Çünkü yıkıldım.Öylesine alışmıştım ki sana,öyle değer vermiştim ki...
Sen yokken değiştiğimi fark ettim.Varlığında ve yokluğunda iki kişi olduğumu anladım.Varlığında gülen ben,yokluğunda ömründe hiç gülmemişçesine kederli bir yüzle baktı aynalara.Sonra alıştım galiba.Gülmeye yeni nedenler buldum.
Gittiğinde gitmenin nedenlerini aradım.Bir olmamızın seni neden korkuttuğunu,gerekçelerini anladım.Seni ne kadar kutsallaştırdığımı,sana nasıl bir dokunulmazlık,ulaşılmazlık zırhını giydirdiğimi ve senin bu zırh içinde sen olmadığını anladım.
Aslında ben en çok kendimi anladım.Bu bağlılığı,zihnimde ve kalbimde oluşturduğum ütopyayı anladım.Yıllarca aradığını bulamamanın o iğrenç tadıyla yine aynı hataları yaparak yeni bünyelere sarılışımı anladım.
Sen uzaklaştıkça ben kendime yaklaştım.Artık seni de kendimi de tanıyorum.Varlığının tamamen benim olmasını istemiyorum artık.Çünkü ben de varlığımı emanet edemem ki bir başkasına!
Gelmen değiştirmeyecek hiçbir şeyi.Çünkü senin yokluğun benim varlığım demek.Bir tercih yapmak gerekirse ben kendimi seçtim,ruhum artık benim