05-31-2007, Saat: 08:50 PM
Bu sana yazdıgım son satırlar...
Bu dinledigim son sarkı bizim üstümüze söylenmiis Kilit vurdum kalbime, umutlarıma. Ne bundan böyle sevdaya dair bir seyler beklenebilir yüregimden ne de nefret edebilirim birinden. Ben hamal degilim ki; hep kahrını tasiyim ömrün. Alın artık üzerimden hayata dair ne varsa. Alın sevdaya dair acıları, paylasın aranızda...
Sen sanıyorsun ki, kolay geliyor gidisin bana.. Arkanı döndügün ilk anda
gözlerim gülecek mi yeniden sanıyorsun? Söylesene! Sen ne sanıyorsun aşkı, sevgiyi, söylesene! Kolay olan, kaçmaksa, yalansa, vazgeçişse; ben zor olanı seçiyorum ve Seni Hala Seviyorum.
Sen öyle san, farzet ki hersey çok kolay... Gittigini sandıgın sen, giderken bende kalanlarını, yani seni, yani askı, yani bizi alamayacaksın benden....Geri vermeyecegim onları, benim onlar, bana ait.
Biliyor musun, acı olan asla gidisin degil.. Belki bir
gün sevmeyi ögrendigin de yangnda ben olmayacagım.. Bir sabah gözlerini yeni dogan güne açtıgında baskası olacak yatagında.. Benim içinse sadece "sen" var olacaksın baktıgım her yerde... Ve iste ilk defa o gün sebepsiz aglayacagım, o gün yagan yagmur gizlemeyecek gözyaslarımı. Kim bilir belki de aynadaki hayalin ilk kez asacak suratını bana ve o sabah sensiz ve üşümüş uyanacagım!
Her seyin bir bedeli var biliyorum ve bende bu bedeli ödüyorum. Ödedigim bedel sensizlik, yalnızlık, aşksızlık. Oysa yüregim her seye ragmen mutlu olmanı diliyor.
Seni buldugum yerden baslıyorum yürümeye.. Se
ni düsünüyor ve gecenin ayazında üsüyorum. Veda bile etmeden gidisin geliyor aklıma, sadece susuyorum.
SENSİZİM ÜSÜYORUM...
Bu dinledigim son sarkı bizim üstümüze söylenmiis Kilit vurdum kalbime, umutlarıma. Ne bundan böyle sevdaya dair bir seyler beklenebilir yüregimden ne de nefret edebilirim birinden. Ben hamal degilim ki; hep kahrını tasiyim ömrün. Alın artık üzerimden hayata dair ne varsa. Alın sevdaya dair acıları, paylasın aranızda...
Sen sanıyorsun ki, kolay geliyor gidisin bana.. Arkanı döndügün ilk anda
gözlerim gülecek mi yeniden sanıyorsun? Söylesene! Sen ne sanıyorsun aşkı, sevgiyi, söylesene! Kolay olan, kaçmaksa, yalansa, vazgeçişse; ben zor olanı seçiyorum ve Seni Hala Seviyorum.
Sen öyle san, farzet ki hersey çok kolay... Gittigini sandıgın sen, giderken bende kalanlarını, yani seni, yani askı, yani bizi alamayacaksın benden....Geri vermeyecegim onları, benim onlar, bana ait.
Biliyor musun, acı olan asla gidisin degil.. Belki bir
gün sevmeyi ögrendigin de yangnda ben olmayacagım.. Bir sabah gözlerini yeni dogan güne açtıgında baskası olacak yatagında.. Benim içinse sadece "sen" var olacaksın baktıgım her yerde... Ve iste ilk defa o gün sebepsiz aglayacagım, o gün yagan yagmur gizlemeyecek gözyaslarımı. Kim bilir belki de aynadaki hayalin ilk kez asacak suratını bana ve o sabah sensiz ve üşümüş uyanacagım!
Her seyin bir bedeli var biliyorum ve bende bu bedeli ödüyorum. Ödedigim bedel sensizlik, yalnızlık, aşksızlık. Oysa yüregim her seye ragmen mutlu olmanı diliyor.
Seni buldugum yerden baslıyorum yürümeye.. Se
ni düsünüyor ve gecenin ayazında üsüyorum. Veda bile etmeden gidisin geliyor aklıma, sadece susuyorum.
SENSİZİM ÜSÜYORUM...