07-01-2007, Saat: 09:18 PM
herkesten kaçtığım zamanlardı..
yalnızlığımın sesiydi beni sağır eden..
"kendime Sarılır donarım" anlarımdı..
umutlarıma şemsiye açmıştım..
yalnızlığımda ben bile yoktum kendime..
kulaklarımı tıkadım..
gözlerimi kapadım..
ve sustum..
belli belirsiz yardım çağrışlarım..
tabir yerindeyse kan ağlıodum..
sınırdaydım
ikilemlerim son bulmaya yakınken..
bana iki el umut sundu..
ve elimde umutlarım
tüm karanlığımla sana geldim...
bana bak!..
beni hep sev!!..
beni gittiğimde de sev!..
çünkü ben ;
kalbime hoşgeldin..
hep yanındayım!..
benim küçük meleğim sakın ağlama!..
benden gitme
gidersen umutlarım düşer..
salarım..
ağlarım ;
öldürürüm!..
ölürüm!..
kalbi güzel meleğim ..
şimdi yağmur yağıo..
ben yalnız ıslanıyorum
sen yalnız ıslanıosun..
bigün bu yağmurda beraber ıslanabilmek dileğiyle ;
artık yalnız deilsin..
