[SIZE="4"]Eksiğim..
Gün ışıklarının en mağrur köşesi..
Annesiz umutlara tutunan bir çocuk..
Sıcak elleri tutmak yerine,
Paslı demirlere yaren olan eller gibi
Bir odam var benim..
Eksiğim..
Notalarında bir isyanın tınısı
Sözlerinde yaşanmamış duyguların anası
Her perdesinde bir arayış
Boş vermişlikleri mızrap olup
Tellere dokunan
Bir bağlamam var benim..
Eksiğim..
Kör kuyuların ,
Olunmaz sevdaların içinde boğulan,
Ve direnmeye yitik
Bir hayatım var benim..
Eksiğim..
İşte böyle bir hayatın
Sevda,
Umut,
Çocukça hayaller yüklü katarlarına
Uzaktan imrenerek bakan
Bir hayatım var benim..
Eksiğim..
eFFe-0144/050707[/SIZE]
[SIZE="4"]Karlı Saçlar../
Yaşlanıyorum..
Geçtim yaşımın bilmem otuz kaç olduğunu
Baksana kadınlar bile daha güzel artık
Tatlı tatlı göz süzmeleri
Edalı bakışları artık daha güzel
Gel gör ki !!
Biri de bir tas su vermez bana
Vay be !
Kavak yellerini kaldırmıyor artık
Yüreğimin bir köşesi..
Ve ellerim eskisi gibi sıcak değil..
Vay be !
Eskiden büyük adamlığa özenirdim
Şimdiyse çocuk adam olmayı
Çocuk dediğime bakmayın ha
Hepsi bir dünya hazine sanki..
Vay be !
Bir kederli saz sesi duymaya görsün yüreğim
Tenimde bir heyecan ,
Sonra kirpiklerim tuzlanmış
Vay be !
Hani farkında olmazya bazen insan
Ben anladım artık
Baksana kadınlar artık daha güzel
Gel gör ki !!
Biri de bir tas su vermez bana
Vay be !
eFFe-0123/090707[/SIZE]
[SIZE="4"]Ve Yine Ağlıyorum../
Yaşıyorum dediğim
Bir ben vardım
Ne gülün kırmızısından haberdar
Nede ihtişamını ellerinde hisseden..
Sonra ansızın ,
Beklenmeyen bir günün
Hiç olmayacak bir saatinde
Gül koklarken buldum kendimi
Soğuk ateşimin ,
Ellerimi yaktığı odamda
Ellerim ,
Yüreğim kanadı
Ve ağladım...
Sonra yaşamak istiyorum diyen
Bir ben varım
Bir kuş gibi ,
Bülbülün güle şakıyan dili gibi ,
Vuslatı bekleyen bir şairin
Dizelerinde ki mutluluk gibi...
Yine yüreğim kanadı
Ve yine ağladım...
eFFe-1853/100707[/SIZE]
effe Adlı Kullanıcıdan Alıntı:
Avucunda kaybedecek bir şeyleri
Olmayanlar için,
Kaybettiğimi sandım her şeyimi sen gidince
Oysa kalmamıştı artık kaybedecek bir şeyim
Bir sen vardın, adına yazdığım türküler
Defterime çizdiğim bir portre resim
Ve bir kaç damla yürekten süzülen gözyaşı
Kazanmıştım oysa yalnızlığımı geri
Çaresizliği kazanmıştım
Umutsuzluğu uykusuzluğu sarhoşluğu berduşluğu
Ölümü kazanmıştım gidişinle
Kaybetmez insan aslında hiçbir şeyi
Bu dünyadan göçüp gitmedikçe
canat Adlı Kullanıcıdan Alıntı:...
Bu dünyadan göçüp gitmedikçe
Bu dünyadan göçüp gitmedikçe
Ölmeyecek çocukların gözlerinde ki ışık
Yada öldürmelerine izin vermeyeceğim
Varsa eğer bir yerlerde umut
Tırnaklarımla kazıyarak,
Parmaklarımı kanatarak bulacağım
Ve sunacağım minik bedenlerin
O küçücük ellerine..
Sonrası yok..
Hayat bir derya..
Git gidebildiğin kadar..
Emekle..
Onurla..
Çocukça...
effe...
BUNUN ADI ÖLÜMDÜR...
Ölüm mü dedin küçüğüm ,
Bak sana anlatayım
Kahrolası hayatın bağrında dugusuzlaşmayı
Hani için titrer hayata karşı
Adını koyamazsın tebessümlerinin
İçinden bir ses :
Hangi acı dur der ki sana olan haykırışlarıma
Ve kim köreltebilir ki bu hayatta
Vuslata bir kala
Yollara yakarışlarımı..
Güçlüsündür o an
Hemde ,
Hemde hiç olmadığın kadar
Yada öylece beklersin sabahın ilk ışıklarını
Bİr gül evet bir gül yaprağı
Neler anlatmaz ki sevdaya dair
Mutlusundur..
Ve beklenen o gün gelmiştir aniden
Yada bir asır sürmüştür
O koca bir gece..
Etrafında ağaçlar
Ve dallarında şakıyan kuşlar..
Ne güzel..
Sonra bir şey gözüne çarpar
Ayaklarına hükmedemezsin
Ve gidersin o yöne doğru..
Bir çocuğun gözlerinde ki ışığın
Nasıl yok olduğunu ,
Ve aşılamayacak , başı karlı dağlar gibi
Gibi görürsün ışığının söndüğünü
Ve birşey yapamadığını...
İşte küçüğüm ,
"....BUNUN ADI ÖLÜMDÜR!!!!!
............
BUNUN ADI SADECE hayattır!!!!"
eFeKaYa-0254/140707
"Sessizliğe Büyür Sevda"
Bilmem kaç senenin
Yürek işçiliğinden geçerken adımlar
Yaşamın her diliminde
Biraz umut ,
Biraz hayal ,
Biraz da yaşanmışlıklar içinde
Bir ses oluyor şu garip beden../
Bir hazan yaprağının hışırtısında
Bazen sevdalar besler ,
Bazen hazanı yaşar yürek,
Ama hep sessizdir çığlıklar..
Patlamaya hazır bir mavzer ağzı gibi
Diri ve bir o kadar da mağrurdur umutlar
Ama hep de "Sessizliğe Büyür Sevda"
Vay be...!
eFeKaYa-1819/150707
"Ne Ölümdür Ne Hayat"
Yaşadıklarımız
"Ne ölümdür ne hayat"
Boş bir anın ,zoraki göz süzmeleri belki de..
Ya da bir çığlığın asla duyulamayacak isyanı
Nereye gidersen git
Nerede olursan ol
Yaşayacağın hayat bir
Ve bir o kadar da isyan ateşi
Ne değiştirmeye ,
Nede birleştirmeye gücün yeter
Otur oturduğun yerde be küçüğüm
Neyine gerek senin olunmazlara
Bel bağlamak..
Demeyeceğim sana küçüğüm..
Bir umuda bin yürek ol
Ve savaş..
Yaşadıklarımız
"Ne ölümdür ne hayat"
Sadece yanmak
Ve biraz da mutluluk kırıntılarıyla avunmak..
O kadar işte küçüğüm...
Sonrası yok be küçüğüm...
eFeKaYa-1656/150707
Yolcuların Düş Sakini
Yaşamın gizinin ufuk çizgisine
Yol aldığı zamanlarda
Ürkek,
Ama bir o kadar da kararlı
Adımlar attım../
Biliyordum…
Geleceğin el değmemiş umutların
Kızıl bir aydınlıkta olduğunu
Ve ellerin..
Evet o nasırlı..
O damarları deriyi zorlayan
O kavgayı tırnaklarıyla emeklendiren
Ellerin,
Onurlu gözlerin ışıklarında..
Çırpacağını biliyordum../
Avucunda kaybedecek bir şeyleri
Olmayanlar için,
Hayatlarında onurlarından,
Alnının terini
Sofrasına aş edenler için..
Ve “yar yanağından gayrı
Paylaşabilmek her şeyi..”
Diyenler için..
Düş olurum , düşler yaşarım..
Çaresiz yılların,
Karanlık sokaklarında
Sokak lambalarının altında
Ellerini ovuşturan çocuklar arasında,
Anne yüreğinin bitmez sevdasında
(Yaşayan…
Yolcuların düş sakiniyim…
Düş olurum , düşler yaşarım..
eFeKaYa-2043/060807
Hayat Bu İşte Çocuk !
Minik bedeninde
Çizgiler oluşunca yavaş yavaş
Umut ettiğin şeyleri kıranları
Ve kimin sofralarına meze olduğunu
(Hiçbir zaman bilemeyeceksin..)
(Sen çocuk sen..
Büyüdükçe göreceksin ihanetleri..)
En masum yerinden
Hiç acımadan incitecekler
Yüreğini../
Sevmeyi zayıflık sayıp
Günü birlik aşkları erdem sayacaklar../
(Sen çocuk sen..
Büyüdükçe göreceksin ihanetleri..)
Hayat bu işte çocuk..
Yaşayabileceksen eğer..
Al işte..önünde duruyor..
(Büyü..)
eFeKaYa-1222/090807
