İSTaNBuL... gibiyim artik... gülmeyi gülhanede bıraktım vefayı bozacıda... ayasofya kadar yorgun topkapı kadar yıkık esenler kadar vedalara alışık eyüp kadar kalabalık eminönü kadar sıkıcı... iSTaNBuL gibiyim yani.. uzaktan bakınca ışıl ışıl aslında yorgun bitkin tükenmiş...
ahhhh istanbul ahhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhh :/
Allaha şükür İstanbul modundan kurtuldum,canım Mudanya'm
Sus'mak hic bu kadar guzel yakismamisdi benligime .
Bir o kadar da sana susamak . Benligime kazimak sen'i .
Unutamamak . . Sevmek .. ve gitmek .
Hep buydu bize kalan . . .
Avuclarimin icine tek bir hamleyle alip .
K-a-y-b-e-t-m-e-k !
Benligimizi kaybetmek . . .
A ş k. . Sûkuttur.
Diline bir 'sus' kondurmakdır.
Konuşamamakdır. İçden içe yanmayan ateşlerde kavrulmakdır.
Öyle ya a ş k. Karmakarışıkdır. . .
Hayırlı geceler,bi uyuyabilsem..