07-16-2007, Saat: 07:07 PM
ZeKi Kayahan Co$kun-meğer annem hakLıymı$...
Erkeğin egemen olduğu bir toplumda yaşamanın sonuçlarından olsa gerek, anne ile daha bir samimidir çocuklar...
Babaya anlatılamayacak her ne varsa anneye rahatça anlatılır... Önce anneler bilir çocuklarının sevgililerini... Babaya bağırılamaz... Anneye bağırmak kolaydır... Anneye karşı tahammülsüzlük vardır...
Babaya alabildiğine sabırlı davranılır... Anne ti`ye alınabilir... Baba asla... Bu samimiyet "Nazım sana geçiyor anne" ile laubaliliğe de dönüşebilir... Yer yer sevimsizlikler yaşanır... Çok feci bir duygudur; evladımın kalbini kırdım galiba... Ve aynı şekilde fenadır; anneyi üzmek... Hemen pişmanlık başlar ve taraflardan biri alttan almaya çoktan hazırdır bile... Çocukların itiraz sebepleri çeşitlidir... Fakat anneler sanki hep aynı kaynaktan faydalanıyorlarmış gibi, ortak bir dil kullanırlar...
Yurdumuzun dört bir yanında her anne, aynı serzeniş dilinden, aynı kalıplaşmış ifadeleri kullanır:
Seni doğuracağıma taş doğursaydım
Senin çocukların da aynısını sana yapsın inşallah
Hep babanın tarafını tut sen
Benim günahım neydi de....
Bana anne deme
Kanser ettiniz beni
Kızdım mı adım kızdı oluyor
Öleyim de kurtulun benden
Sen de kulağını buraya verme
Kime çektin sen bilmem ki
Onu beni azarlarken düşünecektin
Seni alan üç gün sonra geri getirir
Yaptığın banaysa, öğrendiğin sana
Sen dururken ben mi gideyim ekmek almaya
Seni 9 ay karnımda taşıdım ben
Kimin çocuğuna gülüp, kınadıysam başıma geldi
Hep sen yüz veriyorsun buna
Gün yüzü göstermediniz bana
Sana da iyilik yaramıyor
Bu serzenişlere maruz kalmış...
Kola almak için para istediğinde "ne kolası karpuz var evde" cevabını duymuş...
Hava kararmadan evde olması gereken...
"Babası şuna bir şey de" ile sarı kart gösterilmiş...
Annesini ihmal etmiş... Üzmüş çocukların kitabıdır Meğer Annem Haklıymış...
Bir nevi toplu özürdür...
"Anneleri Anlama Kılavuzu" dur diğer yanıyla...
Ne ister anneler?.. Ne beklerler?.. Neyi niçin yaparlar?..
Hem anneye hem çocuğa, geçmiş yıllarda kalan anıların toparlamasıdır zaman hızla akıp giderken...
Annesinin söylediklerinin doğruluyla tek tek karşılaşıp, annesine hak verenlerin kitabıdır Meğer Annem Haklıymış...
((tawSiye ederim yaane))
(Ç)aLıntıdır...
Erkeğin egemen olduğu bir toplumda yaşamanın sonuçlarından olsa gerek, anne ile daha bir samimidir çocuklar...
Babaya anlatılamayacak her ne varsa anneye rahatça anlatılır... Önce anneler bilir çocuklarının sevgililerini... Babaya bağırılamaz... Anneye bağırmak kolaydır... Anneye karşı tahammülsüzlük vardır...
Babaya alabildiğine sabırlı davranılır... Anne ti`ye alınabilir... Baba asla... Bu samimiyet "Nazım sana geçiyor anne" ile laubaliliğe de dönüşebilir... Yer yer sevimsizlikler yaşanır... Çok feci bir duygudur; evladımın kalbini kırdım galiba... Ve aynı şekilde fenadır; anneyi üzmek... Hemen pişmanlık başlar ve taraflardan biri alttan almaya çoktan hazırdır bile... Çocukların itiraz sebepleri çeşitlidir... Fakat anneler sanki hep aynı kaynaktan faydalanıyorlarmış gibi, ortak bir dil kullanırlar...
Yurdumuzun dört bir yanında her anne, aynı serzeniş dilinden, aynı kalıplaşmış ifadeleri kullanır:
Seni doğuracağıma taş doğursaydım
Senin çocukların da aynısını sana yapsın inşallah
Hep babanın tarafını tut sen
Benim günahım neydi de....
Bana anne deme
Kanser ettiniz beni
Kızdım mı adım kızdı oluyor
Öleyim de kurtulun benden
Sen de kulağını buraya verme
Kime çektin sen bilmem ki
Onu beni azarlarken düşünecektin
Seni alan üç gün sonra geri getirir
Yaptığın banaysa, öğrendiğin sana
Sen dururken ben mi gideyim ekmek almaya
Seni 9 ay karnımda taşıdım ben
Kimin çocuğuna gülüp, kınadıysam başıma geldi
Hep sen yüz veriyorsun buna
Gün yüzü göstermediniz bana
Sana da iyilik yaramıyor
Bu serzenişlere maruz kalmış...
Kola almak için para istediğinde "ne kolası karpuz var evde" cevabını duymuş...
Hava kararmadan evde olması gereken...
"Babası şuna bir şey de" ile sarı kart gösterilmiş...
Annesini ihmal etmiş... Üzmüş çocukların kitabıdır Meğer Annem Haklıymış...
Bir nevi toplu özürdür...
"Anneleri Anlama Kılavuzu" dur diğer yanıyla...
Ne ister anneler?.. Ne beklerler?.. Neyi niçin yaparlar?..
Hem anneye hem çocuğa, geçmiş yıllarda kalan anıların toparlamasıdır zaman hızla akıp giderken...
Annesinin söylediklerinin doğruluyla tek tek karşılaşıp, annesine hak verenlerin kitabıdır Meğer Annem Haklıymış...
((tawSiye ederim yaane))
(Ç)aLıntıdır...
miley16:
