07-28-2007, Saat: 10:04 AM
Dünü Yarına yıktım kibriti çaktım Herşeyi yaktım sil gitsin birkez daha bitsin bu rüya birkez daha batsın bu güneş. Tüm bunlara alışık bu beden ezberlettin hepsini saten anlamı yok var olmanın artık söyle be kimmiş korkan ölümden..
Yine yeni bir güne sensiz uyandım yanımdasın sanmıştım yanılmışım ama baktım sen yoksun kalakaldım..
Bir Bakışına tutsak kaldı bak rüyalarım bu kalp doğduğuna bin pişman buruk Bi halde ölmeyi bekler mezarı kalbin Sen Yine Boş ver.
Kalbim küçük aşkım dağa sığmaz bin kere yalvarsam beni duymaz kaçmış gitmiş çok uzaklara Mutlu musun oralarda tek sırdaşım arkadaşım dört duvarım hapsettim kendimi içime tek anahtar sensin bilirim ancak yine sensiz hapsolacak
Bekler Uzanıcak Bi el dilimde ezber sabah akşam seni söyler söyle benim gibi kim seni sever söyle Bitanem benim kadar kim seni özler sana bağlı kaldı gözler mutsuz bu adam kollarını açmış seni bekler aynı haykırış neredesin artık gel yeter.
Yoksun diye günleri sayar oldum takvim yaprakları bana düşman ben yine pişman aynı durumdan bıkmadım her gün doğumuna bakarak yalvardım Bir kez duysun beni bu sefer dedim anlattım baktım yaradana hıçkırdım İmkansızlıklara el açtım…
Söyle bir birimizi nasıl sevdik saçları sırma gelincik gözleri sürme gelincik suçumuz neydi bizim…..
birden uyandım kan ter içinde ve kalktım baktım yine bomboş koşmaktan yorulur bu beden ama sana koşuyorsam kim bana engel senden başka kim almış çekmiş bizi bizden şimdi cevap ver gönlüm senle dolu ancak çok uzaksın ağlattığın iki gözden..
Artık gönlümde ümitsizlik aklımda hep tasa bıkmadan yazdım her gece aşkıma kara sayfaya yalvardım sana.. haykırdım tüm boşluklara ne olur birtanem beni bu savaşta yarı yolda koyma anlattım gerçekleri sana yeter artık dön gel bana..,
Kimler sana dost yaklaşıyorda bu kalbin benden uzaklaşıyor kimleri aldın o rüyalarına dudakların kimleri anıyor..ruhu yok olmuş gülmeye küsmüş birileri bak seni sayıklıyor olurda biran evvel dönmezsen bu adam buralardan gidiyor..
Karanlık geceme aydınlıktın rüyalarımda ağlarım ben Sen neden kaçandın anlamadım bir kalp değil beni mahveden zavallı bi yürek aglayan gözler pişmanlıktır beni kahreden içinde hala bi korku varsa at bu uçurumdan koş korkmadan..
Rüyalarımdan çıksın bu melek kaldırmak çok güç yokluğunu her bi satırı anlattım sana sensizliklere tokluğumu yıktın bendeki herşeyi kendimi yarınlara son kez gömüyorum yıkılan tüm ümitlere rağmen bir gün dönecek diye bekliyorum..
Şimdi sarılıp o geçmişe ağlar aglar açılmaz yüreğim gözleri sürme gelincik suçumuz neydi bizim
Sen yüreğimin çayırlarında Her mevsim umudu müjdeledin bana Sen benim ellerinden tutabildiğim Yanağını okşaya bildiğim Sarılıp ağlayabildiğim Dostum, sırdaşım, biricik sevdam Ayrılık unutanlara mahsus Ben seni unutamadımki Ben senden ayrılamadımki
Yıllar neleri götürdü özümden Neleri unuttu yüreğim Söyle suçumuz neydi bizim.
_________________
Yine yeni bir güne sensiz uyandım yanımdasın sanmıştım yanılmışım ama baktım sen yoksun kalakaldım..
Bir Bakışına tutsak kaldı bak rüyalarım bu kalp doğduğuna bin pişman buruk Bi halde ölmeyi bekler mezarı kalbin Sen Yine Boş ver.
Kalbim küçük aşkım dağa sığmaz bin kere yalvarsam beni duymaz kaçmış gitmiş çok uzaklara Mutlu musun oralarda tek sırdaşım arkadaşım dört duvarım hapsettim kendimi içime tek anahtar sensin bilirim ancak yine sensiz hapsolacak
Bekler Uzanıcak Bi el dilimde ezber sabah akşam seni söyler söyle benim gibi kim seni sever söyle Bitanem benim kadar kim seni özler sana bağlı kaldı gözler mutsuz bu adam kollarını açmış seni bekler aynı haykırış neredesin artık gel yeter.
Yoksun diye günleri sayar oldum takvim yaprakları bana düşman ben yine pişman aynı durumdan bıkmadım her gün doğumuna bakarak yalvardım Bir kez duysun beni bu sefer dedim anlattım baktım yaradana hıçkırdım İmkansızlıklara el açtım…
Söyle bir birimizi nasıl sevdik saçları sırma gelincik gözleri sürme gelincik suçumuz neydi bizim…..
birden uyandım kan ter içinde ve kalktım baktım yine bomboş koşmaktan yorulur bu beden ama sana koşuyorsam kim bana engel senden başka kim almış çekmiş bizi bizden şimdi cevap ver gönlüm senle dolu ancak çok uzaksın ağlattığın iki gözden..
Artık gönlümde ümitsizlik aklımda hep tasa bıkmadan yazdım her gece aşkıma kara sayfaya yalvardım sana.. haykırdım tüm boşluklara ne olur birtanem beni bu savaşta yarı yolda koyma anlattım gerçekleri sana yeter artık dön gel bana..,
Kimler sana dost yaklaşıyorda bu kalbin benden uzaklaşıyor kimleri aldın o rüyalarına dudakların kimleri anıyor..ruhu yok olmuş gülmeye küsmüş birileri bak seni sayıklıyor olurda biran evvel dönmezsen bu adam buralardan gidiyor..
Karanlık geceme aydınlıktın rüyalarımda ağlarım ben Sen neden kaçandın anlamadım bir kalp değil beni mahveden zavallı bi yürek aglayan gözler pişmanlıktır beni kahreden içinde hala bi korku varsa at bu uçurumdan koş korkmadan..
Rüyalarımdan çıksın bu melek kaldırmak çok güç yokluğunu her bi satırı anlattım sana sensizliklere tokluğumu yıktın bendeki herşeyi kendimi yarınlara son kez gömüyorum yıkılan tüm ümitlere rağmen bir gün dönecek diye bekliyorum..
Şimdi sarılıp o geçmişe ağlar aglar açılmaz yüreğim gözleri sürme gelincik suçumuz neydi bizim
Sen yüreğimin çayırlarında Her mevsim umudu müjdeledin bana Sen benim ellerinden tutabildiğim Yanağını okşaya bildiğim Sarılıp ağlayabildiğim Dostum, sırdaşım, biricik sevdam Ayrılık unutanlara mahsus Ben seni unutamadımki Ben senden ayrılamadımki
Yıllar neleri götürdü özümden Neleri unuttu yüreğim Söyle suçumuz neydi bizim.
_________________