07-28-2007, Saat: 02:43 PM
Hic Bitmeyen ''Sen'' ime..
Seni anlıyorum,çünkü hayatta iyi ve doğru insanlarla karşılaşmak çok zor.Sen de tedbirini almışın ama ben çok safım biliyo musun? Herşeyimi paylaşırım...yeter ki bir insan bana değer versin.ben o'na sunarım tüm gerçeklerimi...ve değer verdiğim insanlar da hayatımdan çok çabuk kopar beni en çok üzen şey bu işte, bende mi hata var? Hayatın kendisinde mi? yoksa biyerlerde aşılamıycak engeller mi mani oluyo bunlara?
O gün gelecek elbet... Bana mutluluk tohumları serpen hayat, elbet bir gün meyvesini sunacak bana ve ben hepsini yemiycem o meyvelerin çünkü beklemelerim onları bir anlık yaşamak için değil. Tadını çıkaracam elbet ve her seferinde biraz ısırıcam mutluluk meyvesinden...Çekirdeklerini de mutluluğa ihtiyacı olanların yüreğine
ekicem...Başka bir yürekte başka bir şehirde başka zamanlarda yeşerip tekrar meyve versinler diye...
Yazacak o kadar çok şey var ki güzel dost...
Yazdıkça yazmak düşündükçe düşünmek sevdikçe sevmek rüzgarları fısıldıyor bana doğru...ama bi yerlerde durmayı bilmeliyiz di mi? Zaten hayatın en zor olan yönü bu değil mi? Bir hayalinden etmese seni? Gerçeklerini hemen saplıyor beynimize bir kurşun gibi...Öldürmese bile acısını çok derinde hisssediyoruz kaybettiğimiz hayallerin içindeki değerlerin...
Sen güzel insan!
kaybetmek olmasın hiç yaşamında
olmasın mutsuzluklar
olmasın karanlıklar
solmasın hiç sana sunulan güller
kurumasın teninde sakladığın yapraklar
bitmesin hayallerin.
ulaşamasın sana
kötülük.
ıslanmasın hiç gözlerin
dokunmasın sana
hüzün
ve sen güzel insan!
beklediğin zaman
hep daha güzelini getirsin sana
bitmesini istemediğin güzelliklerin...
Ayrılıkları sevmem ve hiçbir ayrılık kayıp değildir benim için çünkü kazandırdıkları ilgilendirir beni!
Senle ayrılmayı düşünmedim çünkü seni kazanmak için çok daha fazla çalışmam savaşmam gerek biliyorum ama sende bitmiş isem; yapacak birşey yoktur o zaman! yeni bir beni sana sunmaktan başka....
merhaba güzel insan....
Seni anlıyorum,çünkü hayatta iyi ve doğru insanlarla karşılaşmak çok zor.Sen de tedbirini almışın ama ben çok safım biliyo musun? Herşeyimi paylaşırım...yeter ki bir insan bana değer versin.ben o'na sunarım tüm gerçeklerimi...ve değer verdiğim insanlar da hayatımdan çok çabuk kopar beni en çok üzen şey bu işte, bende mi hata var? Hayatın kendisinde mi? yoksa biyerlerde aşılamıycak engeller mi mani oluyo bunlara?
O gün gelecek elbet... Bana mutluluk tohumları serpen hayat, elbet bir gün meyvesini sunacak bana ve ben hepsini yemiycem o meyvelerin çünkü beklemelerim onları bir anlık yaşamak için değil. Tadını çıkaracam elbet ve her seferinde biraz ısırıcam mutluluk meyvesinden...Çekirdeklerini de mutluluğa ihtiyacı olanların yüreğine
ekicem...Başka bir yürekte başka bir şehirde başka zamanlarda yeşerip tekrar meyve versinler diye...
Yazacak o kadar çok şey var ki güzel dost...
Yazdıkça yazmak düşündükçe düşünmek sevdikçe sevmek rüzgarları fısıldıyor bana doğru...ama bi yerlerde durmayı bilmeliyiz di mi? Zaten hayatın en zor olan yönü bu değil mi? Bir hayalinden etmese seni? Gerçeklerini hemen saplıyor beynimize bir kurşun gibi...Öldürmese bile acısını çok derinde hisssediyoruz kaybettiğimiz hayallerin içindeki değerlerin...
Sen güzel insan!
kaybetmek olmasın hiç yaşamında
olmasın mutsuzluklar
olmasın karanlıklar
solmasın hiç sana sunulan güller
kurumasın teninde sakladığın yapraklar
bitmesin hayallerin.
ulaşamasın sana
kötülük.
ıslanmasın hiç gözlerin
dokunmasın sana
hüzün
ve sen güzel insan!
beklediğin zaman
hep daha güzelini getirsin sana
bitmesini istemediğin güzelliklerin...
Ayrılıkları sevmem ve hiçbir ayrılık kayıp değildir benim için çünkü kazandırdıkları ilgilendirir beni!
Senle ayrılmayı düşünmedim çünkü seni kazanmak için çok daha fazla çalışmam savaşmam gerek biliyorum ama sende bitmiş isem; yapacak birşey yoktur o zaman! yeni bir beni sana sunmaktan başka....
merhaba güzel insan....
hepsii birbirinden harika olmus yani hiç birine laf söletmem