08-03-2007, Saat: 11:13 PM
vahide ağzı bir karıç açık yatıyordu.odadaki dağınıklıkta onu seçmek oldukça zordu.kıyafet yığınına benziyordu..sokaktan gelen köpek sesleriyle irkildi ama uyanmadı...yön değiştirip suratını yatağın yanındaki kalörifere dayadı...yanlızca 1 saattir uyuyordu..bi an gözlerini açtı bişey onu tetiklemişti sanki.birkaç saniye sonra kapının çaldığını duydu...yataktan fırladı odadan koşarak çıkıyordu ki bişeye tosladı.annesi ters ters 'heeyy!!önüne bak sonrada kapıyı aç.....hemeennn!!!!!'
vahide söylene söylene kapıyı açtı.ve bunu bekliyordu zaten en yakın arkadaşı selcen kapıda tedirgin bi bakışla bekliyordu.vahide gün içinde olan en güzel şey diye düşündü ve sırıttı.selcen'eee.yanlış bi zamandamı...'
vahide'saçmalama gel..'
odaya geçtiler.selcen kendine oturacak yer açtı.
vahide'çay istermisin yoksa giyiniyim hemen çıkalımmı'
'yok saol hemen çıkalım sana açıklamam gereken şeyler var'
vahide dolabın arkasından'ölemi neymiş...'
ses çıkmayınca vahide dolbın arkasından garip garip baktı selcen ise gülümsemekle yetindi....
-yarım saat sonra-
hızlı hızlı yürüyorlardı.keskin soğuk ve kar yüzlerini kesik gibi acıtıyordu.
herzaman gittikleri kafeye gittiler.merdivenleri çabul çabuk çıkıp sıcak odaya girdiler.herzamanki gibi hafif bi vanilya kokusu vardı ve nedense çok nemliydi.köşede küçük bi masaya oturdular.
vahide'evet anlat bakalım neymiş bu sakladığın önemli konu?'
selcen çantasından fotoğraf makinesini ve not defterini çıkarttı.nedense saatine bakıp duruyordu.'bekle yaklaşık on dakika falan var'
'neye on dakika var ya açık konuş'
selcen heyecanlı görünüyordu'şşştt sadece bekle'
vahide ters ters baktı.....
o anda kapı açıldı ve içeri iri yarı bi adam girdi.
kafe tıklım tıklım doluydu.
adam içeri girince geleneksel bi şekilde herkez dönüp ona baktı komik bi görüntüydü doğrusu..
adam uzun siyah bi seyahat pelerini takmıştı.saçı sakalı birbirine karışmış yüzü pek şeçilmiyordu.en dikkat çeken elektirik mavisi gözleriydi.çok pejmürde görünüyordu sanki fantastik filimden çıkmış gibiydi..
selcen heyecanla iştee diye fısıldadı.
vahide şok olmuş şekilde'ne?onu sen cagırmadın diilmi bak gelip oturursa buraya ben giderim ona göre'
selcen kıkırdayarak'ya hayır bekle sadece'
adam siyah tozlu bi şişeden içkisini içti masaya altın para bırakıp hızla çıktı.
o anda selcen vahidenin kolundan tutup dışarı doru çekti.
vahide ne olduğunu anlayamadan adamın peşinde uzun bi süre koştular.
vahide nefes nefese'ya kızım nolur dur kim bu neden takip ediyoruz manyakmıyız biz ya!!!!'
selcen duymamış gibi adamı gözünden kaçırmamaya çalışıyordu.
sonunda adam eski küçük bir dükkana girdi...
iki kızda köşeden adamın çıkmasını beklemeye başladılar........
.................
aradan bir dakika anca geçmişti ki selcen vahide nin kolundan tutup dükkana daldı.vahide yine söylenmeye başlamıştı kızgın kızgın tezgahta duran yaşlı adama baktılar..
ama içeride kimse yoktu.sadece yaslı bir adam ve iki kız..zaten dükkan çok dardı ve tıklım tıklım eşya doluydu..tipik bir antikacıydı burası.
adam'evet buyrun bayanlar nasıl yardımcı olabilirim'
vahide adamın gözlerinde endişeli bir bakış gördü ve bozuntuya vermeden'eee ben dedem için bişeylere bakıcaktım antikalara bayılırda'''
adam gülümsedi ama yinede bakışlarında bişeyler sezmişti.
'evet tam size göre bişeylerim var biraz bekleyin'''
vahide hışımla selcene döndü.selcen masumca sırıttı...
hemen ardından tezgahın arkasına dolşıp incelemeye başladı.adamın içerden bişeyleri karıştırdığı anlaşılan sesleri geliyordu.
vahide dayanamıyordu sanki kızgınlıkla selceni tutp çekti tam o anda selcenin incelemekte olduğu tahta çubuktan ışıklar fışkırmaya başladı....
adam hızla geri geldi ama kimse yoktu...kızgınlıkla dükkanın bodrumuna koştu...
ertesi gün...
okulun kantininde oturuyorlardı selcen hızlı hızlı not alıyordu.vahide ise masada uyuyakalmıştı.
merdivenlerden iki uzun boylu çocuk göründü,etrafındakilere tuhaf hareketler yapıp sonrada kahkahayla gülüyorlardı.
selcen ters ters baktı sonra yazmaya devam etti..
vahide gözlerini araladı ama kaçamadı..
çocugun birisi sağına diğeride soluna oturup beklemeye başladılar...
vahide bıkkın bir sesle'bu bir kabus olmalı'
sağında oturan'aaaa dünya güzelimiz ve okulumuzun gururu neden burda uyuyorsun bebeğim'
ve yine kahkahayı bastılar..
selcen öfkeyle 'hüseyin, recep kesin şunu ya!!!!!!!'
'whoooowww sinirlenince daha bi güzel oluyorsunuz bayan'
'ya sizi kibarca kovduk şimdi defoluunn''
'güzel olduğunuz kadar küstahsınızda))))'
vahideye seranat yapıp kahkahalarla gözden kavboldular...
selcen endişeyle 'ya kokuyorum ben'
vahide'korkma canım ya bu sene mezum oluyorlar '
selcen 'ya o değil dünü hatırla belki takmıyorsun ama başımız belada olabilir'
vahide'ne yani bir antikacının fenerini oynadık diye hapse atılmayız...'
selcen tam ağzını açmıştı ki bir çocuk yanlarına geldi'vahide ziyaretcin varmış yaslı bir adam...'
selcen korkuyla baktı'gitme ya lutfen'
vahide umursamaz bir tavırla'ya gelirim birazdan sen beni burda bekle'
vahide koridora çıktı.iki adımda bir sınıf kapıları vardı yanında.yavaş yavaş yürüdü ama koridor tuhaf bir şekilde boştu. içgüdüsel olarak arkasına baktı ama kimse yoktu..
ilerlemeye devam ediyordu ki onu gördü
kalbi duracaktı sanki yaslı antikacı ordaydı ve tuhaf bir şekilkde sırıtıyordu.
vahide dondu kaldı
adam elini cebine götürdü ve o anda yan sınıftan bir çocuk çıktı adamı görünce vahideyi tutup koşmaya başladılar adam ateş ediyordu ama silahın sesi çıkmıyordu...
sokaga doğru çıkıp uzun süre koştular.sonra ikiside bir duvara yığılıp kaldı.....
devamı sonra...
vahide söylene söylene kapıyı açtı.ve bunu bekliyordu zaten en yakın arkadaşı selcen kapıda tedirgin bi bakışla bekliyordu.vahide gün içinde olan en güzel şey diye düşündü ve sırıttı.selcen'eee.yanlış bi zamandamı...'
vahide'saçmalama gel..'
odaya geçtiler.selcen kendine oturacak yer açtı.
vahide'çay istermisin yoksa giyiniyim hemen çıkalımmı'
'yok saol hemen çıkalım sana açıklamam gereken şeyler var'
vahide dolabın arkasından'ölemi neymiş...'
ses çıkmayınca vahide dolbın arkasından garip garip baktı selcen ise gülümsemekle yetindi....
-yarım saat sonra-
hızlı hızlı yürüyorlardı.keskin soğuk ve kar yüzlerini kesik gibi acıtıyordu.
herzaman gittikleri kafeye gittiler.merdivenleri çabul çabuk çıkıp sıcak odaya girdiler.herzamanki gibi hafif bi vanilya kokusu vardı ve nedense çok nemliydi.köşede küçük bi masaya oturdular.
vahide'evet anlat bakalım neymiş bu sakladığın önemli konu?'
selcen çantasından fotoğraf makinesini ve not defterini çıkarttı.nedense saatine bakıp duruyordu.'bekle yaklaşık on dakika falan var'
'neye on dakika var ya açık konuş'
selcen heyecanlı görünüyordu'şşştt sadece bekle'
vahide ters ters baktı.....
o anda kapı açıldı ve içeri iri yarı bi adam girdi.
kafe tıklım tıklım doluydu.
adam içeri girince geleneksel bi şekilde herkez dönüp ona baktı komik bi görüntüydü doğrusu..
adam uzun siyah bi seyahat pelerini takmıştı.saçı sakalı birbirine karışmış yüzü pek şeçilmiyordu.en dikkat çeken elektirik mavisi gözleriydi.çok pejmürde görünüyordu sanki fantastik filimden çıkmış gibiydi..
selcen heyecanla iştee diye fısıldadı.
vahide şok olmuş şekilde'ne?onu sen cagırmadın diilmi bak gelip oturursa buraya ben giderim ona göre'
selcen kıkırdayarak'ya hayır bekle sadece'
adam siyah tozlu bi şişeden içkisini içti masaya altın para bırakıp hızla çıktı.
o anda selcen vahidenin kolundan tutup dışarı doru çekti.
vahide ne olduğunu anlayamadan adamın peşinde uzun bi süre koştular.
vahide nefes nefese'ya kızım nolur dur kim bu neden takip ediyoruz manyakmıyız biz ya!!!!'
selcen duymamış gibi adamı gözünden kaçırmamaya çalışıyordu.
sonunda adam eski küçük bir dükkana girdi...
iki kızda köşeden adamın çıkmasını beklemeye başladılar........
.................
aradan bir dakika anca geçmişti ki selcen vahide nin kolundan tutup dükkana daldı.vahide yine söylenmeye başlamıştı kızgın kızgın tezgahta duran yaşlı adama baktılar..
ama içeride kimse yoktu.sadece yaslı bir adam ve iki kız..zaten dükkan çok dardı ve tıklım tıklım eşya doluydu..tipik bir antikacıydı burası.
adam'evet buyrun bayanlar nasıl yardımcı olabilirim'
vahide adamın gözlerinde endişeli bir bakış gördü ve bozuntuya vermeden'eee ben dedem için bişeylere bakıcaktım antikalara bayılırda'''
adam gülümsedi ama yinede bakışlarında bişeyler sezmişti.
'evet tam size göre bişeylerim var biraz bekleyin'''
vahide hışımla selcene döndü.selcen masumca sırıttı...
hemen ardından tezgahın arkasına dolşıp incelemeye başladı.adamın içerden bişeyleri karıştırdığı anlaşılan sesleri geliyordu.
vahide dayanamıyordu sanki kızgınlıkla selceni tutp çekti tam o anda selcenin incelemekte olduğu tahta çubuktan ışıklar fışkırmaya başladı....
adam hızla geri geldi ama kimse yoktu...kızgınlıkla dükkanın bodrumuna koştu...
ertesi gün...
okulun kantininde oturuyorlardı selcen hızlı hızlı not alıyordu.vahide ise masada uyuyakalmıştı.
merdivenlerden iki uzun boylu çocuk göründü,etrafındakilere tuhaf hareketler yapıp sonrada kahkahayla gülüyorlardı.
selcen ters ters baktı sonra yazmaya devam etti..
vahide gözlerini araladı ama kaçamadı..
çocugun birisi sağına diğeride soluna oturup beklemeye başladılar...
vahide bıkkın bir sesle'bu bir kabus olmalı'
sağında oturan'aaaa dünya güzelimiz ve okulumuzun gururu neden burda uyuyorsun bebeğim'
ve yine kahkahayı bastılar..
selcen öfkeyle 'hüseyin, recep kesin şunu ya!!!!!!!'
'whoooowww sinirlenince daha bi güzel oluyorsunuz bayan'
'ya sizi kibarca kovduk şimdi defoluunn''
'güzel olduğunuz kadar küstahsınızda))))'
vahideye seranat yapıp kahkahalarla gözden kavboldular...
selcen endişeyle 'ya kokuyorum ben'
vahide'korkma canım ya bu sene mezum oluyorlar '
selcen 'ya o değil dünü hatırla belki takmıyorsun ama başımız belada olabilir'
vahide'ne yani bir antikacının fenerini oynadık diye hapse atılmayız...'
selcen tam ağzını açmıştı ki bir çocuk yanlarına geldi'vahide ziyaretcin varmış yaslı bir adam...'
selcen korkuyla baktı'gitme ya lutfen'
vahide umursamaz bir tavırla'ya gelirim birazdan sen beni burda bekle'
vahide koridora çıktı.iki adımda bir sınıf kapıları vardı yanında.yavaş yavaş yürüdü ama koridor tuhaf bir şekilde boştu. içgüdüsel olarak arkasına baktı ama kimse yoktu..
ilerlemeye devam ediyordu ki onu gördü
kalbi duracaktı sanki yaslı antikacı ordaydı ve tuhaf bir şekilkde sırıtıyordu.
vahide dondu kaldı
adam elini cebine götürdü ve o anda yan sınıftan bir çocuk çıktı adamı görünce vahideyi tutup koşmaya başladılar adam ateş ediyordu ama silahın sesi çıkmıyordu...
sokaga doğru çıkıp uzun süre koştular.sonra ikiside bir duvara yığılıp kaldı.....
devamı sonra...