08-20-2007, Saat: 05:34 PM
GİT.......... ME
Gitmelisin...
Yüzünü bir daha dönmeden gitmelisin...
Ardına ve arkanda bıraktığın bana bir daha dönmemek üzere gitmelisin...
Bu güne kadar seni görmediğim bir gün olmamıştı
Her gördüğüm an daha çok özlüyordum seni
Her gördüğümde içime biraz daha işliyordun
Sensiz nefes alamayacağımı düşünüyordum
Görüşemediğimiz iş saatlerimizde sesinle avunuyordum
Sesinle dolduruyordum içimde ki boşluğunu
Sesin kulağımda, varlığın içimdeydi...
Bir günü bir güne ekliyordum
Aşka aşık olmaktan vazgeçmiş, direkt sana aşık olmuştum
Seni bir bütün olarak sevmeyi öğrenmiştim
İçimde ki senden farklı yönlerini gördüğümde şaşırıyor
ama hiçbir zaman vazgeçmiyordum seni sevmekten
Artık sevgi ötesi bir durumdu varlığımda ki varlığın...
Ben, ben olmaktan çıkmıştım...
Ben, sen olarak yaşamaya başlamıştım...
Bir beklenti taşımıyordum sana karşı...
Bu güne kadar hep yalnızdım
Yalnızlığıma dokunulmasını, kanımda dolaşan özgürlüğümün kısıtlanmasını düşünemezdim
Fakat, yanımda olan senle yalnızlığım dağılmaya başlamıştı
Çevreme ördüğüm duvar gittikçe yıkılıyordu
Korkmam gerekirdi ama keyif alıyordum
Yeni bir ben buluyordum karşımda...
Bir beklenti istemediğini fark ettiğim anda şaşkına döndüm
Korkmuştun... Kaçmak istiyordun...
Yaşantında gittikçe şekillenen ve gittikçe sevdiğin benden korkmuştun
Beni daha fazla sevmekten korkmuştun
Benim sevgimin sorumluluğunu taşımaktan korkmuştun
Beni taşıyamamaktan korkmuştun...
Aramıza bir mesafe girdi, korkularımızın açığa çıkmasıyla...
Artık görüşmez olmuştuk... Kavgalarımız çıkmaya başladı...
Beraber yapamıyorduk ama ayrı iken hiç olmuyordu
Bir müddet ayrı kalmak istiyorduk
Canhıraş yürek bağırtıları ile teslim oluyorduk tekrar birbirimize...
Sevgi yüreğimde, sensizliğe teslim olmuştum...
Beklediğim seni, sana teslim etme zamanı idi...
Yüreğimde ki acıya rağmen sana seslendim...
"GİT", dedim...
Susma hakkını kullandığını söyledin...
Ancak, alamıyordum sevgiyi... Veremiyordum sevgimi...
Sevgimiz donmuş ve kalıp şeklinde bekler gibiydi...
Ve biz yenilmiştik...
"GİT", dedim...
Kanayan yüreğimde ki yara daha da açıldı...
"GİT ", dedim...
Gitmeni hiç istemedim...
Gitmeyi hiç istemedim...
"GİT", dedim...
"ME" 'yi ekleyemedim...
"GİT............. ME"
Gitmelisin...
Yüzünü bir daha dönmeden gitmelisin...
Ardına ve arkanda bıraktığın bana bir daha dönmemek üzere gitmelisin...
Bu güne kadar seni görmediğim bir gün olmamıştı
Her gördüğüm an daha çok özlüyordum seni
Her gördüğümde içime biraz daha işliyordun
Sensiz nefes alamayacağımı düşünüyordum
Görüşemediğimiz iş saatlerimizde sesinle avunuyordum
Sesinle dolduruyordum içimde ki boşluğunu
Sesin kulağımda, varlığın içimdeydi...
Bir günü bir güne ekliyordum
Aşka aşık olmaktan vazgeçmiş, direkt sana aşık olmuştum
Seni bir bütün olarak sevmeyi öğrenmiştim
İçimde ki senden farklı yönlerini gördüğümde şaşırıyor
ama hiçbir zaman vazgeçmiyordum seni sevmekten
Artık sevgi ötesi bir durumdu varlığımda ki varlığın...
Ben, ben olmaktan çıkmıştım...
Ben, sen olarak yaşamaya başlamıştım...
Bir beklenti taşımıyordum sana karşı...
Bu güne kadar hep yalnızdım
Yalnızlığıma dokunulmasını, kanımda dolaşan özgürlüğümün kısıtlanmasını düşünemezdim
Fakat, yanımda olan senle yalnızlığım dağılmaya başlamıştı
Çevreme ördüğüm duvar gittikçe yıkılıyordu
Korkmam gerekirdi ama keyif alıyordum
Yeni bir ben buluyordum karşımda...
Bir beklenti istemediğini fark ettiğim anda şaşkına döndüm
Korkmuştun... Kaçmak istiyordun...
Yaşantında gittikçe şekillenen ve gittikçe sevdiğin benden korkmuştun
Beni daha fazla sevmekten korkmuştun
Benim sevgimin sorumluluğunu taşımaktan korkmuştun
Beni taşıyamamaktan korkmuştun...
Aramıza bir mesafe girdi, korkularımızın açığa çıkmasıyla...
Artık görüşmez olmuştuk... Kavgalarımız çıkmaya başladı...
Beraber yapamıyorduk ama ayrı iken hiç olmuyordu
Bir müddet ayrı kalmak istiyorduk
Canhıraş yürek bağırtıları ile teslim oluyorduk tekrar birbirimize...
Sevgi yüreğimde, sensizliğe teslim olmuştum...
Beklediğim seni, sana teslim etme zamanı idi...
Yüreğimde ki acıya rağmen sana seslendim...
"GİT", dedim...
Susma hakkını kullandığını söyledin...
Ancak, alamıyordum sevgiyi... Veremiyordum sevgimi...
Sevgimiz donmuş ve kalıp şeklinde bekler gibiydi...
Ve biz yenilmiştik...
"GİT", dedim...
Kanayan yüreğimde ki yara daha da açıldı...
"GİT ", dedim...
Gitmeni hiç istemedim...
Gitmeyi hiç istemedim...
"GİT", dedim...
"ME" 'yi ekleyemedim...
"GİT............. ME"
