08-27-2007, Saat: 09:56 AM
saatlerce baktım fotoğrafa..
aklıma kazımaya çalıştım o kareyi.. başka bir yerde olduğunu kabullenmeye çalıştım.. başka bir masalın kahramanı olduğuna kendimi inandırmak istedim.yapacak birşey olmadığını gördükçe içim acıdı.. olsun dedim. yinede devam ettim o fotoğrafa bakmaya! acıya alışmalı insan.. birgün nasılsa görecektim seni biryerlerde, başka birileriyle.. yada hiç bilmeyeceğim ne yaptığını.. o kadar uzak olacagız mesela..
birtek acı çektiğimde yaşadığımı hissedebiliyorum ! belki bu yüzden kendime çok defa acı çektirdim. çaresiz kaldığım o kadar çok anı hatırlıyorum ki.. herkesten kaçmak istediğim zamanlar o kadar yakın ki.. yapabilir miyim, terkedebilir miyim yaşadığım yerleri hiç bilmiyorum ama, gitmeyi hep istedim..
bilinmezliklerden hep nefret ettim ben. öldüğümde ne olacağını bilmediğim içinde onu hiç denemedim. nasılsa birgün gelecek dedim, hiç ani olmayacaktı benim için..
ölüm ve yaşam..
ikisini birbirinden ayıran o ‘ince’ çizgiyi düşünüyorum çok defa. o çizginin üzerinden yürümek hiç de kolay olmuyor.. yaşama düşmeyi becerebilirsen belki bir şansın daha olabilir insan kalabilmek için..
ölümse; çok kolay..
aklıma kazımaya çalıştım o kareyi.. başka bir yerde olduğunu kabullenmeye çalıştım.. başka bir masalın kahramanı olduğuna kendimi inandırmak istedim.yapacak birşey olmadığını gördükçe içim acıdı.. olsun dedim. yinede devam ettim o fotoğrafa bakmaya! acıya alışmalı insan.. birgün nasılsa görecektim seni biryerlerde, başka birileriyle.. yada hiç bilmeyeceğim ne yaptığını.. o kadar uzak olacagız mesela..
birtek acı çektiğimde yaşadığımı hissedebiliyorum ! belki bu yüzden kendime çok defa acı çektirdim. çaresiz kaldığım o kadar çok anı hatırlıyorum ki.. herkesten kaçmak istediğim zamanlar o kadar yakın ki.. yapabilir miyim, terkedebilir miyim yaşadığım yerleri hiç bilmiyorum ama, gitmeyi hep istedim..
bilinmezliklerden hep nefret ettim ben. öldüğümde ne olacağını bilmediğim içinde onu hiç denemedim. nasılsa birgün gelecek dedim, hiç ani olmayacaktı benim için..
ölüm ve yaşam..
ikisini birbirinden ayıran o ‘ince’ çizgiyi düşünüyorum çok defa. o çizginin üzerinden yürümek hiç de kolay olmuyor.. yaşama düşmeyi becerebilirsen belki bir şansın daha olabilir insan kalabilmek için..
ölümse; çok kolay..
