09-03-2007, Saat: 09:05 AM
Şimdilerde yaralı bir yürek var bende.
Kolay olmuyo yaralı bir yüreği taşıması ama hayat bunada alıştırıyo.Bir aşk insana bu kadar acı verebilir mi?Bu kadar derinden yaralayabilir mi? Benimde hakkım değil miydi mutluluk?Neden hep elimden kayıp giden mutluluk oldu_?
Hiçbişeyden nefret etmedim yalan sevgilerden nefret ettiğim kadar...Ama bende şimdi yalan bir sevdaya tutulur oldum.Ne kadar kaçtıysamda OLMADI.Kurtulamadım bir türlü.Ben kaçtıkça sanki içine çekiyodu beni.Kaçtıkça daha çok yakalandım..En sonunda bende pes ettim.DAha çok yanar daha çok kanar oldu yüreğim ama tutulmuştum işte yalandan bir sevdaya..
Artık alışmam gerekiyodu ayrılığa.Sevmesemde ayrılıktı işte bu.Kaç kez denedim unutmayı kaç kez denedim kalbimden silip atmayı...ama Olmadı..Unutmaya çalıştıkça daha çok hatırladım kalbimden siliyim dedikçe sanki adeta kalbime kazınır oldu ismin...
Ama ayrılıktı acıydı bu.Başka çarem yoktu.Ne kadar unutamasamda unutmak zorundaydım.Ne kadar adın kazınsada kalbime silip atmak zorundaydım seni...
Bir şekilde ama bi şekilde çıkmalıydın hayatımdan..
Demiştim ya nefret ederim yalan sevdalardan yalandan sevip sevilenlerden...
Artık yalanlar olmayacaktı hayatımda.çıkarıyorum hayatımdan yalan sevdaları..
EY YaLaN SevDaM!
çıkarıyorum seni hayatımdan,çıkarıyorum artık yalanları...Bu yaralı yüreğim daha fazla kaldıramaz bu yalan svdayı...
HoşÇakal yalan sevdam HOŞÇAKAL!!!