09-05-2007, Saat: 08:20 PM
Sen beni hangi hakla bana bırakmazsın. Çöker ruhum yüzünü görebilme umuduyla. Kaşlarım çatılır öylece yapayalnız kendimi bildiremediğim sokaklara atlarım. Düşümü sen diye bulutlara, gülmelerini sensiz sabah doğumlarına kazırda yavaşça büyürüm.
Denizime deryalar karışır, ruhum bu aşkı kalbinin en derinine, tam ortasına, benim varlığıma bulaştırır. Sesi kesilir o karınca kararınca vahim adımlarının.
Hicaz şahsıyla bir sevda konar havaya, saçlarım sen diye diye dalgalanır. . Canıma kastetmez bu hasret.
Ben onca zamanı bir şişe şarap yıllanmışlığıyla yudumlarım. Parmağımda veya boynumda emanetin kalır. Ben sana duyduğum aşkı gölüme tokmak yaptırırım. Bir bestenin son hali içim. Sunumu zor değil alt tarafı tasavvufunda kalırım ben bu biçareliğin.
Ateşi dinmek bilmeyen gecelerin ölümüne şahit olur benliğim. İşte o zaman daha iyi anlarım, ağacımda dallanıp budaklanan sensizliğin. Son sahnesi mutlu bitsin isterim bu perdenin.
Bence ağır olmalı hayat, bitirmeden önce her şeye başlamış olmalı bütün sevdalılar. Can üç kuruşa gitmemeli yani. Sevda sana ağır geldiği kadar bana da dişlenmeli.
Gün, geçmeli, gece gelmeli ama sana bir yemin, bana bin paha biçilmeli. Gök kubbenin altına dua edilmeli yada. Ayrılığın hikâyesi yazılmadan silinmeli. Tırnaklarım diplerinden kazınır gibi elimde silahım. Senden kalanları teker teker anlattım.
Üzgünüm!
Sır değil artık benim sana kanattığım aşkım.
Deli kızın çeyizi, işte bak bunlarda benim kalbimden sana ayırdıklarım.
İçerleniyorum aslında bu kadar acıya ama seni beklemek de ayrı bir hava veriyor canıma. Sanki bir okyanusa koca bir gökdelen inşa ediyorum. Diyorum ya ben bu aşka hiç birey değil sadece kendimi veriyorum.
Ellerinde şimdi dizginleri bütün bünyemin.
İşte buyur kendi hayatımdan iflas ediyorum...
Denizime deryalar karışır, ruhum bu aşkı kalbinin en derinine, tam ortasına, benim varlığıma bulaştırır. Sesi kesilir o karınca kararınca vahim adımlarının.
Hicaz şahsıyla bir sevda konar havaya, saçlarım sen diye diye dalgalanır. . Canıma kastetmez bu hasret.
Ben onca zamanı bir şişe şarap yıllanmışlığıyla yudumlarım. Parmağımda veya boynumda emanetin kalır. Ben sana duyduğum aşkı gölüme tokmak yaptırırım. Bir bestenin son hali içim. Sunumu zor değil alt tarafı tasavvufunda kalırım ben bu biçareliğin.
Ateşi dinmek bilmeyen gecelerin ölümüne şahit olur benliğim. İşte o zaman daha iyi anlarım, ağacımda dallanıp budaklanan sensizliğin. Son sahnesi mutlu bitsin isterim bu perdenin.
Bence ağır olmalı hayat, bitirmeden önce her şeye başlamış olmalı bütün sevdalılar. Can üç kuruşa gitmemeli yani. Sevda sana ağır geldiği kadar bana da dişlenmeli.
Gün, geçmeli, gece gelmeli ama sana bir yemin, bana bin paha biçilmeli. Gök kubbenin altına dua edilmeli yada. Ayrılığın hikâyesi yazılmadan silinmeli. Tırnaklarım diplerinden kazınır gibi elimde silahım. Senden kalanları teker teker anlattım.
Üzgünüm!
Sır değil artık benim sana kanattığım aşkım.
Deli kızın çeyizi, işte bak bunlarda benim kalbimden sana ayırdıklarım.
İçerleniyorum aslında bu kadar acıya ama seni beklemek de ayrı bir hava veriyor canıma. Sanki bir okyanusa koca bir gökdelen inşa ediyorum. Diyorum ya ben bu aşka hiç birey değil sadece kendimi veriyorum.
Ellerinde şimdi dizginleri bütün bünyemin.
İşte buyur kendi hayatımdan iflas ediyorum...