09-25-2007, Saat: 03:12 PM
Ben ilk defa sevdim yürekten ve hakkını vererek!!!!"
Bekli de şimdi canımın bu kadar acımasının sebebi budur!..evet doğru ayrılık benim seçimimdi.
Ama sebebi bana hem bir nefes gibi tanıdık hem de uzay gibi yabancı oluşundu fark etmesende!
Evet beklide keşfetmemi bekledin seni!...
Ama hiç izin vermedin bana.
Yaklaştıkça sana kaçıp uzaklaştın benden.
Benle hayatını paylaşmak istediğini söyleyip hep sır gibi kapattın içini bana!
Oysa ben seni her şeyini sevmiştim!
Beni kıran yanlarına bile hasretim şimdi…..
Her şey bu kadar zor ve acı verici olmak zorundamıydı sanki?
Hep merak ederdim sensiz yaşayabilirmiyim diye evet bak yaşıyorum işte!
Eğer nefes almak yaşamaksa…….
Yeni yeni öğreniyorum her şeyi sensizliği bile.!
Meğer ne kadar acımasızmış hayat…
Sen ne kadar az sevmişsin beni, ne kadar kolay vazgeçmişsin sevginden!?
Hani hep yanımdaydın ölsem gelirdin peşimden,
hani ben senin her şeyindim ve sen hiç birşeyin olmadan yaşayamazdın?!! Hani ben senin bebeğin sevdiğindim?
Hani hani??
Hani nerdesin şimdi ve kimlerlesin sildin beni biliyorum ama olmuyor işte ben senin yaptığını yapamadım.!
Silemedim seni kalbimden!!!
Beni hep kandırmana ve bırakıp gitmene rağmen bekliyorum
seni çekip gittiğin yerde yine aynı sevgiyle senin gibi değil!!
Yürekten sevdim ben.
Bense seni yaşama sebebim kabul ettim…
Şimdi damarlarımla dolaşıyor sevgin, bütün hücrelerimde sen varsın,
sen benim iliklerime işledin ölsem içimden sen çıkacaksın sanki..
Biliyorum bigün ya kurtulacağım bu sevgiden yada her acı gibi buna da alışacağım ağlaya ağlaya, yüreğim yana yana!!!
Alışmalıyım hatta unutmalıyım!!
Ama biliyorum sevdiğim;
“Ben seni sensiz yaşamaya mahkumum!!!!!..”
Sen benim herşeyim;
Ben senin hiçbirşey'inmişim geçte olsa anladım!!!
Bekli de şimdi canımın bu kadar acımasının sebebi budur!..evet doğru ayrılık benim seçimimdi.
Ama sebebi bana hem bir nefes gibi tanıdık hem de uzay gibi yabancı oluşundu fark etmesende!
Evet beklide keşfetmemi bekledin seni!...
Ama hiç izin vermedin bana.
Yaklaştıkça sana kaçıp uzaklaştın benden.
Benle hayatını paylaşmak istediğini söyleyip hep sır gibi kapattın içini bana!
Oysa ben seni her şeyini sevmiştim!
Beni kıran yanlarına bile hasretim şimdi…..
Her şey bu kadar zor ve acı verici olmak zorundamıydı sanki?
Hep merak ederdim sensiz yaşayabilirmiyim diye evet bak yaşıyorum işte!
Eğer nefes almak yaşamaksa…….
Yeni yeni öğreniyorum her şeyi sensizliği bile.!
Meğer ne kadar acımasızmış hayat…
Sen ne kadar az sevmişsin beni, ne kadar kolay vazgeçmişsin sevginden!?
Hani hep yanımdaydın ölsem gelirdin peşimden,
hani ben senin her şeyindim ve sen hiç birşeyin olmadan yaşayamazdın?!! Hani ben senin bebeğin sevdiğindim?
Hani hani??
Hani nerdesin şimdi ve kimlerlesin sildin beni biliyorum ama olmuyor işte ben senin yaptığını yapamadım.!
Silemedim seni kalbimden!!!
Beni hep kandırmana ve bırakıp gitmene rağmen bekliyorum
seni çekip gittiğin yerde yine aynı sevgiyle senin gibi değil!!
Yürekten sevdim ben.
Bense seni yaşama sebebim kabul ettim…
Şimdi damarlarımla dolaşıyor sevgin, bütün hücrelerimde sen varsın,
sen benim iliklerime işledin ölsem içimden sen çıkacaksın sanki..
Biliyorum bigün ya kurtulacağım bu sevgiden yada her acı gibi buna da alışacağım ağlaya ağlaya, yüreğim yana yana!!!
Alışmalıyım hatta unutmalıyım!!
Ama biliyorum sevdiğim;
“Ben seni sensiz yaşamaya mahkumum!!!!!..”
Sen benim herşeyim;
Ben senin hiçbirşey'inmişim geçte olsa anladım!!!
: