09-26-2007, Saat: 05:27 PM
Bir bildiğim varsa o da bittiğimdi.Gözlerimi kapatıp açtığımda tek gördüğüm gidişindi..
Bakışlarım "seni seviyorum" yüklü bir bulut gibi arkandan yağıyordu.Fazla "sen"le yüklü olduğu için kendini hafifletiyordu.Döndüğüm her yer karanlıktı,nereye baksam seni anlatıyor,acımı kat kat arttırıyordu.Aşkımı kazıdığım duvar buruk bir acıyla beni taşımaya çalısıyordu bense toparlayamıyordum bir türlü yere düşen kalp kırıntılarımı...Sevmek, sevebildiğin kadar sevmekti aşk.Ayrılık,giden için gidebildiği kadar gitmek, kalan için yaşabildiğin kadar yaşamaktı..
Var olmayı başaramadım,yaşayamadım...
Sensizliğin karamsarlığı belkide bu sessizliğim.
Sakinim..
Hissizim..
Ve hala aşığım...Çıktığın kapım olsada kalbimde hala tutuklusun..
Susar sandığım ve kimselere duyuramadığım çığlığımla arkandan koşmaya çalışıyorum..Gecenin inadına,binbir dertle yolumu kesen çaresizliğimle birazda kimsesiz bir gülücükle peşindeyim..Ama arkasında takıldığım sen,ellerinle ittin beni sonsuz uçurumlara...
Sevdam yanlız...
Sevdam yetim şimdi....
Uzulmemek gerek,kaybettiğimin yerine ne koysam dolduramam...Boş kalacak yerin hep bomboş..Tıpkı ardından gözlerimin baktığı gibi bomboş...Alışmayı hiç başaramıycağım sensizliğe,ecelle sonladıramadığım hayatımı,ellerinle sen bitirdin...
Severek unutmak olur iş mi
Bilerek uçuruma önden atlanır mı ki
Kaybettiğinin yerine ne koysan dolmaz
Boş bırakacağım yerini
Hep bomboş.....
alıntı