''Dost,hayat boyu kollayan koruyan,acı tatlı iyi kötü her gününde yanından ayrılmayandır''
demiş atalarımız,
ben daha önceleride yaşadım bu tarife uyan günlar fakat daima bi boşluk hissettim,
benliğimi kemiren,
oysa herdaim yanımda olmuştur dostlarım karşılıklı yardımlara koşmuşuzdur,
hiç koşulsuz,
ama şimdilerde eski dostalarımıa ihtiyaç duymuyorum eskisi kadar onları sık aramıyorum,
gerek duymuyorum,
sebebini anlamaya çalıştım dün akşam,
nedir beni bu kadar değiştiren nedir beni bu kadar dostlarımdan ayrı durmaya zorlayan,
onlara ihtiyaç duyurmayan,
sebebler aradım beynimin dağarcıklarında,
önceki GÜNLER'imi böldüm,DÜN'le çarptım,
BUGÜN'le topladığımda,YARIN'dan çıkan sonuç,
tüm yeniden matematiklseliklere rağmen sonuç
SEN'din,
''nasıl olur dedim kendi kendime AŞK ayrı SEVGİ ayrı DOSTLUK ayrı,hepsini bi arada yaşayamazsın''
oysa tekrar tekrar kontrol ettiğimde SEN'i bulduğumu anladım,
SEN varsan hayatımda başka bi DOST'a ihtiyacım yoktu artık,
bi dostumdan duymuştum,
''DOSTLUK EN UMULMADIK ANDA OMZUNDA HİSSETTİÄžİN Bİ DOKUNUŞTUR''
o dokunuşu SEN'de hissettim ben,
evet DOST'um tekrar tekrar bi kere daha söylüyorum,
hoş geldin,
yüreğime, benliğime,BUGÜN'üme YARIN'larıma,
DOST................GÖNÜL ..................DOST
omzumdaki küçücük dokunuş,
SENİ SEVİYORUM...ABİM....