10-16-2007, Saat: 08:21 PM
o zaman yok say beni.
hiç olmayanlara,
hiç gelmeyenlere,
hiç sevmeyenlere.
................
unutana yazma adımı, unutulana yaz....
ki ben seni.... hani Nazım der ya 'yere saplı bıçakların ışıltısında' ben seni yüreğime saplı bıçakların ışıltısında.
bıçaklar ki bursa işi, bıçaklar ki söğüt yaprağı. ha bire dem vurur kanamalardan.
ben seni en amansız....
hani adresimizi yitirmiştik zaman içinde, hani iklimimizi, coğrafyamızı.
yıllar sonra bulup bir birimizi
ben seni en utangaç
ben seni en masum ........................
bir çocuk bulmuştum uzak zaman içinden, yanaklarında güneş çatlağı ve sarıya çalan saçları. bir zeytin ağacının dibinde acı ninniler çalınan mayasına.
gözleri dalgın, hiç gelmeyecekleri bekleyen.
bir çocuk incir sütlerinde hasretini yineleyen.
bir çocuk bulmuştun, tüm hayattan vazgeçti sini kuşanmış, ellerinde bir tutam ayaz,ellerinde kar karası, yüreğinde barikat, gözleri intihar bakan.
bir çocuk kaybolmuş, bir göç telaşesinde unutmuş kendisini.
bir çocuk bulmuştuk ikimiz.
bir ceylan,
bir serçe,
bir ürkek....
sevgi koymuştuk adını.
bir çınar yaprağıydık ikimiz. sen bir yarısı, ben bir. bir çınar yaprağı rengimiz ilkbahara çalmıştı hani.
kışları erken açtı ve yana yana sarıya bir çınar yaprağı.
döne döne unutulana yaz beni.
rüzgarlarda, rüzgarlarında çekip gittiğinin.
Unutulana.... bir bıçağın ucuyla.
kalın çizgili notlar düşemediysen benden yana satır aralarına hayatının,ne desem ki?
ne desem çare değil bilirim.
ne etsem çare ....
hayasızlıklarımı unuttum,
bağırıp çağıran yanımı,
çocuk yanımı,
şımarık yanımı sende bıraktım.
büyüdüm, adam oldum.
'zaten büyüktün, zaten adamdın' dersin sen şimdi. olsun, yinede daha bir büyük, daha bir adam.
artık bilirim yola çıktıların sona gittiğini.
artık bilirim döngellerin ayaküstü merhabalar gibi soğuk ve kısa olduğunu.
artık bilirim kopunca tutmadığını.... büyüdüm dedim ya.
artık göz yaşlarımı ar bilirim, utanırım kendimden.
artık bir İsa gibi.... sağ yanıma tokat atarsın, sol yanımı dönerim.
olmadı çarmıhına ger beni!!
ve unutulana çak yüreğimden.
Küsmem.
ben artık bir yunus, bir emre, bir evliya, bir derviş.
artık rahat değilsen,
artık 'aman' lar la anıyorsa dilin beni,
ve ekşitiyorsam yüzünü......
UNUTULANA YAZ ADIMI, UNUTANA DEÄžİL
BELKİ BİR GÜN YİNE BİR ÇOCUK KALABALIÄžIYLA DÖNER GELİRİZ .....
hiç olmayanlara,
hiç gelmeyenlere,
hiç sevmeyenlere.
................
unutana yazma adımı, unutulana yaz....
ki ben seni.... hani Nazım der ya 'yere saplı bıçakların ışıltısında' ben seni yüreğime saplı bıçakların ışıltısında.
bıçaklar ki bursa işi, bıçaklar ki söğüt yaprağı. ha bire dem vurur kanamalardan.
ben seni en amansız....
hani adresimizi yitirmiştik zaman içinde, hani iklimimizi, coğrafyamızı.
yıllar sonra bulup bir birimizi
ben seni en utangaç
ben seni en masum ........................
bir çocuk bulmuştum uzak zaman içinden, yanaklarında güneş çatlağı ve sarıya çalan saçları. bir zeytin ağacının dibinde acı ninniler çalınan mayasına.
gözleri dalgın, hiç gelmeyecekleri bekleyen.
bir çocuk incir sütlerinde hasretini yineleyen.
bir çocuk bulmuştun, tüm hayattan vazgeçti sini kuşanmış, ellerinde bir tutam ayaz,ellerinde kar karası, yüreğinde barikat, gözleri intihar bakan.
bir çocuk kaybolmuş, bir göç telaşesinde unutmuş kendisini.
bir çocuk bulmuştuk ikimiz.
bir ceylan,
bir serçe,
bir ürkek....
sevgi koymuştuk adını.
bir çınar yaprağıydık ikimiz. sen bir yarısı, ben bir. bir çınar yaprağı rengimiz ilkbahara çalmıştı hani.
kışları erken açtı ve yana yana sarıya bir çınar yaprağı.
döne döne unutulana yaz beni.
rüzgarlarda, rüzgarlarında çekip gittiğinin.
Unutulana.... bir bıçağın ucuyla.
kalın çizgili notlar düşemediysen benden yana satır aralarına hayatının,ne desem ki?
ne desem çare değil bilirim.
ne etsem çare ....
hayasızlıklarımı unuttum,
bağırıp çağıran yanımı,
çocuk yanımı,
şımarık yanımı sende bıraktım.
büyüdüm, adam oldum.
'zaten büyüktün, zaten adamdın' dersin sen şimdi. olsun, yinede daha bir büyük, daha bir adam.
artık bilirim yola çıktıların sona gittiğini.
artık bilirim döngellerin ayaküstü merhabalar gibi soğuk ve kısa olduğunu.
artık bilirim kopunca tutmadığını.... büyüdüm dedim ya.
artık göz yaşlarımı ar bilirim, utanırım kendimden.
artık bir İsa gibi.... sağ yanıma tokat atarsın, sol yanımı dönerim.
olmadı çarmıhına ger beni!!
ve unutulana çak yüreğimden.
Küsmem.
ben artık bir yunus, bir emre, bir evliya, bir derviş.
artık rahat değilsen,
artık 'aman' lar la anıyorsa dilin beni,
ve ekşitiyorsam yüzünü......
UNUTULANA YAZ ADIMI, UNUTANA DEÄžİL
BELKİ BİR GÜN YİNE BİR ÇOCUK KALABALIÄžIYLA DÖNER GELİRİZ .....
