11-23-2007, Saat: 02:04 PM
BiLmem kaç qündür,
biLmeden qeçip qiden kaç qünün oLduqunu/ öLdüqünü dü$ünüyorum..
tutsaydın ne oLacaktı saçLarındaki öLü keLebekLeri,
ı$ıqını kapasaydın odanın/
mumu nasıL yakacaqını ve kibritin ucundaki parmak uçLarının sesimi nasıL tutu$turacaqını…
AkLımdakiLeri düzenLi bir cümLe birLiqi iLe anLatmam o kadar qüç ki,
bunu yazarken anLaya biLiyorum asLında, sadece keLimeLeri duyduqum bir müziqin içinde kayboLuyor aLnın....
Dayadıqın yoLcuLukLar da kafandaki en kırıLqan hücrede yerini yurdunu soran bir soru oLurdu her$ey..
Her$ey sırtından akmı$ bir qöLqe oLurdu, yüzLeri unut...
Unut, kaLmayacak parmakLarının patikasında kayboLmu$ bir yoL..
Kanmayacak qözLerin üzerinde qümü$ten bir Levha arama asıLmayacak sözLerin benim omuzLarımda..
AkLımda ki en AK aLana sızmı$ sesinden kurtuLacaqım..
unut... unutacaqım...
Ben, kirLetiLmi$ bütün yaqmurLarı senin dizLerinde sakLadıqın qöçLerLe kar$ıLayacaqım
/ bin dereden su qetirmek de oLur ama/
bir kimse de durduqu qibi durmuyor meret...
Senin dizLerin de sakLadıqın qöçLerLe duracaqım..
akLımdakiLeri düzenLi bir cümLe birLiqi iLe baqLadıqım di$Lerden sızıyor kokusu mevsimin, dokunuyor ve yakıyor..
Nadasa bırakıyoruz sesLeri...
Bir küs boyunca..
En iyimser yıLdız qöçünde o yoLa
/ tozdan ve ı$ıktan yoLa/
avuçLarımLa akLımı sınayacaqım i$aretLer bırakıyorum..
Okuduqum kitabın sayfaLarında bırakıyorum qözLerimi, etten ve kemikden oLmasın diye sözLerim..
Ve adiL deqiL unutma...
Sadece adiL deqiLdi ..
yüzündeki bütün izLer de seni azad ettim.
sesindeki bütün benLerde affet kendimi
tuttum sözümü..
Ve kapattım odamın ı$ıqını, karanLık bir sessizLik de çaLdım mumdan kesiLmi$ saçLarındaki yaraLarı...
NasıL unutmam qerekiyorsa her$eyi. $imdi tamda öyLe hatırLıyorum..
Baqı$La...
$imdi tamda öyLe hatırLıyorum/
martı çıqLıkLarını ve sesindeki yosun kokusunu
boquLmadıqım tek deniz oLacaksın..
biLmeden qeçip qiden kaç qünün oLduqunu/ öLdüqünü dü$ünüyorum..
tutsaydın ne oLacaktı saçLarındaki öLü keLebekLeri,
ı$ıqını kapasaydın odanın/
mumu nasıL yakacaqını ve kibritin ucundaki parmak uçLarının sesimi nasıL tutu$turacaqını…
AkLımdakiLeri düzenLi bir cümLe birLiqi iLe anLatmam o kadar qüç ki,
bunu yazarken anLaya biLiyorum asLında, sadece keLimeLeri duyduqum bir müziqin içinde kayboLuyor aLnın....
Dayadıqın yoLcuLukLar da kafandaki en kırıLqan hücrede yerini yurdunu soran bir soru oLurdu her$ey..
Her$ey sırtından akmı$ bir qöLqe oLurdu, yüzLeri unut...
Unut, kaLmayacak parmakLarının patikasında kayboLmu$ bir yoL..
Kanmayacak qözLerin üzerinde qümü$ten bir Levha arama asıLmayacak sözLerin benim omuzLarımda..
AkLımda ki en AK aLana sızmı$ sesinden kurtuLacaqım..
unut... unutacaqım...
Ben, kirLetiLmi$ bütün yaqmurLarı senin dizLerinde sakLadıqın qöçLerLe kar$ıLayacaqım
/ bin dereden su qetirmek de oLur ama/
bir kimse de durduqu qibi durmuyor meret...
Senin dizLerin de sakLadıqın qöçLerLe duracaqım..
akLımdakiLeri düzenLi bir cümLe birLiqi iLe baqLadıqım di$Lerden sızıyor kokusu mevsimin, dokunuyor ve yakıyor..
Nadasa bırakıyoruz sesLeri...
Bir küs boyunca..
En iyimser yıLdız qöçünde o yoLa
/ tozdan ve ı$ıktan yoLa/
avuçLarımLa akLımı sınayacaqım i$aretLer bırakıyorum..
Okuduqum kitabın sayfaLarında bırakıyorum qözLerimi, etten ve kemikden oLmasın diye sözLerim..
Ve adiL deqiL unutma...
Sadece adiL deqiLdi ..
yüzündeki bütün izLer de seni azad ettim.
sesindeki bütün benLerde affet kendimi
tuttum sözümü..
Ve kapattım odamın ı$ıqını, karanLık bir sessizLik de çaLdım mumdan kesiLmi$ saçLarındaki yaraLarı...
NasıL unutmam qerekiyorsa her$eyi. $imdi tamda öyLe hatırLıyorum..
Baqı$La...
$imdi tamda öyLe hatırLıyorum/
martı çıqLıkLarını ve sesindeki yosun kokusunu
boquLmadıqım tek deniz oLacaksın..
Alıntı:[i][b][SIZE=3]ardı$ık kayqıSızLık kRizLerime yaBanCı oLdum..anLatmaya caLı$an bi maSaL kahramanıyım..[/SIZE][/b][/i]