[SIZE=3]Gece karanlık ,karanlık hüzün ,hüznünse anlamı çok alfabemde…
Simsiyah sularında kayboldum şehrimin dün.
yıkıntılarımın enkazlarını teker teker sonsuz derinliklerine var gücümle salladım.
Uzaktaki yalnız ama başı dimdik fenereyse hiç aldırmadım.
Yaraladı çünkü kendine güveni beni.
Başının yere eğilmemesi sızdı içime acı acı.
Herkes’in ışığıydı,umuduydu,kurtuluşuydu o..
Oysa [SIZE=3]BEN…
[/SIZE]
Rotamı almış giderken;
umuttan her dem tokat yemiş müebbet mahkum,
yine kandırdım kendimi.
Elimde kalacak dolmaz boşlukları yine acizane yok sayarak inanmamın bedeli,tadına bakıyorum kan kokan tuzlu yaşlarımın.
Her dakika ayrı bir ağıtı öğreniyorum bana kalan zamanlarımda.
Ne zılgıtlar varmış önceden gülüp geçtiğim acıdan yangına tutulmuş mecnunların yarlığında.
Şimdi, kendi seslerimin çokluğundan uyuştu, içinin büyüklüğü omuzlarıma ağır gelen beynim.
Zılgıt zılgıt,ağıt ağıt,buram buram çaresizliğimi bağırıyorum şehrimin sokaklarına.
Gelir misiniz…?
Sırata asılı kalmış yok sayılışlarımla,yavaş yavaş ateş yanıklarıyla süsleniyor bedenimin en iç yanları.
Elimi bırakırsam İBRAHİM’İN kıssasına dönmeyecek sonum biliyorum…
Dönersem geri NUH gibi korkularımı toplayıp yeni bir varoluşa yelken açamayacağım…
YUSUF gibi kalacağım kör kuyularda…
Replikler şaşırıldı.
Kim kimin kıyalarında kıyama duramadı? kaçak bu hikayede.
Kabullenirken en ağır cezaları,aslında bilmiyorum hüküm giydiğim suçum neyin kısaltılmışlığı?
Yok sayana sebep sorulmaz,
Ellerinin boşluğunda zaten olmayan sıcaklığının ağırlığı duyurulmaz,
Giderken üzerine yığdıklarından bahis açılmaz…
Güneş batar sıcaklığını çekip günlerimden.
Ay şavkının ışıltılarıyla,izinsiz dalar gecelerime.
İstanbul yine kanar,yedi tepesinde yedi ağıt hikayesiyle…
Bana ise yazarın (s)aklıma takılan son sözünü tekrarlamak kalır…
ÜSTÜM KALSIN…
(YAN)ıl(DIM)…
[/SIZE]
Zılgıt zılgıt,ağıt ağıt,buram buram çaresizliğimi bağırıyorum şehrimin sokaklarına.
Gelir misiniz…?
Çok güsel olmuş tşkler...
owww çoq güzel olmuş ellerine sağlıq
yha 1 sorum olcaq resim nasıl koycaz yardım ederbilceq war mı?
Şiir okuyalım
sen ben ikimiz
Benzeri çokça olan şiirler
Yani yaşam gibi yani ölüm gibi
Yani ne bileyim ayrılık gibi...
Nazım'ı oku bana ağlayarak
Ben de Asaf’ı okuyayım
Neden beyazın birinci seçildiğini
Ya da neden sonbaharın süpürülmediğini
Paylaşılınca neden yalnızlık olamadığını
-Oysa yalnızlığı paylaşsan da
Yüzlerce kişi arasında olsanda yalnızsındır.
Sevdiğimsin ama bu yetmiyor y-a-l-n-ı-z-ı-m.-
Bunları şiir tonuyla değil gülerek okuyayım.
Sen ağla ben güleyim...
Şiir okuyalım...
Upuzun sabahlar gibi
Sonra aydınlık değil sırf
Karanlık şiirleri de...
İçimizi karartmak için değil
Mumu söndürmemek için alevi güçlü tutmak için
Okuyalım her çeşit şiir...
Bu zamanda en kötü düşman alışılmışa alışmak
Ayak uydurmak düşünmeden
Ve en kötü şey hazırcılık
Sanki beynimiz şiirimiz yokmuş gibi
Şairleri çok severim şiir yarattıkları için.
Şiiri çok severim şairin gönlünde
Tonlarca mayalandıkları için
Şiir severleri çok severim
Yeni dünyaları buldukları
Ve yürekleri yüreklerle paylaştıkları için.
Geriye kim kaldı bir düşüneyim
Belki de saymakla bitmez çoktur benim sevdiğim.
Şiir okuyalım şiirin sonuna gelmemek için
Sonları sevmem bilirsin
Hele yaşam sonlarını
Şiir sonlarını sevda sonlarını bilirsin.
Bir son vardır ki onu çokça severim
Hasretin sonu hasret hasret
Bitmeyecek gibi gelen hasret! ..
Teşekkürler prensesim güzel yüreğine sağlık..
Ben hep gelirim peşinden ..
Sevgilerimle ...
Ben teşekür ederim sana Kraliçem benim..
Sen gel sakın ayrılma benden....Sen gelmezsen ben gelirim peşinden
Sen yeni bir albümün
Yepyeni bir sayfasısın
Maziden kalmayanlar arasında
Her şeyi ile yepyeni
Sevinçleri mutlulukları ve çoşkusuyla
Sen yeni bir günün
Açan ve de solmayacak olan
Kraliçesisin
Her sabah yeniden güneşle yükselecek sevgin
Gece yıldızlarla parlayan güzelliğinle
Güzel yarınlı umutlarımın tomurcuğusun.
[SIZE=2]Simsiyah sularında kayboldum şehrimin dün.
yıkıntılarımın enkazlarını teker teker sonsuz derinliklerine var gücümle salladım.
Uzaktaki yalnız ama başı dimdik fenereyse hiç aldırmadım..
Emeqine SaqLik .. [/SIZE]
Sen mutluluksun..
Benim için mutluluk bir bakışındı senin..
ufak bir tebessümün...ansızın yolladığın mesaj.."Kraliçem"i duymaktı senin dilinden..
Sevgini hissettiğim ruhunda mutluluk Hilalim..
kalbine dokunmak gözlerindeki ışığı görmek mutluluk..
hep yüreğinde kalmayı istemek benim mutluluğum..
Ben doğallığını sevdim senin,herkes"doğruyum"derken,doğruyum demeden"doğrum"olmanı sevdim özünle sevdim seni...
Mutluluk senin olduğun her yer benim için varlığın mutluluk PRENSESİM...
TEŞEKKÜRLER CANIM BENİM.....
SEVGİLERİMLE....
