01-29-2008, Saat: 01:37 PM
Karanlık,puslu,sessiz bir gecenin ortasındayım şimdi.Gökyüzüne bakıyorum,ay tam karşımda,o bile bana küsmüş sanki,sanki ışığını kaçırıyor benden.Üzülüyorum..Tek küsen sen değilmişsin,tek küsen ben değilmişim meğer…Şehri izliyorum,sanki yanan tüm ışıklar teker teker sönüyor ben baktığım zaman.Değişen ne diye soruyorum kendi kendime…Bulamıyorum…..Sorularım hep cevapsızmı kalacak?Herkes aldatmanın hazzınımı yaşayacak?Yaşadığım her türlü yanıltının en son durağı bu şehir…Suçumun çok daha ötesindeyim şimdi…
Şimdi gel desen bana gelemem biliyorum,tut ellerimi desen tutamam…Ama yüreğini ısıtabilirim yüreğimle.Yetinemezsin biliyorum…Yetmez bu saf sevda sana…
Sayamadığım kırgınlıklarımın arasında kaybettim seni…Ne garip,kendi suçumun altında eziliyorken,senin suçunun cezasını yaşıyorum şimdi…Yakıyor,yıkıyor,uyutmuyor bu ceza sanki beni…Böyle olmamalıydı ya da neden ben ya da biz demek istiyorum ama artık bunu bile söylemek zor geliyor.Faydası varmı pişmanlıkların?Pişmanmısın diye soracaksın…Belki hayır belki evet.Farkeder mi?Artık hiçbirşey fark etmiyor hayatımda…Yıkıcı bir depremin ardından gelen artçı sarsıntılar gibi işledin beynime,yüreğime…Yıkımı yaşadım seninle.Gerisi boş,faydasız…Direnirim merak etme.Ne yıkımlar yaşadı bu yürek,ne artçılar gördü…Neleri gömdü paramparça olmuş içine..Vurduğun her yürek atışı adına isyan etsem de sana,vurulmuşluğumu saklayamıyorum ne yazık…Bir defter yaprağı kırışıklığı,hayatımın önemli bir detayısın sen.Tek eksik;gelmeden gitmen oldu sensizliğime.Ben de şimdi gittiğin yerdeyim,SENSİZLİÄžİMDEYİM….
Şimdi gel desen bana gelemem biliyorum,tut ellerimi desen tutamam…Ama yüreğini ısıtabilirim yüreğimle.Yetinemezsin biliyorum…Yetmez bu saf sevda sana…
Sayamadığım kırgınlıklarımın arasında kaybettim seni…Ne garip,kendi suçumun altında eziliyorken,senin suçunun cezasını yaşıyorum şimdi…Yakıyor,yıkıyor,uyutmuyor bu ceza sanki beni…Böyle olmamalıydı ya da neden ben ya da biz demek istiyorum ama artık bunu bile söylemek zor geliyor.Faydası varmı pişmanlıkların?Pişmanmısın diye soracaksın…Belki hayır belki evet.Farkeder mi?Artık hiçbirşey fark etmiyor hayatımda…Yıkıcı bir depremin ardından gelen artçı sarsıntılar gibi işledin beynime,yüreğime…Yıkımı yaşadım seninle.Gerisi boş,faydasız…Direnirim merak etme.Ne yıkımlar yaşadı bu yürek,ne artçılar gördü…Neleri gömdü paramparça olmuş içine..Vurduğun her yürek atışı adına isyan etsem de sana,vurulmuşluğumu saklayamıyorum ne yazık…Bir defter yaprağı kırışıklığı,hayatımın önemli bir detayısın sen.Tek eksik;gelmeden gitmen oldu sensizliğime.Ben de şimdi gittiğin yerdeyim,SENSİZLİÄžİMDEYİM….
