02-18-2008, Saat: 11:52 PM
Yine bir sabah uyandım kalktım yatağımdan
Sokağa baktım yine odamın puslanmış penceresinden
Hava apayrı bir soğuktu bugün
Kara bulutlar,kaplamış her yeri
İçimi kararttıkça karartıyor böyle havalar benim
Neşemi kırıyor,apayrı inletiyor bedenimi
Yine bırakıyor beni,dünya ile baş başa kaderim
Bütün bunları kısa süreliğine de olsa unutup,kahvaltımı yapmaya gidiyorum
Çayım demlenmiş(ne güzel! sıcacık!) keşke diyorum her şey bu kadar sıcak olsa
Yudumladıkça çayımı ısınıyor içim,dışarıdaki o soğuk havaya inat.
Ama sevinerek içtiğim çayımla da,her güzel şey gibi sona geliyorum
Ve ben kısa süreliğine de olsa unuttuğum hayatıma geri dönüyorum.
Yine aynı şeyler yaşanacak hayatımda, bunu da biliyorum
Ne sevdiğimle konuşacağım bu gün ne de beni etkileyen başka bi şey olacak.
Hiçbir şey olmayacak bu gün.
Çaresiz,yaşamalıyım diyorum hayatı ve evden çıkıyorum.
Adımımı atar atmaz sokağa,o soğuk hava yüzüme bir tokat atıyor sanki
Neden bu kadar sinirlisin hava diyorum içimden
Ve bir ses duyuyorum bi yerlerden.
Sana kızgınım,bu şehre kızgınım, insanlara kızgınım diyor ses.
Ama neden diyorum. Neden…?
Cevap gelmiyor…sesim yankılanıyor beynimde
Yürümeye devam ediyorum
Hiç bitmeyecekmiş gibi gelen yürüyüşüm en sonunda sonlanıyor.
Bulunduğum yerde yine zamanı çürütüp ayrılıyorum.
Çıkıyorum yine sokaklara…
Akşam olmuş…her yer karanlık…
Sabah gelirken bıraktığım soğuk,yine beni karşılıyor.
Ve bir tokat…bir tokat daha…
Yine bi şeylere kızmışsın belle diyorum içimden.
Ve o ses geliyor tekrardan
Sana kızdım,bu şehre kızdım,insanlara kızdım…
Yürümeye devam ediyorum,soğukla pençeleşerek
Bu gün hayatımda yine bişey olmadı diyorum
Ne sevdiğimi gördüm,ne de başka bişey oldu.hiçbir şey olmadı…
Hayat,yine aynıydı bu gün bana diyorum…
Ve aniden aklıma sevdiğim düşüyor..
Söylememeliydim diyorum ona karşı hissettiklerimi
Konuşmamalı mıydım acaba hiç?
Hep gizlimi kalsaydı bu sevda…
Hiç uyandırmasa mıydım acaba…?
Ama oldu…
Konuştum onunla nasıl olduysa…
Evet o an.konuşuyordum onunla hislerimi açıklıyordum ona…
Ne yapıyordum ben.?
Delilikti benim yaptığım,bilmeden.
Ama belli ki seviyordum onu
Ya o…
Ya o seviyor muydu beni..?
Hayır.
Kendimi, ona tanıtamamıştım ki; nasıl sevsin beni
Konuştum,dedim ki zamana bırakalım her şeyi…
Ve sonra…
Aradan kaç zaman geçti…
Yandıkça yandı içim,alevler düşüncelerimi sardı.
Yangınlar hep beni yaktı…Ya şimdi…
Şimdi ne oldu onu da bilmiyorum.
Ben bi yerlerdeyim hep,o bi yerlerde kalıyor..
Zaman geçiyor ve ben onunla olamıyorum..
Cesaretim yok,tekrardan da konuşamıyorum…
Ama tek bir şey var; belli ki onu seviyorum…
>>>>>>>>>>>
Bu nasıl bir sevgidir,beni gün geçtikce sarıyor.
Bu beden ki masum bir aşka cevap arıyor
Hep kavuşacağım umuduyla yaşıyor.
Bu nasıl bir sevgidir ki beni hayata bağlıyor.
Sensizlik bana zülüm artık gel yar
Ben hayatı seninle buldum,sensiz hayat dar.
Bu gönlüm ki sana minnetdar
Ne olur bekletme beni gel yar.
Bu gönül alev almış gidiyor
Sensiz her gün ki bana işkence geliyor.
Gözlerim her yerde seni arıyor
Ne olur gel yar bu insan ki seni bekliyor.
Sevdim birkere, anla ne olur beni…
Bu gönül geçmez senden, dönmez artık geri
Sen olmazsan yaşanmaz hayat ki,bunu bilmeli.
Gel ne olur,bekletme artık bu masum bedeni…
>>>>>>>>>>>>
Dizeleri dökülürken dilimden,karşılıyor beni evim
Selam verip giriyorum içeriye,sesim duvarlarda yankılanıyor…
Böylece onsuz bir günü daha geride bırakıyorum …
Yine ben, yine evim, yine düşüncelerim…
Levent Doğan
Sokağa baktım yine odamın puslanmış penceresinden
Hava apayrı bir soğuktu bugün
Kara bulutlar,kaplamış her yeri
İçimi kararttıkça karartıyor böyle havalar benim
Neşemi kırıyor,apayrı inletiyor bedenimi
Yine bırakıyor beni,dünya ile baş başa kaderim
Bütün bunları kısa süreliğine de olsa unutup,kahvaltımı yapmaya gidiyorum
Çayım demlenmiş(ne güzel! sıcacık!) keşke diyorum her şey bu kadar sıcak olsa
Yudumladıkça çayımı ısınıyor içim,dışarıdaki o soğuk havaya inat.
Ama sevinerek içtiğim çayımla da,her güzel şey gibi sona geliyorum
Ve ben kısa süreliğine de olsa unuttuğum hayatıma geri dönüyorum.
Yine aynı şeyler yaşanacak hayatımda, bunu da biliyorum
Ne sevdiğimle konuşacağım bu gün ne de beni etkileyen başka bi şey olacak.
Hiçbir şey olmayacak bu gün.
Çaresiz,yaşamalıyım diyorum hayatı ve evden çıkıyorum.
Adımımı atar atmaz sokağa,o soğuk hava yüzüme bir tokat atıyor sanki
Neden bu kadar sinirlisin hava diyorum içimden
Ve bir ses duyuyorum bi yerlerden.
Sana kızgınım,bu şehre kızgınım, insanlara kızgınım diyor ses.
Ama neden diyorum. Neden…?
Cevap gelmiyor…sesim yankılanıyor beynimde
Yürümeye devam ediyorum
Hiç bitmeyecekmiş gibi gelen yürüyüşüm en sonunda sonlanıyor.
Bulunduğum yerde yine zamanı çürütüp ayrılıyorum.
Çıkıyorum yine sokaklara…
Akşam olmuş…her yer karanlık…
Sabah gelirken bıraktığım soğuk,yine beni karşılıyor.
Ve bir tokat…bir tokat daha…
Yine bi şeylere kızmışsın belle diyorum içimden.
Ve o ses geliyor tekrardan
Sana kızdım,bu şehre kızdım,insanlara kızdım…
Yürümeye devam ediyorum,soğukla pençeleşerek
Bu gün hayatımda yine bişey olmadı diyorum
Ne sevdiğimi gördüm,ne de başka bişey oldu.hiçbir şey olmadı…
Hayat,yine aynıydı bu gün bana diyorum…
Ve aniden aklıma sevdiğim düşüyor..
Söylememeliydim diyorum ona karşı hissettiklerimi
Konuşmamalı mıydım acaba hiç?
Hep gizlimi kalsaydı bu sevda…
Hiç uyandırmasa mıydım acaba…?
Ama oldu…
Konuştum onunla nasıl olduysa…
Evet o an.konuşuyordum onunla hislerimi açıklıyordum ona…
Ne yapıyordum ben.?
Delilikti benim yaptığım,bilmeden.
Ama belli ki seviyordum onu
Ya o…
Ya o seviyor muydu beni..?
Hayır.
Kendimi, ona tanıtamamıştım ki; nasıl sevsin beni
Konuştum,dedim ki zamana bırakalım her şeyi…
Ve sonra…
Aradan kaç zaman geçti…
Yandıkça yandı içim,alevler düşüncelerimi sardı.
Yangınlar hep beni yaktı…Ya şimdi…
Şimdi ne oldu onu da bilmiyorum.
Ben bi yerlerdeyim hep,o bi yerlerde kalıyor..
Zaman geçiyor ve ben onunla olamıyorum..
Cesaretim yok,tekrardan da konuşamıyorum…
Ama tek bir şey var; belli ki onu seviyorum…
>>>>>>>>>>>
Bu nasıl bir sevgidir,beni gün geçtikce sarıyor.
Bu beden ki masum bir aşka cevap arıyor
Hep kavuşacağım umuduyla yaşıyor.
Bu nasıl bir sevgidir ki beni hayata bağlıyor.
Sensizlik bana zülüm artık gel yar
Ben hayatı seninle buldum,sensiz hayat dar.
Bu gönlüm ki sana minnetdar
Ne olur bekletme beni gel yar.
Bu gönül alev almış gidiyor
Sensiz her gün ki bana işkence geliyor.
Gözlerim her yerde seni arıyor
Ne olur gel yar bu insan ki seni bekliyor.
Sevdim birkere, anla ne olur beni…
Bu gönül geçmez senden, dönmez artık geri
Sen olmazsan yaşanmaz hayat ki,bunu bilmeli.
Gel ne olur,bekletme artık bu masum bedeni…
>>>>>>>>>>>>
Dizeleri dökülürken dilimden,karşılıyor beni evim
Selam verip giriyorum içeriye,sesim duvarlarda yankılanıyor…
Böylece onsuz bir günü daha geride bırakıyorum …
Yine ben, yine evim, yine düşüncelerim…
Levent Doğan