Sonbahar mevsimine geldik yine
Yaprakların sararıp birbir döküldügü mevsim
Bizde bu mevsim gibi sararıp yok olacagız
Yoksa maviligimi koruyum bu sonbaharımıda atlatacagız birlikte
Uzak diyarların,yakın yüreklerinde
Ben sana ne kadar uzaksam yüregim o kadar yakın
Bu sonbaharı kaldırır mı yüreklerimiz
Hiç kaybettigimiz hep umud ettigimiz mavilik görünür mü?
Mavi gökyüzüne bir güvercin uçurdum
Bugün seni gökyüzüne anlattım, bak gökyüzü dedim sonbahar geldi
Bizim demi sonbaharımız olacak dedim..
Gökyüzü bi anda boşaldı tıpkı gözlerimin bi anda boşaldıgı
Mavi gökyüzünü kara bulutlar kaplı
Yagmur başladı ve ben kaldım öylece suskun sessiz
Bir ben...bir ben
yanlış mevsimde tanıdım seni...
hangi gökkuşağının tatlı esintisiydi bilmem...
pervasızca kaptıran beni hayata...
yenik düşeceğini bilerek mücadele eden bir savaşçı...
ölümüne çarpışan bir kahraman gibi direndim hayata...
yorgun ömrüm bir kanat çırpması kadardı...
hayat beni mağlup ettiğinde tüm maviler karardı...
anladım ki hüznün rengi siyah değil aksine beyazdı..
yanlış mevsimde tanıdım seni...
gökler karardı, bahar sarardı...
sonbahar kapıda, umutlarım ölümün arkasında...
şimdi bir ben bekliyorum baharı,
bir ben ölüm arkası yalnızlıkları....
Bu sonbahar bu mevsim seni benden uzaklaştırıyo
İliklerime kadar o soguklugu hissediyorum
Yapraklar birbir düşmekte
Benim yüregimse son deminde
O yaprakların savruldugu gibi bende savrulacagım
Tek dayanagım sendin,oysa sen benden çoktan savurup gitmişsin
Mavilik,lacivertte,şimdide karanlıklara büründü
Heryer karanlık mavilikler yok artık
Yanlışımın mevsimin yanılgısıymış meger o mavilikler
Yanlış bir mevsimin son yapragı bir ben kaldım...
Karanlıgın ucuna savurlacak yapayalnız Bir Ben..
maviler her an umut, her an mutluluk...
yeniden maviler olacak hayatta...
en güzel maviler eşlik edecek sana ömrün boyunca...
mevsimler değişecek ve yine bahar olacak...
yine çiçekler açacak...
hiçbir gün doğmayı unutmaz...
gelecek sana doğacak...
bir benim kalbimde bir senin sevgin kalacak...
ömür bitecek her bahar farklı maviler açacak ...
bir mavi var ki yüreğimde her dem mavi kalcak...
Bir resim çizdim maviligi çaglayan
Mavilik an her damlasında
Ve bir adam çizdim o mavilige
Bir düş kadar yakın bir adam
Sonra o adam kendine siyah bi deniz çizdi
Denizin siyahlıgına gitti mavilikleri bırakıp
Tam umudumu kaybetmişken duydum sesini
O adam karanlık denizin ortasında
Bir mavi umut için boguşuyomuş
İşte o adam küçük bir mavilik savaş veriyo
Bense çizdigim son mavilige bakıyorum
İçimde küçük mavi bir umutla
Uzak olan diyarları en yakınıma çekiniyorum
O mavilikle...bir ben ...bir o...ve küçükk bir mavilik
başlamadan bitişlermiş hayatı imkansız kılan...
hani besmele çekipte bir yola çıkmak için...
daha başında kalakalmakmış imkansızlıklar...
belkide böylece sevdim ben seni...
hep uzaktı ve çözülmez bi yanı vardı...
ne sevebildim ne sensiz olabildim...
seni sensiz yaşamaktan korktum belkide...
ve bir aşktı başlamadan imkansızlıkla bitecek olan...
bir sen bir benim hiç solmayacak olan mavi düşümdün...
sen herzamanki gibi bir ben göreceksin seni hep SEVEN
ama ben ilkkez bir SEN i görmeyeceğim...ilkkez bir ben göreceğim
seni SEVMEDEN seni GÖRMEDEN geçen.....
herzamnki gibi harika mehmet
..
teşekkür ederim...
okuyan gözlerine sağlık beğenmiş olmana sevindim...
Sevgili arkadaşlar çok güzel paylaşımlarınız için teşekkür ederim Hilal ve mehmet arkadaşım ellerinize yüreğimize sağlık. Kalbinizden sevgi eksik olmasın.
çok teşekkürler aşksız...
yüreğin mutluluklarla daim olsun...
