:: Duygusuz.com - Dostluk ve Arkadaşlık Sitesi

Orjinalini görmek için tıklayınız: ...doğru mu değil mi bilmiyorum ...ama paylaşmak istedim
Şu anda (Arşiv) modunu görüntülemektesiniz. Orjinal Sürümü Görüntüle internal link
arkadaşlar nekdr doğru nekdr yanlış bilmiyorum bize bunları din hocamız anlatmıştı...

bazı doktorlar ve bilimadamları ruhların varlıını ispat etmek için acaiip hassas bi tartı yapmışlar ölmek üzere olan bi adamı bu tartıya yatrmışlr adam ölmeden bi kaç saniye önce kiloso 57,13ken adam öldkten sonra kilosu 57,00 olmuş

birde bi adam farklı bi ftoğraf makinesi gelştrmiş ve kolu kesik oln bi insanı bi fonn önüne koyark çekmş adam fatoğrafı çıkrttında kolun hala orrda olduunu görmüş

ama dediim gibi emn diilim sadece siznle paylşmk istedim doğru olup olmadıını bilmiyorum... :/
pek inanamadımm ama olmaz die bişi yokk
bnce BunLAr kolpasyon Big Grin
İnsan öLünce AqırLa$ır Benm biLdiqim .
ilginc mis
[INDENT]
The jøkÃ©Я™ Adlı Kullanıcıdan Alıntı:bnce BunLAr kolpasyon Big Grin
İnsan öLünce AqırLa$ır Benm biLdiqim .
kolpasyon ??? Big GrinBig Grin budaha ilginc geldi bana Tongue
ayrıca bende joker gibi agırlasır diye biliyorum :S

[/INDENT]
Alıntı:Doktor Macdougall, ölüm döşeğindeki hastaları için özel bir yatak yaptırmış.

Bu yatak bir onsun onda ikisine kadar duyarlı bir tartı şeklindeymiş.

Bir ons 28 gram olduğuna göre, bu tartı 5.6 grama kadar ağırlıkları çok hassas biçimde ölçebiliyormuş.

Dr. Macdougall ölmekte olan altı hastasını, ölümden hemen önce, ölüm anında ve ölümden hemen sonra bu tartı-yatak sayesinde tartmış.

Amacı, insanın ölmeden önceki ağırlığı ile ölümden sonraki ağırlığını ölçüp, ‘‘bedeni terk eden ruhun'' bir ağırlığı olup olmadığını belirlemekmiş.

İlk hastasını ölümden önce tartmış. Ölümünden hemen sonra yaptığı ikinci tartıda ağırlığından 1 onsun dörte üçü kadar kaybettiğini görmüş.

Bir ons, 28 gramdır.

Bu durumda hastanın kaybettiği ağırlık tam 21 gram oluyor.

Peki bu ağırlık kaybı, solunum sistemindeki ıslaklığın ve terin buharlaşmasından kaynaklanmış olamaz mı?

Dr. Macdougall, ‘‘Hayır olamaz'' diyor.

* * *

Çünkü ölümden önce bu iki olguya bağlı ağırlık kaybını da ölçmüş. Dakikada bir onsun altmışta biri (0.4 gram) oranında gerçekleşiyormuş.

Oysa ölümle birlikte aniden 21 gram ağırlık kaybı oluyormuş.

‘‘Böbreklerden boşalan bir miktar idrarın da yatakta kaldığı dikkate alınırsa, ağırlığı etkilememesi gerekir'' diyor.

Geriye tek faktör kalıyor.

Akciğerlerdeki havanın boşalması.

Doktor bunun da deneyini şöyle yapmış. Yatağa kendi yatmış ve ciğerindeki havayı boşaltmış. Ancak bu, tartının ibresinde hiçbir değişiklik yapmamış.

İşte o nedenle kesin teşhisini koyuyor:

‘‘İnsan ruhunun maddi bir ağırlığı vardır ve bu 21 gramdır.''

RuhLarın varlıgını bu sekıdle ölcmusler..