Şimdi bu satırları, ertelenen gözyaşlarım aksın diye yazıyorum. Ve bekliyorum… Yağmuru… Bir umut… Bir ben… Bekliyorum… Çünkü; yağmursuz duygularım öksüz kalıyor. Yağmursuz ümit çiçeklerim açmıyor. İşte yağmur yağıyor! Yıldızlar ağlıyor…
Masumluğunu yitiren gözlerimde, sararıp soluyor hayat! Yaşamak bir ağrı gibi dolaşıyor kanımda. Artık hatıralar avutmuyor beni. Acı dolu gözlerle bakıyorum hayata. Hayat ki başımın üstünde dönüp duran pervane misali üç günlük, üç nefeslik, kısa bir zaman.
Ben hayallerimi gökyüzüne ulaştıramadım, çünkü gökyüzü görünmüyordu. Gönlümü dağlara veremedim, çünkü dağlar yoktu.
Bu yüzden mısraları derime kazıdım.
Kanasın diye yüreğim, ağlasın diye
gözlerim…
Mısraları derime kazıdım…
Sonra çiçekleri gördüm. Beton yığınlarının arasına sıkıştırılan laleyi, gülü, menekşeyi.
Derin bir sızıları vardı, konuşamadım onlarla.Ben de sizdenim diyemedim. Koklayamadım; bir ceset gibi gömülmüştüler toprağa.
Aslında toprak öldüren değil, diriltendi umutları.
Ve karmakarışık duygular içerinde boğulan ben, somutlaştıramadım düşüncelerimi. Gül yüzlü seherlere açamadım kalbimi. Müjdeleyemedim gözlerimle baharın geldiğini…
Ve öylesine haykırdım ki titredi beton yığınları.
Ertelenen gözyaşları akmaya başladı yanaklarıma.
Nemli gözlerle baktım dünyaya son kez.
Ve dedim:
Bilin ki benim gibi şehir çiçekleri de ağlar.
Gönlünü dağlara veremediği için…
Guruptaki renk cümbüşünü göremediği için…
Şehir çiçekleri de ağlar.
Şu an ne ağlamak, ne bir çığlık atmak, ne de elime geçen herşeyi fırlatıp
kırmak içimi rahatlatabilir!.. Belkide tarifi imkansız bu his, bende kalıcı olucak bilmiyorum...Kalmak ve gitmek adına iki seçeneğim olsaydı ki ben hep var olduğunu düşünmüştüm; kararım sonuna kadar kalmak olurdu biliyorsun...
Tek bir seçeneğim kaldı.
Gitmek...Gitmek...Gitmek...
Geride hayalleri ikinci kez yıkılan bir hayat bırakıp gitmek...Aynı şekilde yanımda hayalleri ikinci kez yıkılan bir hayat gotürüp gitmek...
Ben ''mucize'' denilen olayı sende öğrendim ve ona senle inandım.
Ve benim duyduğum mucizeler, insanın karşısına yaşamı boyunca sadece bir defa çıkabilir; bu şans bir defa verilebilir.Şimdi ''gitmek ne biliyor musun?
Şimdi gitmek, bu büyük mucizeyi büyük bir nankörlük ederek ayaklar altına almak!..
Şimdi gitmek, iki hayatı da alt üst etmek!..
Şu an bu yazdıklarımı okurkenki halini düşünemiyorum bile!..
Belki bana bir insanın aklına gelebilecek en ağır sözleri söylüyorsun.Belki en yıkıcı bedduaları ederek lanetler yağdırıyorsun...Eğer ki öyleyse ne kadar haklı olduğunu da biliyorsun.
Şimdi gidiyorum evet...Sana büyüttüğüm, bana göre benzersiz olan o sevgiyi kalbimin en derinlerine saklayıp ve bu kalbin bir daha sevebilme ihtimalini yasaklayıp gidiyorum...
Seni sevdiğimi bilmen seni ne kadar teselli edebilir ki ben olmadıktan sonra...
Ne önemi var ki bir gün aynı kalple, aynı AyşegüL olarak döneceğimin!...
Seni ve Beni bitirdikten sonra...
gece öyle doluyum ki! Sana, yine sensiz bir gecenin karanlıklarından sesleniyorum.Gece her zamankinden
daha sessiz, dört duvar arasında bir sen, bir ben varız şu odanın yine uyku yok gözlerimde bir başka hüzün çöktü
içime sevgili, bambaşka bir hüzün sen ağladığımı hissediyorsun diye, sen üzülüyorsun diye, günlerdir ağlayamıyorum
sevgili, ağlayamıyorum çok yalnızım sensizliğe dayanamıyorum.Bu gece izin ver bana sevgili,izin ver çok doluyum
bu gece ,hıçkırarak ağlamak istiyorum, hıçkırarak!
Bu gece yanıma gel sevgili, yanıma gel! Sana çok ihtiyacım var anlatacak o kadar çok şeyim var ki! Ama
sana söz sevgili, üzmeyeceğim seni yokluğunda çektiğim acıları değil,döktüğüm gözyaşları değil,yalnızlığımı,sensizliğimi,
sen yoksun diye kimsesizliğimi değil sana olan bitmez tükenmez sevdamı anlatacağım sana. Hani ağladığımız zaman
sen benim kollarımda ben senin kollarında ağlayacaktık ya! söz vermiştin ya! Gel sevgili, bu gece yanıma gel çok ihtiyacım
var sana kokuna, sıcaklığına ihtiyacım var.”Ağlamaktan hiç utanmam” derdin ya!sende benim gibi çok ağlarmışsın ya!
Aşkımız için döktüğün gözyaşlarının her damlasına kurban olayım sevgili, göremediğim o kara gözlerine kurban olayım.
Bu gece bambaşkayım bambaşka, yine seninle gecen günlere daldım. Seninle ne güzel günler yaşadık sevgili
Bambaşka bir dünyada yaşadık ne hayaller kurardık gerçekleşmesi imkansız hayallerdi ama bizi nasılda mutlu ederdi
Mutluluktan uçardık zaman dursun, saatler geçmesin isterdik geceleri de hayallerde birleşirdik hani anlatırdık ya birbirimize
“
Bu gece yine, sana sıkıca sarılarak kollarında uyudum,saçlarını okşadım seni mis gibi kokladım, gecem yine seninleydi bitanem”
Diye anlatırdık ya!ne hayallerimiz vardı sevgili,ne kadar çok isterdik gerçekleşmesini dilimizde hep keşke….keşke kelimesi
Şimdi sen yoksun artık sevgili,sen gittin giderken hayallerimi ,umutlarımı, sevinçlerimi de beraberinde götürdün
Şimdi kim sevecek beni senin gibi,kim özleyecek kim bekleyecek özlemle yolumu sevgili,ya ben kimi bekleyeceğim kiminle
hayaller kuracağım,kiminle aşkı paylaşacağım ne güzel paylaşırdık ne güzel yaşadık aşkı sevgili hem de aşkların en güzelini
ruhum, sevdiğim,gözbebeğim duyuyormusun beni, ben seni çok sevdim çoookkk canımdan çok hala seviyorum bi tanemm
SENİ SEVİYORUM, SENİ SEVİYORUM, SENİ SEVİYORUM söyledikce daha çok seviyorummm melekler haber verin sevdiğime
ONU ÇOK SEVİYORUM bunu bilsin içi rahat olsun sevdiğimin
