04-19-2008, Saat: 09:11 PM
Senden sonrasıni nasıl anlatmalı nasıl yaşamalı, bir bile bilsem.... Yollarımı kaybettim ardından, O yolların çıktığı kapıları; Oysa hayatın başında ne güzel yollarım vardı.. Her biri ayrı ayrı kapılara çıkıyordu. Sevgi kapısıni açacak kalbim vardı; senin sevginle beslenen.. Aşk kapısı oysa; anahtarını senin verdiğin sevgiyle açacaktım,.. mutluluk kapısı ve diğerleri,, her birini teker teker kaybettim..Senden sonra, özlem kavurdu her tarafı kalbim buz kesti, senden sonra sevgi bana yabancı, aşk bana yabancı, mutluluk bana yabancı...
Senden sonra neyi yaşayacağımı karıştırdım. Anahtarlar hangi cebimde ya da nerede kaybettim bilemiyorum.. Biliyormusun senden sonra korkar oldum, mutlu olmaktan, ya da aşkı tatmaktan..
Oysa ne güzel hayallerim vardı. Senden sonra hayaller bir kuş oldu ellerimin arasında uçsuz ufuklara doğru bir daha dönmemecesine uçup gitti... İçimin hiç bu kadar üşüdüğünü hatırlamıyorum.
Kalbim buz kesti senden sonra, o kadar uzaksın ki bana oysa yanıbaşımdaydın...
Bir hiçlik kaplamış duygularımı neyle ve nasıl dolduracağımı inan bilmiyorum yada nasıl öğrenecegim, bir okulu yada öğreteni var mı?Onuda bilmiyorum.
Isyanlarda yüreğim ihtirasların kurbanı olmak daha çok acı çekmek istiyorum...Ta ki acılar kalbimi acıtmayana kadar...
Hayatımda ilk kez canım yanıyor..
Hayatta ilk kez ağlamaktan korkuyorum, ya gelmezsin diye gözyaşlarımı sıcak ellerinle silmezsin diye korkuyorum.
Hayatımda ilk kez yalnızım hem de hiç olmadığım kadar...
Özlem meğer ne güçlü bir duyguymuş...
Sevgiyi unutmak, aşkı hatırlamak istemiyorum.. ama özlemin yok mu, içimi kavuruyor...
Senden sonra buz kesen kalbimde hissettiğim tek guzel duygu ya da içimi ısıtan sey ozlemin...
Bir yunus olmak okyanusun derinliklerine karanliklarina dalmak isterdim..Ta ki yukarıya çıkamayana kadar.. Anılarımı su üstünde bırakıp, derinlerde bir yerde, güneş görmeyen karanlıklarda yaşamak isterdim..
Yüreğim isyanlarda hemde hiç olmadığı kadar ..
Ne kadarda güzeldi herşey... Ta ki senden sonrasina kadar... Bu öyle büyük bir fırtınaki, kurtulmam imkansız...
Yokluğunun verdiği sevgisizlik, çaresizlik her yanımı kaplamış...
Kimsenin beni sevmesini istemiyorum, kalbimin belki sevgisizlikten yaşayamayacağını umuyorum.
Ne garip öyle değilmi gözyaşlarıda faydasız, hiç bir şey ruhumdaki sensizlikten doğan sevgisizliği unutturamıyor...
..
Yaşamak meğer senmişsin, bunu anlamak sen gidince nasip olacakmış...
Hayatta aldığım en ağır ders bana...
Bir kez için neler vermezdim biliyorsun degil mi?...
Bir kez bana bakman için,bir kez daha gulumsemen icin, bir kez daha "ELA GÖZLERİNE ''bakmak... hayatimi, gerekirse en ağır diyeti ödeyeceğimi bilsem bile, yine de hiç biri sensizliğin verdiği acıdan daha büyük olamaz cunku...
Aşka beslediğim sevginin kaynağı senmişsin...
Hayatımın rengi senmişsin...
Sensiz, renksiz bir dünyada yaşar gibiyim.
Oysa maviyi ne çok severdim.Simdi deniz koca bir siyah gozumde,gokyuzu ise kara bir delik..hayallerini bile kuramıyorum mavinin..
Oysalar ve keşkeler senden sonra bana artı kalanlar..
Ne çok yapacak şeyimiz varmış meğer seninle, oysa hiçbirini yapamadık...
Senden sonra batıyorum her geçen gün biraz daha yok oluyorum...
Ortada bir yerlerdeyim, burası neresi ya da nereye koşuyorum bilmiyorum.
Bir senden öncesi bir de senden sonrası var...
Senden sonrasını yaşamak istiyorum.Fakat seninle olan zaman hep engel oluyor, hayat o kadar tatsız ki senden sonrasını yaşamak istemiyorum...
Bir masalda yaşıyorum senden sonra... Bir rol beğendim kendime sürekli mutluluk oyunu oynuyorum, gülücükler atıyorum çevremdeki olmayan insanlara ve duvara astigim resminde mutlulukla gulen gozlerine..Sensizligimle olan senle sohbet ediyorum.Meğer ne kolaymış rol yapmak.Sanki yeniden yasiyorum,hayattayim yeniden...
Sanki sevgiyi yaşıyorum..Oysa senden sonra yaşayamiyorum bu hayatı...
Ne güzel yollarım vardı..Ama yolların çıktığı her kapıda bir kilit vardı.Anahtarlarinin hepsini de sana vermiştim..
Her kapıyı bana sen açacaktın.Oysa şimdi sen yoksun...
Hiç bu kadar çaresiz kalmamıştım hayatta...
Simdi sudan çıkan balığın neler hissettiğini biliyorum...
Bir an dalıyorum, ve kendimi seninle olduğum yerlerde buluyorum.ULUS ve GÖKSU PARKI arasindaki o yolda..Agaclarin arasindan yururken sarmas dolas umutla,askla.. onlar sahitti askimiza..Kilitlenirdi gozlerimiz birbirine..Kalplerimiz gibi..Saatelerce bakardim o doyamadigim gozlerine..
Ilk kez ramazanın gelmesini istemedim ya da bayram sabahı uyanmak gelmedi icimden..Biliyordum sen yoksun,gulen gozlerin yok,bayram sensiz neye yararki?
Bunu bilmek ayrı, katlanmak ayri canımı yakıyor...Senin hayatımda olmayışını bilmek ve bunu kabullenmek zorunluluğu içimi çok eritiyor...
Anlatmak mümkün değil aklıma hep Mevlananın o meşhur lafı geliyor AŞKI sorduklarında BEN olda gör demiş..
Bana da sensizliği sorduklarında BEN olda ANLA demek geliyor icimden.Ama kimsenin bunu yaşamasıni istemem....
Her yeni bir gün belki bir nebze olsun mutlu ediyor beni, hayatımdan anlarin eksilmesi sona yaklaşmam tek tesellim...
Sensizliğe alışmak istemiyorum..Senin hayatımda olmadığına inanmak istemiyorum..
Bütün bu karmaşanın, bu yaşananların tek sebepi var.Seni deli gibi seviyor olmam ve asla vazgecmeyecek olmam..Biliyorum bir gun geri doneceksin bana .Bu hayatta olmasa dahi baska bir hayatta baska bir vucutta..Hani derdik ya birbirimize "Biz baska vucutlarda zaten beraberdik taniyorduk birbirimizi ASIKTIK"diye`..Sen benim hayatimda zaten hep vardin, Biz zaten hep beraberdik,..Yasamlar gelip
gececek..Ama askimiz inan bana baska vucutlarda can bulacak ...
Senden sonra neyi yaşayacağımı karıştırdım. Anahtarlar hangi cebimde ya da nerede kaybettim bilemiyorum.. Biliyormusun senden sonra korkar oldum, mutlu olmaktan, ya da aşkı tatmaktan..
Oysa ne güzel hayallerim vardı. Senden sonra hayaller bir kuş oldu ellerimin arasında uçsuz ufuklara doğru bir daha dönmemecesine uçup gitti... İçimin hiç bu kadar üşüdüğünü hatırlamıyorum.
Kalbim buz kesti senden sonra, o kadar uzaksın ki bana oysa yanıbaşımdaydın...
Bir hiçlik kaplamış duygularımı neyle ve nasıl dolduracağımı inan bilmiyorum yada nasıl öğrenecegim, bir okulu yada öğreteni var mı?Onuda bilmiyorum.
Isyanlarda yüreğim ihtirasların kurbanı olmak daha çok acı çekmek istiyorum...Ta ki acılar kalbimi acıtmayana kadar...
Hayatımda ilk kez canım yanıyor..
Hayatta ilk kez ağlamaktan korkuyorum, ya gelmezsin diye gözyaşlarımı sıcak ellerinle silmezsin diye korkuyorum.
Hayatımda ilk kez yalnızım hem de hiç olmadığım kadar...
Özlem meğer ne güçlü bir duyguymuş...
Sevgiyi unutmak, aşkı hatırlamak istemiyorum.. ama özlemin yok mu, içimi kavuruyor...
Senden sonra buz kesen kalbimde hissettiğim tek guzel duygu ya da içimi ısıtan sey ozlemin...
Bir yunus olmak okyanusun derinliklerine karanliklarina dalmak isterdim..Ta ki yukarıya çıkamayana kadar.. Anılarımı su üstünde bırakıp, derinlerde bir yerde, güneş görmeyen karanlıklarda yaşamak isterdim..
Yüreğim isyanlarda hemde hiç olmadığı kadar ..
Ne kadarda güzeldi herşey... Ta ki senden sonrasina kadar... Bu öyle büyük bir fırtınaki, kurtulmam imkansız...
Yokluğunun verdiği sevgisizlik, çaresizlik her yanımı kaplamış...
Kimsenin beni sevmesini istemiyorum, kalbimin belki sevgisizlikten yaşayamayacağını umuyorum.
Ne garip öyle değilmi gözyaşlarıda faydasız, hiç bir şey ruhumdaki sensizlikten doğan sevgisizliği unutturamıyor...
..
Yaşamak meğer senmişsin, bunu anlamak sen gidince nasip olacakmış...
Hayatta aldığım en ağır ders bana...
Bir kez için neler vermezdim biliyorsun degil mi?...
Bir kez bana bakman için,bir kez daha gulumsemen icin, bir kez daha "ELA GÖZLERİNE ''bakmak... hayatimi, gerekirse en ağır diyeti ödeyeceğimi bilsem bile, yine de hiç biri sensizliğin verdiği acıdan daha büyük olamaz cunku...
Aşka beslediğim sevginin kaynağı senmişsin...
Hayatımın rengi senmişsin...
Sensiz, renksiz bir dünyada yaşar gibiyim.
Oysa maviyi ne çok severdim.Simdi deniz koca bir siyah gozumde,gokyuzu ise kara bir delik..hayallerini bile kuramıyorum mavinin..
Oysalar ve keşkeler senden sonra bana artı kalanlar..
Ne çok yapacak şeyimiz varmış meğer seninle, oysa hiçbirini yapamadık...
Senden sonra batıyorum her geçen gün biraz daha yok oluyorum...
Ortada bir yerlerdeyim, burası neresi ya da nereye koşuyorum bilmiyorum.
Bir senden öncesi bir de senden sonrası var...
Senden sonrasını yaşamak istiyorum.Fakat seninle olan zaman hep engel oluyor, hayat o kadar tatsız ki senden sonrasını yaşamak istemiyorum...
Bir masalda yaşıyorum senden sonra... Bir rol beğendim kendime sürekli mutluluk oyunu oynuyorum, gülücükler atıyorum çevremdeki olmayan insanlara ve duvara astigim resminde mutlulukla gulen gozlerine..Sensizligimle olan senle sohbet ediyorum.Meğer ne kolaymış rol yapmak.Sanki yeniden yasiyorum,hayattayim yeniden...
Sanki sevgiyi yaşıyorum..Oysa senden sonra yaşayamiyorum bu hayatı...
Ne güzel yollarım vardı..Ama yolların çıktığı her kapıda bir kilit vardı.Anahtarlarinin hepsini de sana vermiştim..
Her kapıyı bana sen açacaktın.Oysa şimdi sen yoksun...
Hiç bu kadar çaresiz kalmamıştım hayatta...
Simdi sudan çıkan balığın neler hissettiğini biliyorum...
Bir an dalıyorum, ve kendimi seninle olduğum yerlerde buluyorum.ULUS ve GÖKSU PARKI arasindaki o yolda..Agaclarin arasindan yururken sarmas dolas umutla,askla.. onlar sahitti askimiza..Kilitlenirdi gozlerimiz birbirine..Kalplerimiz gibi..Saatelerce bakardim o doyamadigim gozlerine..
Ilk kez ramazanın gelmesini istemedim ya da bayram sabahı uyanmak gelmedi icimden..Biliyordum sen yoksun,gulen gozlerin yok,bayram sensiz neye yararki?
Bunu bilmek ayrı, katlanmak ayri canımı yakıyor...Senin hayatımda olmayışını bilmek ve bunu kabullenmek zorunluluğu içimi çok eritiyor...
Anlatmak mümkün değil aklıma hep Mevlananın o meşhur lafı geliyor AŞKI sorduklarında BEN olda gör demiş..
Bana da sensizliği sorduklarında BEN olda ANLA demek geliyor icimden.Ama kimsenin bunu yaşamasıni istemem....
Her yeni bir gün belki bir nebze olsun mutlu ediyor beni, hayatımdan anlarin eksilmesi sona yaklaşmam tek tesellim...
Sensizliğe alışmak istemiyorum..Senin hayatımda olmadığına inanmak istemiyorum..
Bütün bu karmaşanın, bu yaşananların tek sebepi var.Seni deli gibi seviyor olmam ve asla vazgecmeyecek olmam..Biliyorum bir gun geri doneceksin bana .Bu hayatta olmasa dahi baska bir hayatta baska bir vucutta..Hani derdik ya birbirimize "Biz baska vucutlarda zaten beraberdik taniyorduk birbirimizi ASIKTIK"diye`..Sen benim hayatimda zaten hep vardin, Biz zaten hep beraberdik,..Yasamlar gelip
gececek..Ama askimiz inan bana baska vucutlarda can bulacak ...