05-14-2008, Saat: 05:45 PM
Oysa sen, onlar gibi degildin...Anlar gibiydin..
Zaman akti, geldikleri gibi gitmesini bilen cinslerden..insanlar konustu, uzun uzun ve sık sık.
.Gozlerim uzun sure gittigin noktada bakakaldi, ayak izlerine..
Kaybolmayan sevgin gibiydi gozlerim, yoklugunun aksine..
Uzun zaman gecti..
ansizin cekip gideli..
Uzun zaman gecti. Bir elin parmaklarıni gecmeyecek kadar dakikalar..
Yavas akti yoklugunu dusundugum anlardaki cumlelerim..ve hicbir sey diyemeyisim..
Yavasti zamanin akisi...
Hic kimseye benzetemedigim yanlarin icindi sende kalan suskunlugum..
ve en cok seni soylemekti, seni sana anlatmakti doyasiya..
ve her iki cumle arasinda hic kimse olmayisinin ifadesini anlatabilmekti her dusum.
.duslerimi gerceklestirdigim kadar dustum, giderken gozlerinin icinden...
Dakikalar icinde, cok fazla oldüm..
Her damla da tekrar tekrar öldüm...
Ve sen beni anlayan gozlerinin aksine,
beni tane tane terk ettin kendi icinde...
Ve gittin..Ansizin bittin..
Gidisinin ayak izlerinde seni izlerken, beni dusurdugun son umudum geldi gozlerimin onune...
Anladim..Ben senin icin..Hicbir sey degildim..Hic kimse de degildim.
.Son terk eden hep bendim,
ayaklar altinda kalan goz yaslarimin islakliginda serinleyen her bir kum tanesiydim...
Ölen bendim...Giden sen...
Oysa sen, onlar gibi degildin...
Anlar gibiydin..