06-21-2008, Saat: 10:45 PM
Herşeyini tek bir hamleyle kaybeden bir kumarbaz gibi hissediyorum kendimi…oysa ne çok şeyim vardı seni sevmeden önce…
ßelki aşk denen o şeyin yeri boştu ama hayatıma renk katan onca şey vardı…neden bu kadar sevdim ki seni…
sana deli gibi aşık olduğum zamanlarda dünya iki kişilik sanıyordum…sadece [SIZE=7]‘ßiz’!
ben bir beden olduğumuzu düşünerek yaşamıştım…oysa ‘ßiz’ hiç olmamışız.’sen’ farklı gönüllerde aramışsın sevgiyi…’ßen’ sadece ‘sana’ sırılsıklam aşık olduğu için arkadaşlarına anlattığın bir zavallı…
yıllar değil ama bir çok şeyi ‘SEN’ götürdün…yüzüme vuran çizgilerde yılları değil hep ‘SEN’i buldum.gözlerim sensiz geçen yıllara değil hep ‘SANA’ ağladı…ben neden hep ‘SENDE’ buluyorum kendimi…ßu sorunun cevabı yok bende…ßelki sendedir…
Her şeyimi alıp çekip gittin…senden geri gözyaşı,acı,hançer niteliğindeki anılar kaldı..Herşeyi alıp giderken neden bunları bana bırakma lütfunda bulundun ki?
Oysa ‘Sana dair ne varsa al git’ demiştim…sen sadece yaşanacak hayallerimi,umutlarımı,gülüşlerimi,içimde iyiye dair ne varsa onları alıp gitmeyi seçtin.hep acıları hep ‘SEN’i bıraktın bende…
Yokluğun sarıyordu fırtına dolu uykusuz gecelerimi…bir yanım hep sana kanıyor hep sana ağlıyordu.içimde sessiz haykırışlar vardı ‘SANA’…duymayacağını biliyordu kalbim akan yaşlarımı asla silmeyeceğini de…ama inatla ‘SEN’ diyordu..’SEN’
Önce kalbimi sardın…sevginle renklere boğdun hayatımı.yaşam rengim derdim sana hatırlıyor musun?’sen’ olunca her şey daha da bir anlam bulmuştu sanki...herşey ‘sen’inle anlam bulmuştu…Her şey seninle güzel seninle anlamlıydı…
…
[/SIZE]Şimdi gelsen de renklere boğabileceğin anlamlandırabileceğin bir hayatım yok..artık sadece ‘Ben’den arta kalan kırıntılar var buralarda…