Anneannemin bahçesi aklıma geldi
Sırayla tırmanırdık ağaçlara,
Ağaçların tuttuğu
Salıncaklarda sallanırdık,
Üşütmezdi salıncaklar.
Güzeldi, içtendi gülüşüm
Çünkü o zamanlar çocuktum.
Demirden beşiği vardı bebeklerimin,
Boyumdan büyük bisikletim,
Bir de yeni doğmuş kedim...
Korkularım yoktu
Çünkü o zamanlar çocuktum
Çünkü o zamanlar mutluydum.
Hani çocuktuk,
Yüreğimiz temiz saf duygularla sarılıyken,
Saklanbaç oynadığımız sokaklarda dolaşırdık.
En güzel yerinde oyunun,
Annem seslenirdi.
Küserdim kızardım..
Öyle özlüyorumki kendimi.
Platonik ve ilk sevgiliye duyduğum aşkın saflığını.
İçimde sadece mutluluğun sallandığı salıncağıımı.
Öyle özlüyorumki sevmeyi
Sararmış hissediyorum kendimi,
Hayır, ben hala çocuğum.
Bak oyunlar oynuyorum..
Koşuyorum, gülüyorum, ağlıyorum ve düşebiliyorum.
Desemde aslında değil bu beden çocuk.
Tekrar yaşanmıyor o duygular
Karanlık sesler kurtulmuyor kulaklarımdan.
Kırıyor artık tek bir fısıltı bile kalbimi.
Şimdiye dönüp tekrar oyunlar içinde bulsamda kendimi.
Alaboradaki gibi çarpmıyor hızla kalbim.
Uçmuyorum göklere yıldızlara,
Sevinemiyorum aslında.
Arkadaşım evleniyormuş duydum.
Ne oldu bize ne zaman böyle olduk.
Ne zaman büyüdü küçücük ellerimiz,
Sıkı sıkıya tuttuğumuz.
Düştüğümüzde kendimiz kalkalı ne kadar oldu.
Umutlarımızın uçurtma olduğunu ne zaman anladık.
Evcilik oyunlarında saklamışız gerçeği,
Büyümüşüz biz !
Herkez gibi yüreğimiz küçülmüş..
Oysa o kadar büyüktüki ...
Havada yağmur
Toprakta yeni doğan
Bebeğin mis kokusu
Yağmur gülüşlerimizi
Özledim anne
Nasılda eğlenirdik
Yağmur yağdığında
Sana aldırmadan
Koştuğumuz
Arka bahçemizde
Islanmak üşütmezdi
İçimizi
Damlalar oyundu
Yüreğimizi ısıtan
Damlalar gözlerimizin
Işıltılı neşesi
Yağmur gülüşlerimizi
Özledim anne.
Omuzum da şalım
Pencereden yağmuru
Arka bahçeye inen
Çocukluğumu
Seyrederken
Yaptığın kekin kokusu
Leziz tadı vardı
Dudaklarımda
Ve en önemlisi
Eve girdiğimizde
Islak bedenimizi saran
Sevgi dolu kolların
Bizim de sana bakan
Bir çift gözümüz
Ve gözümüzde ıslak
Islak olduğu kadar
Sımsıcak neşeli
Yağmur gülüşlerimiz vardı,
Yağmur gülüşlerimizi
Özledim anne…
Küçüktüm!..bilmiyordum siyah beyaz resimlerin sızısını.
Ayrılmayı, gitmeyi, bırakanların dönüşünü..
Dönüşün olmayacağını..
Rakının beyaz peynire dostluğunu, şişenin dibini görmeden içinde yüzemeyeceğimi, yürekde ekin ekin sızı büyüteceğimi sonra ekinlerimi oraklarla kızgın güneşin altında biçeceğimi bilmiyordum..
Küçüktüm..
Dizlerimdeki yaralardan başka yaramda yoktu zaten..
Küçüktüm..Büyüdüm!..
Siyah beyaz resimleri biriktirdim gözlerimde..
Şehir şehir, kasaba kasaba dolaştım.
Dönmeyi bekledim oysa ki terk ettiğim hiç bir köye dönmedim..
Çoğaldım, ıssız kaldım..
Şimdi yaralarımda var!Dizlerimin dışında her yerde..
Büyüdüm..
İzleyen oldum kendimi izletinceye kadar..
Şimdi bir oyuncuyum sizlerin izlediği..
Yalanlar büyüttüm kendimle birlikte, büyüttüğüm yalanlarıma inandım!
Yılanlarım yalandılar.
Hepsi canıma yoldaştılar..
Yol tükendi yalanlarım hancıydılar ben kervan..
İncindim, iNCiTTiM..
Kahkahaları göz yaşımla süsledim..
Hep geceydim..
Arza güneşle bakmayı beceremedim..
Büyüdüm!..
Geceye uyandım..Susadım..
Anladım ki senin gözlerin geceydiler..
Geceyi sevdim seni bulduğum için..
Seni sevdim..
Ben bendeki beni sevemedim..
BüYüDüm, YoRuLDum
tesekkürler guzeldi hepsi emegıne saglık
